Οι εργαζόμενοι στο Μετρό Θεσσαλονίκης έχουν προχωρήσει το τελευταίο διάστημα σε μια σειρά κινητοποιήσεις, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς τους και επαρκή μέτρα ασφαλείας. Την ίδια στιγμή που είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται τα τελευταία χρόνια, η εταιρεία ανακοίνωνε συνεχώς κέρδη. Το «Ξ» μίλησε για αυτά τα ζητήματα με τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στον Κατασκευαστικό Τομέα του Μετρό Θεσσαλονίκης, Θωμά Μιχαλόπουλο. Τη συνέντευξη πήρε ο σ. Γιάννος Νικολάου.
- Θωμά, θα ήθελες να μας περιγράψεις τη γενική κατάσταση που επικρατεί στους εργαζόμενους του Μετρό Θεσσαλονίκης την τελευταία περίοδο;
Οι εργαζόμενοι αισθάνονται μια αδικία. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν δώσει πάρα πολλά για αυτό το έργο και βλέπουν την εταιρεία να τους γυρίζει την πλάτη. Υπάρχει ανησυχία και αβεβαιότητα για το μέλλον.
- Τον περασμένο Δεκέμβρη το Σωματείο σας προχώρησε σε κινητοποιήσεις για το ζήτημα των μέτρων ασφαλείας στο έργο καθώς και για μισθολογικές διεκδικήσεις. Ποιες είναι οι βασικές σας διεκδικήσεις από την εργοδότρια εταιρεία;
Το 2016 είχαμε δεχτεί μια μείωση στους μισθούς μας περίπου 40%. Είχαμε πάρει κάποιες υποσχέσεις για αυξήσεις στη διάρκεια του έργου για να επανέρθουν οι μισθοί μας εκεί που ήταν, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Το 2019 η εταιρεία επιχείρησε να κάνει και άλλες μειώσεις, αλλά το Σωματείο αντέδρασε άμεσα και τελικά δεν δεχτήκαμε κάποια μείωση.
Όσον αφορά τα μέτρα ασφαλείας και τις συνθήκες εργασίας, το Σωματείο δίνει μεγάλο αγώνα. Έγιναν πολλές στάσεις εργασίας με βασικό θέμα αυτά τα δύο. Η εταιρεία παρότι βγάζει κέρδη από τις πιστοποιήσεις και από διάφορες διαιτησίες, δεν έδινε σχεδόν τίποτα για την ασφάλεια του έργου και των εργαζομένων. Οι συνθήκες εργασίας σχεδόν σε όλα τα εργοτάξια ήταν άθλιες. Είχαμε φτάσει στο σημείο να αγοράζουμε μόνοι μας τα Μ.Α.Π. (μέσα ατομικής προστασίας), ενώ είναι υποχρεωμένη η εταιρεία να μας τα παρέχει.
Με την αλλαγή της διοίκησης στο Σωματείο μας η πίεση προς την εταιρεία έγινε μεγαλύτερη. Έγιναν αρκετές στάσεις εργασίας και διάφορες παραστάσεις διαμαρτυρίας στην Κοινοπραξία.
Τα βασικά μας αιτήματα είναι:
- Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας και των μέτρων ασφαλείας. Όσοι πηγαίνουμε στη δουλειά, τόσοι να γυρίζουμε ασφαλείς στα σπίτια μας.
- Αυξήσεις των μισθών όλων των εργαζομένων στο Μετρό Θεσσαλονίκης. Περιμένουμε άμεσα απάντηση για αυτό το θέμα.
- Να μπει τέλος στον εργασιακό εκφοβισμό των εργαζομένων.
Για όλα αυτά τα θέματα έχουμε καταφέρει και μιλάμε πλέον με τη Διοίκηση της εταιρείας στην Αθήνα και έχουμε σε πρώτη φάση τη δέσμευση της διοίκησης πλέον ότι θα εξαλειφθούν οι όποιες ελλείψεις στα μέτρα ασφαλείας. Έχει γίνει ήδη η παραγγελία για τον ιματισμό των εργαζομένων (μπουφάν-φόρμες-παπούτσια εργασίας καλής ποιότητας και ό,τι αφορά τον εργαζόμενο) και έχουν γίνει παραγγελίες για ανανέωση του εξοπλισμού των εργοταξίων.
Η εταιρεία έχει καταλάβει ότι είμαστε αποφασισμένοι. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα – αυτοί έχουν να χάσουν πολλά.
- Η απόσπαση των αρχαιοτήτων από τον σταθμό της Βενιζέλου ήταν από τα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν τους πολίτες κατά τη διάρκεια της κατασκευής του Μετρό στη Θεσσαλονίκη. Τι στάση κράτησε το Σωματείο εργαζομένων στο συγκεκριμένο θέμα;
Η στάση του Σωματείου και του συνόλου σχεδόν των εργαζομένων από την αρχή ήταν αντίθετη με την απόσπαση των αρχαίων. Ξέραμε ότι υπάρχει λύση για την παραμονή των αρχαίων στον σταθμό. Δυστυχώς όμως καταλάβαμε για ακόμη μια φορά πόσο «ευαίσθητη» είναι η σημερινή κυβέρνηση στην αρχαία κληρονομιά μας. Δυστυχώς για εμάς, παρά την αντίθεσή μας, λόγω της εργασίας μας «συμμετείχαμε» σε αυτό το έγκλημα…
- Ένας από τους σημαντικότερους πρόσφατους τοπικούς εργατικούς αγώνες είναι αυτός στη Μαλαματίνα. Θα ήθελες να κάνεις κάποιο σχόλιο;
Αυτό που γίνεται στη Μαλαματίνα δείχνει το φασιστικό πρόσωπο αυτής της κυβέρνησης και το σχέδιό τους για διάλυση όλων των εργατικών σωματείων. Μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω: απεργοσπάστες, ξύλο και δακρυγόνα από τα ΜΑΤ.
Μέσα σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση ξεπροβάλλει όμως η αντίσταση των απεργών στη Μαλαματίνα. Η ενέργεια αυτή, που ξανάναψε τη φλόγα σε όλα τα εργατικά στρώματα, έγινε η αιτία για να συσπειρωθεί το συνδικαλιστικό κομμάτι της πόλης μας και όχι μόνο. Οι απεργοί στη Μαλαματίνα έχουν ήδη «κερδίσει».
- Το προηγούμενο διάστημα το η εργατική τάξη δέχτηκε –και συνεχίζει να δέχεται– σημαντικές επιθέσεις στα δικαιώματά της και η ακρίβεια χτυπάει όλο και περισσότερο τα εργατικά στρώματα. Πως θεωρείς ότι θα πρέπει να απαντήσει το εργατικό κίνημα στις επιθέσεις αυτές και ποιες διεκδικήσεις να βάλει μπροστά;
Η απάντηση πρέπει να δοθεί στους δρόμους. Τα μέτωπα είναι πολλά: ανεργία, φτώχεια, ακρίβεια, Υγεία, Παιδεία, στέγη. Η εργατική τάξη πρέπει να συσπειρωθεί μέσα στα Σωματεία και να διεκδικήσει πίσω ότι μας έχουν κλέψει. Πιστεύω ότι η ρήξη είναι μονόδρομος.
