Στα τέλη του 2022 και μέσα σε μια εβδομάδα, σημειώθηκαν 2 ναυτικά εργατικά ατυχήματα. Λίγες ημέρες αργότερα, η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), σε ανακοίνωσή της για τα ναυτικά ατυχήματα έκανε καθαρό πως για τα δύο πρόσφατα περιστατικά δεν έφταιγε η «κακιά η ώρα» ή ήταν «ατυχή συμβάντα», αλλά αποτελούν καθημερινότητα για τους ναυτικούς.
Μέσα στο 2022, καταγράφηκαν επίσημα 928 εργατικά ατυχήματα και 295 θανατηφόρα ατυχήματα, ενώ μέσα σε μια 6ετία, από το 2017 μέχρι και το 2022, καταγράφηκαν συνολικά 6.477 εργατικά ατυχήματα και 2.060 θανατηφόρα! Μάλιστα, σύμφωνα με την ΠΕΝΕΝ τα πραγματικά ατυχήματα είναι πολύ περισσότερα, αφού οι Ναυτιλιακές εταιρίες δεν υποχρεούνται να δίνουν πλήρη στοιχεία για αυτά! Επίσης, στις παραπάνω καταγραφές δεν περιλαμβάνονται «μικρά» ατυχήματα σε Ακτοπλοϊκά και Πορθμεία και ατυχήματα σε αλιευτικά σκάφη.
Τα μακάβρια αυτά στατιστικά στοιχεία μας λένε πως τα τελευταία χρόνια οι θάνατοι ναυτικών από ατύχημα εν ώρα εργασίας είναι σχεδόν 1 κάθε μέρα! Και όλα αυτά, γίνονται γνωστά μια περίοδο που οι ναυτεργάτες βλέπουν τα εργατικά τους δικαιώματα να δέχονται επίθεση, με την Κυβέρνηση, εξυπηρετώντας για μια ακόμα φορά τα συμφέροντα των εφοπλιστών, να «χτυπάει» τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας!
Με άλλα λόγια, είναι περισσότερο από φανερό πως την ίδια ώρα που οι ναυτεργάτες βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένοι σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για να εξασφαλίσει τα τεράστια κέρδη για τους εφοπλιστές!
***
Στις 17 Γενάρη η ΠΟΕ-ΟΤΑ (η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης) καλεί σε 24ωρη Πανελλαδική Απεργία μετά τον θάνατο της 45χρονης εργαζόμενης στην καθαριότητα στον Δήμο Ξυλοκάστρου, απαιτώντας την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων για το εργατικό δυστύχημα αλλά και λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της εργασίας για όλους τους δημοτικούς υπαλλήλους.
Την Κυριακή 8 Γενάρη, η εργαζόμενη έχασε τη ζωή της την ώρα που εργαζόταν, όταν ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω της κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η είδηση όμως, δεν τελειώνει εδώ. Σύντομα έγινε γνωστό πως η γυναίκα δούλευε «μαύρα» για τον Δήμο (όπως και ο συνάδερφός της και οδηγός του απορριμματοφόρου), αφού η 5μηνη σύμβασή της είχε λήξει και έπαιρνε τα λεφτά «στο χέρι» ενώ ήταν ανασφάλιστη!
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΠ-ΟΤΑ Μάρκο Δαρδαμάνη «παρότι το Σωματείο Εργαζομένων έχει ζητήσει από τον δήμαρχο να προσλάβει προσωπικό καθαριότητας με δίμηνες συμβάσεις, εκείνος αρνείται, καθώς στόχος του είναι η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας»!
Μια γυναίκα 45 χρονών, έχασε τη ζωή της γιατί διοίκηση του Δήμου επέλεξε να απαξιώσει τις υπηρεσίες καθαριότητας (και τις ζωές των εργαζομένων), με σκοπό να τις παραχωρήσει στη συνέχεια στα χέρια ιδιωτών!
Και σε αυτές τις φιλοδοξίες του, ο Δήμος είχε σαν σύμμαχο όλες τις αντεργατικές πολιτικές και νόμους που έχει περάσει η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα η ουσιαστική διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας και ελεγκτικών μηχανισμών, κάτι που επιτρέπει στους εργοδότες (και γιατί όχι και στους Δήμους) να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους και να τους εκθέτουν σε αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας ανασφάλιστους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα!
***
Τα παραπάνω δεν αποτελούν νέα αλλά μια ακόμα υπενθύμιση πως είτε στη στεριά είτε στη θάλασσα, τα εργατικά δικαιώματα, οι ζωές των εργαζομένων δεν σημαίνουν τίποτα για τους εργοδότες, μπροστά στα κέρδη τους! Σε αυτήν την κυνική πραγματικότητα, πρέπει να αντισταθούμε με κάθε τρόπο!
Κανένας εφοπλιστής δεν θα βουρκώσει διαβάζοντας τα στοιχεία για τους νεκρούς ναυτεργάτες, καμιά ιδιωτική εταιρεία δεν θα νοιαστεί για τον θάνατο μιας εργαζόμενης μητέρας που δούλευε «μαύρα». Αυτοί που μπορούν να καταλάβουνε τον πόνο και που νιώθουνε οργή για τους θανάτους των εργαζομένων, είναι μόνο οι άνθρωποι της ίδιας τάξης, οι εργαζόμενοι/ες, οι άνεργοι/ες, τα φτωχά στρώματα. Και εμείς είμαστε αυτοί που μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, μέσα από οργανωμένους αγώνες, μέσα από απεργίες που πονάνε τα αφεντικά εκεί που πονάνε πραγματικά: στην απώλεια των κερδών τους.
