Η ΓΣΕΕ κήρυξε γενική απεργία για τις 31 Μάρτη από τις αρχές Φλεβάρη και μέχρι τα μέσα Μάρτη κανένας (πλην των δημοσιογράφων του συνδικαλιστικού ρεπορτάζ) δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι πρόκειται να πραγματοποιηθεί.
Η ΠΑΣΚΕ συμφώνησε με την απεργία όχι γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά γιατί υπήρχαν μπροστά οι εκλογές και το συνέδριο της ΓΣΕΕ στις 17- 20 Μάρτη.
Οι υπογραφές των νέων Συλλογικών Συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα και των κλαδικών συμβάσεων στις ΔΕΚΟ και το αίτημα για αυξήσεις 8% είναι τα κεντρικά αιτήματα της απεργίας. Οι εργοδότες αντιπροτείνουν αυξήσεις 3,2% δηλαδή κοροϊδία.
Η επιτυχία της απεργίας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια του Πολυζωγόπουλου και της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ γιατί τότε είναι εξασφαλισμένη η αποτυχία της. Πρέπει να γίνει υπόθεση των πιο μαχητικών συνδικαλιστών και πρωτοβάθμιων σωματείων από τα κάτω ώστε να αποτελέσει μια πρώτη απάντηση στη νέα λιτότητα της ΝΔ και στις προκλητικές απαιτήσεις των εργοδοτών για ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, καθήλωση των μισθών και παραπέρα ιδιωτικοποιήσεις.
