ΒΙΑΜΥΛ
Η ΒΙΑΜΥΛ, η πάλαι ποτέ κραταιά εμπορική επιχείρηση στον κλάδο των τροφίμων και θυγατρική της πολυεθνικής ‘Tate and Lyle’ τα τελευταία χρόνια, κλείνει, όπως όλα δείχνουν, στις 30 Σεπτέμβρη. Στο δρόμο θα βρεθούν οι 82 εργαζόμενοι της επιχείρησης, μετά από 15 χρόνια –κατά μέσο όρο- εργασίας. Το κράτος αδιαφορεί επιδεικτικά για τους εργαζόμενους, προτείνοντάς τους επιδότηση 36 ευρώ την ημέρα για 4 χρόνια, ποσό που βέβαια θα πηγαίνει κατευθείαν στον εργοδότη και όχι στον εργαζόμενο. Ήταν όμως ευθύνη του κράτους το κλείσιμο του εργοστασίου, αφού συνυπόγραψε την απόφαση για την ΚΟΑ (Κοινή Οργάνωση Αγοράς, η πρώην ΚΑΠ) για την αγορά ζάχαρης, η οποία στην ουσία υπαγορεύει το κλείσιμο όλων των περιφερειακών επιχειρήσεων του κλάδου ζάχαρης. Το βέβαιο είναι πως η Θεσσαλονίκη, μια πόλη που τείνει να εξελιχτεί σε πρωτεύουσα… της ανεργίας πλήττεται ακόμα περισσότερο από αυτή την εξέλιξη.
Ο θάνατος του μικρού μαγαζιού
Τα νέα έκτακτα φορολογικά μέτρα της κυβέρνησης αποτελούν την ταφόπλακα δεκάδων χιλιάδων μικροϊδιοκτητών, αφού με ίδιο φόρο (10%) θα φορολογηθούν όλες οι επιχειρήσεις και καταργείται το αφορολόγητο. Δηλαδή το μικρό συνοικιακό μαγαζί, όχι μόνο δεν θα ωφελείται πια από το αφορολόγητο αλλά θα πληρώσει ίδιο έκτακτο φόρο με την βιομηχανία. Την ίδια στιγμή, οι δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, του ασφαλιστικού οργανισμού που προήλθε από την ένωση ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΝΑΤ, βιώνουν τις συνέπειες του ασφαλιστικού νόμου, αφού παίρνουν συντάξεις πολύ μικρότερες από του ΙΚΑ! Η πολιτική αφανισμού των μικρών επιχειρήσεων πέρασε μέσα από την απελευθέρωση των ωραρίων λειτουργίας, από την βαριά φορολογία τους σε σχέση με τις μεγάλες, από τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας, από την καθιέρωση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Οι μικρομαγαζάτορες καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο το μήνυμα που στέλνει το σύστημα στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού: ζήτω οι πολυεθνικές, να κλείσουν τα μαγαζάκια της γειτονιάς.
