Της Ηλέκτρας Κλείτσα
Από τις αρχές του Μάη, οι οδηγοί τρένων στη Γερμανία βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό, με πολυήμερες απεργίες που παρέλυσαν τις μετακινήσεις στη χώρα και κόστισαν τεράστια ποσά στη βασική σιδηροδρομική εταιρία (Deutsche Bahn). Σύμφωνα με το Σύνδεσμο Γερμανών Βιομηχάνων το κόστος της απεργίας έφτανε τα 100 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα!
Δεν ήταν βέβαια η πρώτη απεργία των μηχανοδηγών! Όλο το τελευταίο διάστημα, η GDL, ένα μικρό αλλά μαχητικό συνδικάτο στο γερμανικό σιδηρόδρομο, έχει καταφέρει να αποτελεί έναν μόνιμο πονοκέφαλο, τόσο για την εταιρία, όσο και για τη γερμανική κυβέρνηση.
Νέο συνδικαλιστικό τοπίο
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια στη Γερμανία, οι συλλογικές συμβάσεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους, ήταν αποκλειστικά υπόθεση διαπραγμάτευσης ανάμεσα στους εργοδότες και τις μεγάλες συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα συνδικάτα αυτά έχουν πάψει εδώ και καιρό να δίνουν πραγματικές μάχες και να εκπροσωπούν ουσιαστικά τα συμφέροντα των εργαζομένων, έχει οδηγήσει σε μια νέα κατάσταση.
Το τελευταίο διάστημα, μικρότερα, μαχητικά σωματεία άρχισαν να δημιουργούνται σε μια σειρά χώρους, αποτελώντας ένα νέο όπλο με το οποίο οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους πιο αποτελεσματικά. Η GDL είναι ένα από αυτά τα νέα, μαχητικά σωματεία.
Η GDL αποτελείται ως επί το πλείστον από μηχανοδηγούς, έχει ωστόσο στις γραμμές της και εργαζόμενους σε άλλα πόστα του σιδηροδρόμου, όπως πληρώματα καμπίνας, τεχνικούς, κ.α. Οι εργαζόμενοι αυτοί αντιστοιχούν περίπου στο 30% των μελών της GDL.
Τα αιτήματα
Τα αιτήματα της πρόσφατης απεργίας, είχαν δύο βασικές πτυχές.
Η πρώτη είχε να κάνει με τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των μελών της GDL, που διεκδικούν αύξηση 5% στις αποδοχές τους και μείωση των ωρών εργασίας κατά δύο την εβδομάδα.
Η δεύτερη, ακόμη πιο σημαντική, αφορούσε στη δυνατότητα της GDL να διαπραγματεύεται για όλα τα μέλη της, αφού μέχρι σήμερα, είχε το δικαίωμα να εκπροσωπεί μόνο τους μηχανοδηγούς.
Η μαχητική και επίμονη στάση του σωματείου κατάφερε να κάμψει την εργοδοσία και να κερδίσει το βασικότερο αίτημα του, το να δικαιούται δηλαδή να εκπροσωπεί όλα του τα μέλη.
Πρώτη μεγάλη νίκη!
Έτσι, οι εργαζόμενοι μέλη της GDL που δουλεύουν σε άλλα πόστα του σιδηροδρόμου, μπορούν πλέον να υπάγονταν στις συλλογικές συμβάσεις που υπογράφει το σωματείο τους και όχι σε αυτές που ίσχυαν γενικά στον κλάδο με βάση τις συμβάσεις των εθνικών ομοσπονδιών (που είναι χαμηλότερες).
Πρόκειται για μια τεράστια επιτυχία, που δεν έχει να κάνει μόνο με τα οικονομικά αιτήματα ενός κλάδου, αλλά με το ζήτημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων συνολικά!
Ιδιαίτερα σε μια φάση που η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει νόμο με βάση τον οποίο περιορίζονται σημαντικά οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης, αλλά και το δικαίωμα στην απεργία για μικρότερα συνδικάτα, όπως η GDL, η παραπάνω νίκη γίνεται ακόμη μεγαλύτερη!
Προσωρινή ανακωχή
Επόμενο βήμα πλέον, είναι η κατάκτηση και των υπόλοιπων αιτημάτων, αυτών που έχουν να κάνουν με τις μισθολογικές αυξήσεις και τη μείωση των ωρών εργασίας.
Η απεργία προς το παρόν έχει διακοπεί μέχρι τα μέσα Ιούνη. Αν όμως μέχρι τότε, η εταιρία και το σωματείο δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία, τότε η GDL έχει σκοπό να επαναλάβει την απεργία διαρκείας, μέχρι να πετύχει και τις υπόλοιπες διεκδικήσεις της.
Η πρώτη νίκη να ολοκληρωθεί!
Η μάχη των εργαζομένων της GDL, ιδιαίτερα αν καταφέρει να φτάσει στην τελική νίκη, δε θα σημάνει μόνο μια αισθητή βελτίωση στο βιοτικό τους επίπεδο.
Θα αποτελέσει επιπλέον μια τεράστια τόνωση στο ηθικό, τόσο των ίδιων των εργαζόμενων στο γερμανικό σιδηρόδρομο, που βλέπουν πλέον πρακτικά τα αποτελέσματα των σκληρών τους αγώνων, όσο και μια πηγή έμπνευσης για ολόκληρο το εργατικό κίνημα στη Γερμανία. Παράλληλα, το κεντρικό αίτημα που έχει μέχρι στιγμής κατακτηθεί, είναι ένα μεγάλο χτύπημα στην πολιτική της κυβέρνησης που προσπαθεί να περιορίσει το συνδικαλισμό και το δικαίωμα στους αγώνες.
Την ίδια ώρα, το μήνυμα της νίκης της GDL, πρέπει να μεταφερθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αν οι εργαζόμενοι μπορούν να πετύχουν τέτοιες νίκες στην ίδια την καρδιά της ευρωπαϊκής λιτότητας, τη Γερμανία, τότε σίγουρα μπορούνε κι αλλού. Οι αγώνες και οι νίκες του γερμανικού εργατικού κινήματος μπορούν να λειτουργήσουν σαν καταλύτης, ενθαρρύνοντας ταξικούς αγώνες και στην υπόλοιπη Ευρώπη και διεθνώς.
