Του Αλέξανδρου Πραντούνα
Νικητής του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία αναδείχθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Μακρόν πέτυχε ποσοστό 65,8%, έναντι της αντιπάλου του Μαρίν Λεπέν, που πήρε ποσοστό 34,2%.
Με μια πρώτη ματιά, ο 39χρονος Μακρόν φαντάζει αδιαφιλονίκητος θριαμβευτής. Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά διαφορετική. Παρά την πλήρη και εμφατική στήριξη όλων των ΜΜΕ του κατεστημένου υπέρ του Μακρόν, 12% των ψηφοφόρων που ψήφισαν στο δεύτερο γύρο επέλεξαν το λευκό ή το άκυρο – ένα ιστορικό ρεκόρ. Αν υπολογίσουμε και την αποχή, που έφτασε το 34% τότε βλέπουμε πως ένα τεράστιο, ιστορικής σημασίας ποσοστό του εκλογικού σώματος αρνήθηκε να επιλέξει ανάμεσα στην Λεπέν και τον Μακρόν.
Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνες που διεξήχθηκαν τη μέρα των εκλογών, το 43% όσων ψήφισαν Μακρόν το έκαναν για να φράξουν το δρόμο στη Λεπέν, ενώ μόλις το 16% τον ψήφισε γιατί υποστηρίζει το πρόγραμμά του. Με δυο λόγια κάθε άλλο παρά για ένα… «ισχυρό πρόεδρο» μπορούμε να μιλήσουμε.
Το λάθος της γαλλικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς
Στην πραγματικότητα οι Γάλλοι εργαζόμενοι είχαν να επιλέξουν στο δεύτερο γύρο των εκλογών ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Από τη μια η αντιδραστική ακροδεξιά ρατσίστρια Λεπέν και από την άλλη ένας ακραιφνής νεοφιλελεύθερος εκπρόσωπος του τραπεζικού κατεστημένου.
Σημαντική ευθύνη γι’ αυτό το γεγονός φέρουν οι ηγεσίες των κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, του «Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος» (NPA) και της «Εργατικής Πάλης» (LO). Αν οι δυο αυτοί σχηματισμοί είχαν επιλέξει αντί της ανεξάρτητης καθόδου τη μετωπική συνεργασία με τον Ζαν Λυκ Μελανσόν και την «Ανυπότακτη Γαλλία», τότε η Αριστερά θα είχε σχεδόν σίγουρα βρεθεί στο δεύτερο γύρο των εκλογών [*] και η επιλογή θα ήταν ανάμεσα στον Μακρόν και τον Μελανσόν – μια εντελώς διαφορετική δυνατότητα και προοπτική για το μαζικό κίνημα και την Αριστερά στη Γαλλία.
Τι ετοιμάζει ο Μακρόν
Το επόμενο διάστημα, ο Μακρόν, σύμφωνα με το πρόγραμμα που προβάλλει, σκοπεύει να φέρει
- απολύσεις 120.000 εργαζομένων στο δημόσιο
- μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από 33% σε 25%
- περικοπές στις δημόσιες δαπάνες της τάξης των 60 δισ. € , 15 εκ των οποίων από το χώρο της Υγείας
- κατασκευή νέων φυλακών για επιπλέον 15.000 κρατούμενους και πρόσληψη 10.000 νέων αστυνομικών
Η ανάγκη μιας νέας μαζικής Αριστεράς
Αυτή η νεοφιλελεύθερη ατζέντα πρέπει να βρει τη μεγαλύτερη δυνατή αντίσταση. Ζήτημα-κλειδί για την επόμενη περίοδο είναι αν ο Ζαν Λυκ Μελανσόν και οι περίπου 450.000 οργανωμένοι (κυρίως διαδικτυακά) υποστηρικτές του, θα κινηθούν στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός νέου, μαζικού κόμματος των εργαζομένων που να μπει μπροστά στις μάχες ενάντια στην ατζέντα του γαλλικού κεφαλαίου.
Μόνο μια νέα, μαζική Αριστερά θα μπορέσει να αντισταθεί αποτελεσματικά στις επιθέσεις που θα διεξάγει ο Μακρόν. Και μόνο μια τέτοια νέα Αριστερά πρέπει να αποτελέσει τη ραχοκοκκαλιά ενός μαζικού αντιφασιστικού/αντιρατσιστικού κινήματος που να βάλει φρένο στην ανάπτυξη του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν και να στρέψει την οργή των Γάλλων εργαζομένων και φτωχών προς τον πραγματικό αντίπαλο: το μεγάλο κεφάλαιο και τους υπηρέτες του – ανάμεσα στους οποίους φιγουράρει και η ίδια η Μαρίν Λεπέν.
Σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η Μαρίν Λεπέν την ημέρα της διεξαγωγής των εκλογών, στα σχέδιά της για την επόμενη περίοδο είναι η δημιουργία ενός κόμματος μες στους επόμενους μήνες, που θα συσπειρώσει όσους αντιτίθενται στην πολιτική του Μακρόν. Είναι φανερό πως το σχέδιό της είναι να αποκρύψει περαιτέρω τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά του κόμματός της και να επενδύσει στην οργή που θα δημιουργήσουν οι μελλοντικές επιθέσεις του Μακρόν στους εργαζομένους και τη νεολαία.
Τα σχέδια αυτά της Λεπέν κάνουν ακόμη πιο επείγουσα την ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού κινήματος αντίστασης, όχι μόνο ενάντια στο Μακρόν, αλλά συνολικά στους πολιτικούς του κατεστημένου, με ξεκάθαρο μέτωπο απέναντι στις προσπάθειες διαχωρισμού των εργαζομένων σε ντόπιους και μετανάστες.
Η επόμενη περίοδος στη Γαλλία θα είναι πολύ κρίσιμη για το μέλλον της Αριστεράς και του μαζικού κινήματος – κι όχι μόνο για τη Γαλλία.
[*] Δείτε «Γαλλικές εκλογές: διλήμματα που διχάζουν την Αριστερά», www.xekinima.org 04/05/2017
