Αναδημοσιεύουμε επιστολή αποχώρησης από τη Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΔΑΣ) στην Εθνική Τράπεζα, 11 μελών της Παράταξης. Η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους Δανειστές και το κατεστημένο έχει προκαλέσει ρήγμα στις Αριστερές παρατάξεις σε όλες τις συνδικαλιστικές βαθμίδες. Ένα τμήμα τους (σε αυτό εντάσσεται και η πλειοψηφία της ΔΑΣ) αποφάσισε να αποδεχτεί τον μνημονιακό μονόδρομο και να μετατραπεί σε Κυβερνητικό «βραχίωνα» στους χώρους δουλειάς. Ως επακόλουθο, διολισθαίνουν συνεχώς προς όλο και πιο γραφειοκρατικές αντιλήψεις. Οι υπογράφοντες δηλώνουν πως δεν είναι διατεθειμένοι-ες να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο. Το επόμενο διάστημα το εργατικό κίνημα πρέπει να βγάλει συμπεράσματα μέσα από τους αγώνες και τις ήττες του, να ανασυγκροτηθεί και να χτίσει παρατάξεις μαχητικές, κινηματικές, δημοκρατικές, εργαλεία στα χέρια των εργαζομένων για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε τη συγκεκριμένη επιστολή, δραστηριοποιηθήκαμε συνδικαλιστικά τα τελευταία χρόνια και αγωνιστήκαμε μέσα από τις γραμμές της ΔΑΣ, στα πλαίσια του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο της Εθνικής Τράπεζας.
Οδηγός μας για τη δραστηριοποίηση αυτή υπήρξε ο διαρκής αγώνας των συνδικάτων, των κινημάτων και της κοινωνίας ολόκληρης για τον οριστικό τερματισμό των μνημονιακών πολιτικών, αλλά και η προσπάθεια να αναζωπυρωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα, απαλλασσόμενο από λογικές και πρακτικές που έχουν πλήξει βαριά την αξιοπιστία του. Γραμμή μας υπήρξε πάντα η αντίληψη, ότι αποτελεσματικός και αξιόπιστος συνδικαλισμός είναι αυτός που διατηρεί την ανεξαρτησία του από εργοδοσίες, κόμματα, και κυβερνήσεις.
Το καλοκαίρι του 2015, ένα μόλις μήνα μετά το ιστορικό «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε τη χώρα στο 3ο Μνημόνιο, που πρόσθεσε νέα βάρη και μέτρα στα όσα είχαν ήδη εφαρμοστεί με τα δύο πρώτα Μνημόνια.
Στη συνέχεια προχώρησε και η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με όρους σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, εισήχθη η νομοθετική πρόβλεψη για τη μεταφορά του προβληματικού δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών σε εξωτραπεζικές εταιρίες – παραρτήματα των κερδοσκοπικών funds, ενώ επίκειται η ολοκλήρωση της ασφαλιστικής «μεταρρύθμισης» με σημαντική υποβάθμιση του ασφαλιστικού δικαιώματος, καθώς και η παρέμβαση στα εργασιακά, το συνδικαλιστικό νόμο κλπ.
Απέναντι σε όλα αυτά, η τοποθέτηση και η δράση της ΔΑΣ δεν υπήρξε αντίστοιχη με αυτήν των προηγούμενων ετών. Απεναντίας, βρέθηκε άλλοτε να εκφράζει χλιαρά διαφωνίες, χωρίς όμως να καταγγέλλει και να καλεί για την ανατροπή πολιτικών που εφαρμόζονται, κι άλλοτε να επιχειρεί μια λογική συμψηφισμού της κριτικής των πεπραγμένων της σημερινής κυβέρνησης με αυτά των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Η λογική αυτή δεν μας «χωράει», καθώς σηματοδοτεί τη μεταστροφή της αντίληψης της ΔΑΣ προς την κατεύθυνση του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού, τον οποίον στο παρελθόν έχουμε καταγγείλει και αποδομήσει ως αδιέξοδη και συμβιβαστική πρακτική.
Επιπλέον, εμφανίζεται όλο και περισσότερο μια εκκολαπτόμενη γραφειοκρατική αντίληψη, στη βάση της υποκατάστασης της συνδικαλιστικής δράσης από «συναντήσεις κορυφής», «μικροεξυπηρετήσεις» κλπ.. Τα στοιχεία αυτά απομακρύνουν τη ΔΑΣ από το σημαντικό ρόλο που έπαιξε στο πρόσφατο παρελθόν, συμβάλλοντας με τις δυνάμεις της στην επίτευξη αγωνιστικού συντονισμού ενάντια στα δυο πρώτα Μνημόνια.
Για όλους εμάς, το συνδικαλιστικό κίνημα γίνεται αντιληπτό ως ένας ξεχωριστός πυλώνας της πολιτικής, δημοκρατικής και κοινωνικής διεργασίας, πλήρως αυτόνομος και ανεξάρτητος, με δυο διακριτά και καθαρά μέτωπα:
- Ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος, με την υπεράσπιση και διεκδίκηση θεσμικών και συμβατικών κατακτήσεων και
- Ενάντια στις κάθε φορά κυβερνητικές πολιτικές, που επεκτείνουν τη λιτότητα και επιτίθενται στα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Για τους παραπάνω λόγους, όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε την επιστολή αυτή, ανακοινώνουμε την αποχώρησή μας από τη Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση στην Εθνική Τράπεζα. Μας λυπεί αυτή η εξέλιξη, αλλά δεν μπορούμε να παραβούμε τις αρχές μας μας και να μετατραπούμε σε κατ’ ουσία υποστηρικτές μια μνημονιακής Κυβέρνησης. Δηλώνουμε, ταυτόχρονα, παρόντες και παρούσες στη συνδικαλιστική δράση και στις επόμενες κρίσιμες συγκρούσεις.
Ο στόχος της συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων στην ΕΤΕ και της εργατικής τάξης συνολικά κατά τη δική μας αντίληψη. Αγωνιζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας για τον οριστικό τερματισμό της εποχής των Μνημονίων, χωρίς να “φιλτράρουμε” την απαίτησή μας αυτή με βάση το οποιοδήποτε ερώτημα βάζει η άλλη πλευρά. Προφανώς, η επιλογή μας αυτή οδηγεί ενδεχομένως σε ρήξεις. Ρήξεις, οι οποίες θα πρέπει να είναι η επιλογή και όχι το φόβητρο των εργαζομένων.
