Της Δώρας Γουλιώτη, ειδικευόμενης γιατρού
Τον Ιούλιο, οι ειδικευόμενοι ιατροί του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Αγλ. Κυριακού» ενημερωθήκαμε από το Γραφείο Μισθοδοσίας ότι δεν υπάρχει δυνατότητα καταβολής των δεδουλευμένων εφημεριών του μηνός Μαΐου. Ταυτόχρονα, εκφράστηκε αμφιβολία για τη δυνατότητα καταβολής των αμοιβών που αντιστοιχούν στους επόμενους μήνες.
Η εργασία μας είναι ιδιαίτερα απαιτητική και λαμβάνει χώρα υπό αντίξοες συνθήκες (λόγω έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής και μεγάλου φόρτου εργασίας). Οι απαξιωτικές αμοιβές και η επανειλημμένη «αδυναμία» του Νοσοκομείου να καλύψει τις εφημερίες, μας οδήγησαν να αποφασίσουμε επίσχεση εργασίας από τις 21.07.04, μέχρι καταβολής των καθυστερούμενων δεδουλευμένων αποδοχών, που έγινε 15 ημέρες μετά την έναρξη της επίσχεσης.
Για τις δεδουλευμένες εφημερίες του μηνός Ιουνίου, προειδοποιήσαμε έγκαιρα τη Διοίκηση του Νοσοκομείου ότι, με νέα καθυστέρηση, μετά τις 18 Αυγούστου, θα καταφεύγαμε εκ νέου σε επίσχεση εργασίας.
Στις 18 Αυγούστου, αναγκαστήκαμε να προβούμε σε νέα επίσχεση εργασίας, μέχρι τις 25 Αυγούστου, που τελικά πληρωθήκαμε τις εφημερίες του μηνός Ιουλίου.
Εντατικοποίηση
Από 1η Αυγούστου τα περισσότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν σπεύσει να εφαρμόσουν τις Κοινοτικές Οδηγίες 93/104 και 2000/34 που προβλέπουν 58 ώρες μαζί με τις εφημερίες εβδομαδιαίας εργασίας στους ασκούμενους ιατρούς, κατάλληλα διαλείμματα, μέγιστη διάρκεια συνεχόμενης εργασίας κ.λ.π.
Για την εφαρμογή τους έχουν προβεί τους τελευταίους μήνες σε σημαντική αύξηση του ιατρικού δυναμικού των νοσοκομείων με στόχο την παροχή καλύτερων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.
Στην Ελλάδα δεν έχει γίνει τίποτα. Η Οδηγία πέρασε σε προσχέδιο προεδρικού διατάγματος από την προηγούμενη κυβέρνηση, το οποίο ουδέποτε υπεγράφη. Στο Νοσοκομείο μας, η ελάχιστη εφημερία διαρκεί 32 ώρες, ενώ υπάρχουν ειδικευόμενοι που συμμετέχουν σε χειρουργεία μικρών παιδιών μετά από συνεχόμενη επί 54 ώρες παραμονή στο νοσοκομείο με ελάχιστο χρόνο ανάπαυσης. Ένας γιατρός μπορεί να κληθεί να κάνει μέχρι 10 εφημερίες το μήνα!!
Για την κατάσταση αυτή ευθύνεται η πολιτική του ελληνικού κράτους στα θέματα υγείας. Ωστόσο, η Διοίκηση του Νοσοκομείου ευθύνεται:
1. Για τις άθλιες συνθήκες των κοιτώνων, τις οποίες μόνο φωτογραφικό υλικό θα μπορούσε να περιγράψει. 28 εφημερεύοντες ιατροί αναπαύονται (όταν μπορούν!) ανά 2-4 άτομα σε δωμάτια που δεν έχουν κλιματισμό, δεν κλειδώνουν, συχνά δεν έχουν φωτισμό!
2. Για την ασφάλεια των εργαζομένων κατά τη λειτουργία των Εξωτερικών Ιατρείων. Καθημερινά παρατηρούνται επιθέσεις (λεκτικές και σωματικές) στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό από γονείς που αγανακτούν από την πολύωρη αναμονή ή έχουν αγχωθεί από το νόσημα του παιδιού τους. Έχουμε ήδη αποφασίσει να καταγράφουμε πλέον τα περιστατικά λεκτικής ή σωματικής βίας από γονείς και να καταφύγουμε σε μήνυση των άμεσα και έμμεσα υπευθύνων, στους οποίους περιλαμβάνεται η Διοίκηση του Νοσοκομείου.
3. Για την υγιεινή στο χώρο παρασκευής των τροφίμων και την ποιότητα της σίτισης. Πρόσφατα είχαμε φαινόμενο τροφικής δηλητηρίασης αρκετών συναδέλφων.
Εξάντληση υπομονής
Μετά το τέλος της επίσχεσης εργασίας που αναγκαστήκαμε να κάνουμε τον Αύγουστο, ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου μας, κάλεσε τους ειδικευόμενους σε συνάντηση, στην οποία εξέφρασε την απορία του για τον τρόπο αντίδρασής μας και την ελλιπή ενημέρωση της Ιατρικής Υπηρεσίας για τα προβλήματά μας. Η απάντησή μας ήταν ότι τα προβλήματα είχαν γνωστοποιηθεί εγγράφως από έτους στη Διεύθυνση Οικονομικού και στο Διοικητή του Νοσοκομείου οι οποίοι είναι αρμόδιοι για την επίλυση τους. Στη συνέχεια, δήλωσε πρόθυμος να συνδράμει στην ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Ο αναγνώστης του παρόντος αντιλαμβάνεται ότι δεν καταφύγαμε σε επίσχεση εργασίας, γιατί ζητάμε αύξηση μισθού, επαγγελματική εξασφάλιση, άδειες, επιδόματα κ.λ.π. Θα μπορούσαμε να θέσουμε δεκάδες δίκαια οικονομικά και εργασιακά αιτήματα. Ωστόσο έχουμε φτάσει στο σημείο να ζητάμε απλά ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και πολιτισμένη αντιμετώπιση από τους κρατικούς φορείς.
