Αυτό το άρθρο γράφτηκε με αφορμή το συμβάν στον πρόσφατο αγώνα της πρώτης κατηγορίας του ιταλικού πρωταθλήματος Λάτσιο – Λιβόρνο. Για όσους δεν θυμούνται, ο ποδοσφαιριστής της Λάτσιο Πάολο Ντι Κάνιο για να πανηγυρίσει ένα γκολ που πέτυχε κατευθύνθηκε προς τους φανατικούς οπαδούς της ομάδας του και τους χαιρέτισε φασιστικά. Φυσικά το έχει ξανακάνει ουκ ολίγες φορές, ακόμα και όταν ήταν στην Αγγλία και αγωνιζόταν για την Γουέστ Χαμ. Έχει φτύσει, προπηλακίσει και βιαιοπραγήσει εναντίον πολλών “έγχρωμων” συναδέλφων του ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς ήταν συμπαίκτες του στην ίδια ομάδα. Μάλιστα ο ίδιος παλιότερα απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για μια επικείμενη μεταγραφή του από την Γουέστ Χαμ στην Μάντσεστερ, είπε ότι οι μόνες ομάδες που επιθυμεί να αγωνιστεί στην καριέρα του είναι η Γουέστ Χαμ και η Λάτσιο για λόγους ιδεολογίας. Ενώ τώρα μετά το ματς με τη Λιβόρνο δήλωσε ότι δεν είναι ρατσιστής όπως τον αποκαλούν, αλλά φασίστας.
Η ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου αποφάσισε να τον τιμωρήσει με το “εξοντωτικό” πρόστιμο των 3.000 ευρώ. Εδώ γελάμε γιατί το ετήσιο εισόδημα του Ντι Κάνιο είναι περίπου 800.000 ευρώ. Κοινώς του κάνανε τη μούρη κρέας, για να μην πούμε τίποτα άλλο. Όσο για τα προηγούμενα ανδραγαθήματα του τόσο σε Αγγλία όσο και Ιταλία ούτε λόγος για τιμωρία. Φυσικά ο Ντι Κάνιο δεν ο μόνος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που κάνει αυτού του είδους τις παρεμβάσεις στα γήπεδα. Ο Μιχαίλοβιτς, παλιός παίχτης της Λάτσιο, έδειρε “έγχρωμο” παίχτη στην Ιταλία πριν κάποια χρόνια και μετά δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ντρεπόταν που δεν τον σκότωσε, αφού χρέος κάθε γόνου της Αρείας Φυλής (όπως αυτός θεωρεί την αφεντομουτσουνάρα του) είναι να εξοντώσει όλα τα σκουπίδια που λερώνουν τη Γη. Ο Ραούλ της Ρεάλ Μαδρίτης έχει αυτοφωτογραφηθεί κάνοντας ναζιστικό χαιρετισμό μπροστά από τη σημαία των SS. Επίσης έχουν υπάρξει διάφορες δηλώσεις με ρατσιστικό περιεχόμενο από προπονητές εναντίων παιχτών κυρίως στην Ισπανία και τη Γερμανία. Στην Ελλάδα το πιο πρόσφατο συμβάν είναι αυτό του προπονητή της Νίκης Βόλου Γ.Γούναρη, σε δηλώσεις που έκανε για έναν παίχτη αντίπαλης ομάδας ο οποίος πέτυχε γκολ εναντίον της ομάδας που προπονούσε ο Γούναρης. Τον αποκάλεσε “βρωμόγυφτο” λόγο του μελαμψού χρώματος του δέρματός του. Και εκεί καμία επίσημη αντίδραση.
Φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η πολιτική παρέμβαση που κάνουν οι φασίστες σε ένα τόσο μαζικό χώρο όπως το ποδόσφαιρο. Όλοι ξέρουμε για τους φανατικούς οπαδούς της Λάτσιο στους οποίους έχουν κάνει δουλειά διάφορες φασιστικές οργανώσεις. Για τους οργανωμένους “ούλτρας” της Ρεάλ Μαδρίτης όπου η Φρανκική νεολαία έχει συντριπτικά ποσοστά. Για τους φασιστοχούλιγκανς της Τσέλσι, της Λιντς, της Έβερτον, της Μάντσεστερ Σίτι και φυσικά της Γουέστ Χαμ. Για τους νεοναζί της Σάλκε κλπ.
Αλλά όταν μετά τον αποκλεισμό ης εθνικής Ισπανίας από την αντίστοιχη της Νιγηρίας στο Μουντιάλ του 1998 ο τότε πρωθυπουργός Αθνάρ έκανε λόγο για μέρα εθνικής ντροπής αφού ηττήθηκαν από “κάτι μαύρα ανθρωπάκια”, όπως τους αποκάλεσε χαρακτηριστικά. Όταν ο Μπερλουσκόνι συνεχώς διαχωρίζει τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους, ακόμα και σε βόρειους και νότιους Ιταλούς. Όταν η διοίκηση της Σάλκε ανακοινώνει ότι δεν θα προσφέρει καμία θέση εργασίας σε “έγχρωμο” ποδοσφαιριστή ή στέλεχος της εταιρίας. Όταν η ΟΥΕΦΑ και η εκάστοτε ποδοσφαιρική ομοσπονδία κάνουν τα στραβά μάτια και φυσικά όταν η αριστερά εξακολουθεί και σνομπάρει τα γήπεδα και δεν παρεμβαίνει συστηματικά, είναι επόμενο οι φασίστες να παίρνουν τα πάνω τους και να αντλούν μέλη μιας και ο χώρος του γηπέδου αποτελεί πρόσφορο έδαφος για πολιτική παρέμβαση.
Λάμπρος Αντωνάτος
