Δημοσιεύουμε άρθρο που μας έστειλε ο τακτικός αναγνώστης και συνεργάτης της ιστοσελίδας μας, σύντροφος Γιάννης Ανδρουλιδάκης, εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι ο αυταρχισμός, η βία και η τρομοκρατία. Χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους για να επιβάλλουν την πολιτική τους. Από τούτον το γενικό κανόνα δεν ξέφυγε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία χτυπά με την ίδια βαρβαρότητα όποιον διαφωνεί και ό,τι αντιδρά. Το τελευταίο διάστημα αυτό έγινε πιο ξεκάθαρο και όσο θα βαθαίνει η κρίση τα κρούσματα της αυθαιρεσίας και του περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων θα πολλαπλασιάζονται.
Πριν από λίγες μέρες δύο πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή έριξαν από τα θεωρεία φωτοτυπίες με απόσπασμα από κείμενο του μεγάλου Πορτογάλου συγγραφέα Ζ. Σαραμάγκου διαμαρτυρόμενοι για το ξεπούλημα της χώρας. Αυτή η ακτιβιστική ενέργεια που προκάλεσε θετική εντύπωση στους πολίτες, δεν άρεσε καθόλου στους κάθε λογής μνημονιακούς. Έτσι τα δύο στελέχη της ΛΑ.Ε δέχτηκαν επίθεση, η οποία πολλές φορές ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια. Προεξάρχων ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης. Τι ασέβεια, αλήθεια, μέσα στο ναό της Δημοκρατίας (!). Τι προσβολή στον ελληνικό λαό (!). Τι ξεπεσμός (!). Και όλα αυτά για μια Βουλή στην οποία έχουν ακουστεί βαριές εκφράσεις (για εφιάλτες κ.ά.), χυδαίες, ρατσιστικές και σεξιστικές (για συκές κλπ), σε ένα Κοινοβούλιο που εξέλεξε Πρόεδρο Δημοκρατίας με χρωματιστά ψηφοδέλτια, που ψήφισε μνημόνια σε ένα άρθρο, που θεσμοθέτησε κόφτη, που καταστρέφει τη χώρα και με τις αποφάσεις του στέλνει στα τάρταρα την κοινωνία. Οι κάθε λογής υποκριτές και ηθικολόγοι κατηγόρησαν τους κ.κ. Λεουτσάκο και Πετράκο ότι μαγάρισαν τον άσπιλο ναό. «Των οικιών υμών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν», κ. Μανδραβέλη.
Μετά από λίγα 24ωρα παραδίδοντας το σκοπευτήριο της Καισαριανής στο Δήμο ο κ. Τσίπρας δήλωνε ότι «ο συνεπής αγωνιστής δεν αλλάζει τις θέσεις του με τίποτα και για κανένα λόγο». Φρόντισε δε να το δείξει στην πράξη, αφού την ίδια ώρα τα ΜΑΤ ξυλοκοπούσαν διαδηλωτές, οι οποίοι διέπραξαν το λάθος να διαμαρτυρηθούν κατά της κυβερνητικής πολιτικής, αντί να βρίσκονται στο χώρο της εκδήλωσης και να χειροκροτούν τον πρωθυπουργό. Τι ασέβεια και αυτή αλήθεια (!). Τι απρέπεια απέναντι σε έναν άνθρωπο που «παλεύει για τη χαμένη Άνοιξη(!)». Πολλοί, ίσως, συνειρμικά να θυμηθήκαμε το ίδιο πρόσωπο πριν από ενάμιση περίπου χρόνο μετά τη νίκη του στις εκλογές να καταθέτει λίγα κόκκινα τριαντάφυλλα στο μνημείο των εκτελεσθέντων και να μιλάει για δικαίωση. Όμως, «ο κλέφτης και ο ψεύτης, κ. Τσίπρα, τον πρώτο χρόνο χαίρονται».
Ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα με τους συνταξιούχους έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Οι φωτογραφίες από τη ρίψη χημικών στα «περήφανα γηρατειά» έκαναν το γύρο του κόσμου και εξέθεσαν ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση. Δεν είναι η πρώτη, αλλά ούτε η τελευταία φορά που οι άνθρωποι οι οποίοι προσέφεραν πολλαπλώς στην Ελλάδα ξυλοκοπούνται ανελέητα, επειδή διαμαρτύρονται για τις συνεχείς μειώσεις των συντάξεων τους. Είναι γνωστό ότι δεν μπορούν όχι μόνο τα φάρμακα τους να αγοράσουν, αλλά στοιχειωδώς να επιβιώσουν, καθώς πολλοί από αυτούς συντηρούν άνεργα παιδιά και εγγόνια. Φέρθηκαν με θράσος, γιατί θέλησαν ειρηνικά να διαδηλώσουν μπροστά στο πολυτελέστατο πρωθυπουργικό μέγαρο. Η κυβέρνηση τους τίμησε ψεκάζοντάς τους με δακρυγόνα. Θορυβημένος από τη δημοσιότητα που πήρε το γεγονός ο κ. Τσίπρας υποχρέωσε τον αρμόδιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη (τι προκλητικός τίτλος (!)) να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Τι σημαίνει άραγε αυτό; Αν ο κ. Τόσκαςέφταιγε, ας πήγαινε στο σπίτι του. Ανακοινώθηκε επίσης ότι με εντολή του πρωθυπουργού σε άλλες συγκεντρώσεις των εργαζομένων, δε θα χρησιμοποιηθούν χημικά. Άραγε ποιος πιστεύει ότι θα τηρήσειτη δέσμευση του; Μάλλον ούτε ο ίδιος.
«Γήρας τιμάν», κ. πρωθυπουργέ, έλεγε ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, ο οποίος λέγεται ότι ήταν ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Η κυβέρνηση έκανε ακριβώς το αντίθετο και έδειρε ανήμπορους και πολιοκροτάφους γέροντες. Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται η μεγάλη ασέβεια και η ντροπή και όχι στην ενέργεια των κκ Πετράκου και Λεουτσάκου, ούτε στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των πολιτών. Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε.
