Τη Δευτέρα 9 Οκτώβρη, ένας 55χρονος εργάτης έχασε τη ζωή του στην Ειδομένη, κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Ο άντρας που εργαζόταν σε τεχνική εταιρεία, κατά τη διάρκεια καθαρισμού των γραμμών του ΟΣΕ και έπεσε από μηχάνημα και τραυματίστηκε θανάσιμα. Ο θάνατος αυτός, μεγάλωσε τη μακάβρια και αιματοβαμμένη λίστα των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων που την τελευταία περίοδο φαίνεται να μην έχει τελειωμό.
Στις 2 Οκτώβρη ένας εργάτης 35 χρονών και πατέρας 2 παιδιών, μέλος συνεργείου που σύμφωνα με το 902.gr πραγματοποιούσε αντιπλημμυρικά έργα της Περιφέρειας Αττικής στην περιοχή, καταπλακώθηκε από πέτρες και χώματα και έχασε τη ζωή του. Για μια ακόμα φορά, Περιφέρεια και Δήμος είχαν δώσει τη δουλειά σε μια εργολαβική εταιρεία, με πλήρη αδιαφορία για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτές τις εταιρίες.
Την ίδια μέρα, σε ναυπηγείο στη Σαλαμίνα, ένας γερανός κατέρρευσε τραυματίζοντας έναν 51χρονο εργάτη. Η ναυπηγοεπισκευαστική επιχείρηση που εργαζόταν ο 51χρονος είχε ζητήσει την αξιολόγηση του γερανού από άλλη εταιρεία ώστε να ελεγχθεί αν ήταν λειτουργικός. Βέβαια, αυτό δεν την εμπόδισε να τον έχει σε λειτουργία, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του εργάτη.
Τα ναυπηγεία στην Ελευσίνα, επίσης, έχουν «πλούσιο» ιστορικό στα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα. Τον Ιούλη ένας εργάτης έχασε τη ζωή του από ένα εκρηκτικό συνδυασμό: είχε προβλήματα με την καρδιά του, δούλευε υπερωρίες και επικρατούσαν πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη, ένας εργάτης, μετά από 10ωρη εργασία και χωρίς να έχει πάρει ρεπό για πολύ καιρό, ακρωτηριάστηκε, χάνοντας δάχτυλα του χεριού του. Αξίζει να κρατήσουμε πως ο συγκεκριμένος εργάτης δούλευε για μια εργολαβική εταιρεία που περίμενε με «κομμένη την ανάσα» να εφαρμόσει τον νόμο – έκτρωμα του Γεωργιάδη. Σύμφωνα με το Εργατικό Κέντρο Σαλαμίνας με το που δημοσιεύτηκε ο νόμος στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ξεκίνησε να προσλαμβάνει εργαζόμενους νιώθοντας ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πως μπορεί να επιβάλλει απάνθρωπες συνθήκες χωρίς να έχει συνέπειες.
Στις 4 Οκτώβρη στον Πυργετό Λάρισας, ένας 39χρονος αλλοδαπός που εργαζόταν σε σκεπή, έπεσε από μεγάλο ύψος και έχασε τη ζωή του.
2 μέρες μετά, στις 6 Οκτώβρη στο εργοστάσιο «ΠΡΟΚΑΤ ΑΡΜΟΣ» της Λάρισας, εργάτης τραυματίστηκε βαριά στο χέρι. Το μηχάνημα του κουρμπαδόρου που ήταν ρυθμισμένο να σταματήσει στις 150 μοίρες, παρουσίασε πρόβλημα λόγω έλλειψης συντήρησης με αποτέλεσμα να μη σταματήσει και να «τσακίσει» τα χέρια του εργάτη.
Το Σάββατο 7 Οκτώβρη στην Αλεξανδρούπολη, 2 εργάτες που δούλευαν σε σκαλωσιά τραυματίστηκαν, όταν αυτή έπεσε με αποτέλεσμα ο ένας να υποστεί κατάγματα και ο άλλος να τραυματιστεί στην πλάτη. Το Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Αλεξανδρούπολης και Περιφέρειας κάνει λόγο για ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας που είχαν σαν συνέπεια τον τραυματισμό –ακόμα– 2 συναδέλφων τους.
Ένας αιματοβαμμένος μήνας
Αυτά είναι μόλις όσα ατυχήματα και δυστυχήματα έγιναν γνωστά τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη.
Ακόμα και χωρίς να υπολογίσουμε όσα ατυχήματα «κουκουλώθηκαν» από τους εργοδότες κλπ, ο αριθμός τους είναι σοκαριστικός! Μέσα σε 9 μέρες καταγράφηκαν 6 ατυχήματα και 3 άνθρωποι σκοτώθηκαν την ώρα εργασίας τους!
Βέβαια, οι λέξεις «ατύχημα» και «δυστύχημα» δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα, αφού πρόκειται για εγκλήματα με υπεύθυνους τους εργοδότες και ηθικό αυτουργό την κυβέρνηση της ΝΔ και όλες όσες περάσανε τα τελευταία χρόνια.
Από τη μία οι εργοδότες που με σκοπό τη μείωση του κόστους και την αύξηση των κερδών τους, ξεζουμίζουν και εξαντλούν τους εργαζόμενους, οδηγώντας τους στη σωματική και πνευματική κατάρρευση. Που δεν πληρούν τα μέτρα προστασίας, δεν συντηρούν μηχανήματα και εξοπλισμούς, δεν προσλαμβάνουν όσους εργαζόμενους χρειάζεται.
Και από την άλλη, η κυβέρνηση της ΝΔ τους λύνει τα χέρια με τους νόμους που ψηφίζει και τις πολιτικές που εφαρμόζει. Απαξίωσε και αποδυνάμωσε πλήρως την Επιθεώρηση Εργασίας, αφήνοντας τους εργαζόμενους έρμαια στις επιταγές των αφεντικών τους. Πέρασε νόμους που ηθικά και πρακτικά καταπατούν κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος, νομιμοποιώντας τις 13 ώρες εργασίας την ημέρα, την εργασία τα Σάββατα κοκ. Και την ίδια ώρα καταστρατήγησε το δικαίωμα στην απεργία, για να κάμψει ακόμα περισσότερο τις αντιστάσεις των εργαζομένων.
Να σταματήσουμε να μετράμε νεκρούς
Ο Οκτώβρης όμως δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Όλη την τελευταία περίοδο τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα αυξάνονται, κάτι που είναι αντιστρόφως ανάλογο με τα εργατικά δικαιώματα που καταργούνται συνεχώς.
Ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε να μετράμε ατυχήματα και αιματοβαμμένους μήνες, είναι η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, απαλλαγμένου από τα βαρίδια των διεφθαρμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Μόνο στηριγμένοι/ες στα υγιή σωματεία και τους/τις ανιδιοτελείς αγωνιστές/ριες της βάσης που υπερασπίζονται στην πράξη τα δικαιώματα μας, μπορεί το κίνημα να ανακάμψει και να ξανακτίσει τις δυνάμεις του.
