Ζήσης Σούρλας, 1ο έτος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών
Στις 31/10 φοιτητικοί σύλλογοι και φοιτητές από όλη την Ελλάδα συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια σε ένα μαζικό συλλαλητήριο. Στο συλλαλητήριο καλούσαν ταυτόχρονα το ΜΑΣ (που ελέγχεται από την ΚΝΕ) και οι σύλλογοι που ελέγχει, και ταυτόχρονα άλλοι φοιτητικοί σύλλογοι με αγωνιστικές αποφάσεις (κυρίως με πρόταση των ΕΑΑΚ). Επίσης συμμετείχαν και μεμονωμένοι φοιτητές που οι σύλλογοί τους δεν είχαν τέτοιες αποφάσεις.
Τα αιτήματα των φοιτητών κατά βάση ήταν η ανατροπή της κατάργησης του ασύλου, η κατάργηση της ισοτιμίας των ιδιωτικών κολεγίων με τα ΑΕΙ, καθώς και η αντίθεση τους σε όλα τα αντιδραστικά μέτρα που θέλει να περάσει το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση συνολικά.
Οι φοιτητές διεκδικούν ένα πραγματικά δημόσιο Πανεπιστήμιο, την αύξηση της χρηματοδότησης και την επίλυση των ζητημάτων σίτισης και στέγασης. Η πορεία ήταν ιδιαίτερα μαζική και παρά τη βροχή οι φοιτητές/τριες την ολοκλήρωσαν απτόητοι.
Δυστυχώς δεν έλλειψαν τα προβλήματα
Αρχικά έγιναν δύο διαφορετικές πορείες, καθώς από τη μία το ΜΑΣ με τη γνωστή πλέον διασπαστική στάση του, ξεκίνησε την πορεία μόνο του, ενώ από την άλλη οι υπόλοιποι φοιτητικοί σύλλογοι καθυστέρησαν αρκετά να συγκεντρωθούν με αποτέλεσμα η πορεία τους να ξεκινήσει αφού είχε τελειώσει η πορεία του ΜΑΣ!
Επιπλέον, όταν η πορεία έφτασε έξω από τη βουλή ομάδα φοιτητών ενεπλάκη σε επεισόδια με τα ΜΑΤ που βρίσκονταν στην Βασιλίσσης Σοφίας, μια κίνηση η οποία αποδοκιμάστηκε από τους υπόλοιπους φοιτητές αλλά ταυτόχρονα έδωσε στα ΜΜΕ την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν ξανά επικεφαλίδες του στυλ «Επεισόδια στην πορεία των φοιτητών» επισκιάζοντας έτσι την ουσία της πορείας. Τα επεισόδια αυτά εντάθηκαν από ομάδες κουκουλοφόρων που άρχισαν να πετάνε πέτρες και μπουκάλια δίνοντας έτσι κι άλλο «ψωμί» στα μίντια.
Τέλος έγιναν δύο διαφορετικά συντονιστικά (ένα του ΜΑΣ στο Χημείο και ένα των υπόλοιπων ΦΣ στο Πολυτεχνείο) τα οποία ενώ κινούνται σε σωστή κατεύθυνση για τον περαιτέρω συντονισμό και την κλιμάκωση του αγώνα έχουν αδυναμίες. Και φυσικά η ύπαρξη δύο διαφορετικών συντονιστικών μπερδεύει και διασπά τους φοιτητές.
Τι πρέπει να γίνει
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια φάση κινητικότητας του φοιτητικού κινήματος, το οποίο έχει να αντιμετωπίσει μια ανελέητη αντιδραστική επίθεση στην παιδεία και σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.
Αυτό το κίνημα πρέπει να μαζικοποιηθεί περισσότερο, να συντονιστεί και να κλιμακώσει την δράση του για να νικήσει. Για να γίνει αυτό χρειάζεται πρώτα απ’ όλα συζήτηση μέσα στις σχολές έτσι ώστε ο κάθε φοιτητής να κατανοήσει πως επηρεάζεται η ακαδημαϊκή του ζωή αλλά και το μέλλον του από τα μέτρα της κυβέρνησης.
Επιπλέον χρειάζεται πραγματικός δημοκρατικός πανελλαδικός συντονισμός του κινήματος με εκλεγμένους, υπόλογους, άμεσα αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους των φοιτητών. Χρειάζεται ένα σωστό πλάνο κινητοποιήσεων προκειμένου να πιεστεί η κυβέρνηση και να υποχωρήσει, μακριά από αχρείαστες συγκρούσεις που το μόνο που καταφέρνουν είναι να φοβίζουν τους νέους αγωνιστές φοιτητές και να δίνουν πάτημα στην κυβέρνηση για ενισχύσει την καταστολή.
Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί το φοιτητικό κίνημα να προχωρήσει και να πετύχει τους στόχους του.
