Την Πέμπτη 20 Νοέμβρη το υπ. Εσωτερικών κατέθεσε σχέδιο νόμου (σ.ν.) το οποίο περιλαμβάνει και μια παράγραφο για τα παιδιά μεταναστών. H YRE αντέδρασε άμεσα με δελτίο τύπου (παραθέτουμε στη συνέχεια). Οι αντιδράσεις τις επόμενες μέρες πολλαπλασιάστηκαν. Δημόσια καταγγελία του σ.ν. έκαναν το ΣΥΡΙΖΑ, η καμπάνια «Όχι στο ρατσισμό από κούνια», το Φόρουμ Μεταναστών κ.λ.π. Για όλες τις εξελίξεις τις θέσεις και τις προτάσεις της YRE παρακολουθείστε το ειδικό blog της καμπάνιας (www.wehaveonedream.blogspot.com).
Ωστόσο οι αντιδράσεις χρειάζεται να κλιμακωθούν ώστε να επιφέρουν δραστική αλλαγή στο νομοθετικό «μαϊντανό» της κυβέρνησης. Για να πάρει το μήνυμα ότι νομοθετεί μόνη της και ότι νομοθετεί άδικα, χρειάζεται δημόσια και μαζικά, συνδικάτα, φοιτητικά σχήματα, νεολαιίστικες οργανώσεις, αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, όλα τα κόμματα-σχήματα της Αριστεράς, η τοπική αυτοδιοίκηση, να απαιτήσουν το αυτονόητο: ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για όλα τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα. Και αυτό δεν εξαντλείται σε φραστικές δηλώσεις, απαιτείται πρώτα και κύρια ενημέρωση, και κινητοποίηση των ίδιων των παιδιών των μεταναστών, των μεταναστών και συνολικά της ελληνικής κοινωνίας.
«Αφού πράγματι κάποιος κοπιάσει πολύ ψάχνοντας το 60 σελίδων σχέδιο νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Εσωτερικών… θα ανακαλύψει μια (!!) μόλις παράγραφο υποτιθέμενης διευθέτησης της «χρόνιας εκκρεμότητας» …των παιδιών των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.
… «Τέκνα υπηκόων τρίτων χωρών, τα οποία γεννήθηκαν και διαμένουν στην Ελλάδα και των οποίων οι γονείς εξακολουθούν να διαμένουν νόμιμα στη Χώρα, μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους και εφόσον έχουν διανύσει την πρωτοβάθμια και γυμνασιακή εκπαίδευση, αποκτούν, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας, των προϋποθέσεων και των κριτηρίων των άρθρων 67 και 68 του ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212 Α΄) όπως, ισχύει, καθώς και του π.δ. 150/2006 (ΦΕΚ 160 Α΄). Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια».
Με περισσό θράσος μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου γράφουν : «Οι συνέπειες της ρύθμισης αυτής συμβάλλουν στην τακτοποίηση μιας χρόνιας εκκρεμότητας και προωθούν την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής». Τίποτα από τα δύο όμως δεν συμβαίνει…
1) Η ρύθμιση αυτή είναι «τσιγκούνικη»
1. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ και συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας, αλλά οι γονείς τους είτε δεν ζούν πια εδώ, είτε εξέπεσαν της νομιμότητας, είτε δεν υπάρχουν, γιατί εξαιρούνται από την διάταξη;
2. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν είτε την πρωτοβάθμια είτε την γυμνασιακή εκπαίδευση –στις περισσότερες των περιπτώσεων γιατί έπρεπε να εργαστούν για να στηρίξουν την οικογένεια- γιατί εξαιρούνται;
3. Τα παιδιά που απλώς απέτυχαν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που μόνο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μας δεν είναι, γιατί εξαιρούνται;
4. Τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν αλλά ήρθαν εδώ σε μικρή ηλικία… γιατί εξαιρούνται;
2) Η ρύθμιση αυτή είναι υποκριτική και απαράδεκτη.
Γιατί στην πραγματικότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, εκπαιδεύτηκαν εδώ, ίσως τα ελληνικά να είναι η μόνη γλώσσα που μιλούν, ίσως την πατρίδα των γονιών τους να μην την γνώρισαν ποτέ, αποδίδουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη που αντιστοιχεί μόλις σε 5ετή άδεια παραμονής! Μόνο που αυτά τα παιδιά δεν είναι καν μετανάστες! Δεν έφυγαν από πουθενά για να πάνε κάπου αλλού! Απλώς γεννήθηκαν εδώ!… Απέναντι σ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση ζητάμε το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα για όλα τα παιδιά που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα.
Απαιτούμε:
– Παροχή της ελληνικής υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ. Αλλαγή συνολικά του νόμου για την υπηκοότητα…
– Άδεια παραμονής μακράς διάρκειας για όλα τα παιδιά που αν και δεν γεννήθηκαν εδώ, μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ.
– Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.)…».
