Δημοσιεύουμε ανακοίνωση από τις «Μαχητικές κι Ελεύθερες» που θα μοιραστεί στη σημερινή κινητοποίηση του Pride στην Αθήνα
Τους τελευταίους μήνες μάθαμε πολλά «ενδιαφέροντα» πράγματα:
- Σύμφωνα με τον Αλέξη Κούγια, συνήγορο υπεράσπισης του Λιγνάδη, μάθαμε πως υπάρχουν «επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι» που καταγγέλλουν ψευδώς τον πελάτη του για βιασμούς και σεξουαλικές παρενοχλήσεις.
- Για το ίδιο θέμα, ο βουλευτής της ΝΔ Χαράλαμπος Αθανασίου είπε στη Βουλή πως τέτοιου είδους φαινόμενα οφείλονται στην κατάργηση άρθρου του ποινικού κώδικα που αφορούσε την «παρά φύση ασέλγεια» μεταξύ αρρένων.
- Ενώ ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ το «τερμάτισε» για ακόμα μία φορά, αφού σε ένα κείμενό του για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, ανάμεσα στις «επιστημονικές» του θέσεις ανέφερε εμμέσως πλην σαφώς πως οι πυρκαγιές είναι η τιμωρία του Θεού για την «ύβρι» της ομοφυλοφιλίας!
Αυτά είναι μερικά μόνο χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα της διασποράς μίσους ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα με κάθε «ευκαιρία».
Την ίδια περίοδο:
- Θρηνήσαμε για τη Δήμητρα που σε μεγάλο βαθμό μετατράπηκε σε σύμβολο της καταπίεσης που βιώνουν τα τρανς άτομα
- Συνεχίστηκαν οι ομοφοβικές επιθέσεις όπως αυτή στις αρχές του Ιούνη, όταν ένας νέος άντρας δέχτηκε επίθεση από ομάδα ατόμων στη Ναύπακτο, που τον ξυλοκόπησαν και τον εγκατέλειψαν. Και όπως η επίθεση ενάντια προσφύγων στο ΑΠΘ μετά τις εκδηλώσεις του Αυτοοργανωμένου Pride.
- Πολλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των λοκ ντάουν εγκλωβισμένα σε σπίτια στα οποία η ταυτότητά τους δεν είναι αποδεκτή, αποκομμένα από παρέες και χώρους όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα κλπ.
Παρότι δηλώσεις όπως αυτές των Κούγια, Αθανασίου και Σεραφείμ φαντάζουν για ένα κομμάτι της κοινωνίας γελοίες, παραμένουν πολύ επικίνδυνες για τα ίδια τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Αναπαράγουν σε άλλα κομμάτια της κοινωνίας την ομοφοβία, την τρανσφοβία κλπ, οξύνοντας το μίσος και τροφοδοτώντας τις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις.
***
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών διατείνονται ότι στηρίζουν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και ότι είναι ενάντια στις διακρίσεις. Στη σημερινή κυβέρνηση ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης διαφημίστηκε ως ο πρώτος ομοφυλόφιλος υπουργός, ενώ ο Μπογδάνος μας μιλά για τους γκέι φίλους του.
Πρόκειται για τεράστια υποκρισία από μέρους των κυβερνώντων. Κάτω από την πίεση των κινημάτων στην Ελλάδα και διεθνώς αναγκάστηκαν εδώ και κάποια χρόνια να ψηφίσουν νόμους που κατοχυρώνουν μερικά δικαιώματα στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Όπως για παράδειγμα το δικαίωμα να συνάπτεται σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, την ποινικοποίηση της ρητορικής μίσους ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα (δεν είδαμε καμία δίωξη από την Εισαγγελία για τις προαναφερόμενες ρητορικές μίσους) κ.α. Υπολείπονται όμως πολύ βασικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ο γάμος, η υιοθεσία παιδιών, ακόμα και η αιμοδοσία!
Όταν στερείς βασικά δικαιώματα…
Όταν δεν βάζεις ένα μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία που να διδάσκει ότι ο σεξουαλικός προσαναταλισμός, η ταυτότητα φύλου και η έκφραση φύλου των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων δεν είναι κάποιου είδους ασθένεια ή διαστροφή αλλά απολύτως φυσιολογικά βιώματα και εκφράσεις…
Όταν δεν τιμωρείς αλλά υποθάλπεις την ρητορική μίσους της εκκλησίας και την αστυνομική βία ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα…
Όταν οι Αρχές σου βάζουν πρόστιμα στα ομοφυλοφιλικά φιλιά (πρόστιμα ΕΣΡ σε ομοφιλοφυλικές ερωτικές σκηνές) και οι δημόσιοι φορείς σου αρνούνται να αναρτήσουν ακόμα και μια αφίσα για το Pride (όπως έκανε π.χ. η Αττικό Μετρό προηγούμενες χρονιές)…
Τότε δεν στηρίζεις και δεν υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων ότι και να λένε ή κάνουν σε προσωπικό επίπεδο κάποια στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.
Ασκείς καταπίεση και καλλιεργείς διακρίσεις.
***
Κανένα δικαίωμα δεν μας χαρίστηκε ποτέ. Και καμία πρόοδος δεν πρόκειται να γίνει από τους Γιατρωμανολάκηδες και τους Μπογδάνους που έχουν φίλους γκέι. Ότι κερδίσαμε το κερδίσαμε μέσα από τους αγώνες μας. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να συνεχίσουμε. Για να κερδίσουμε όσα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα συνεχίζουν να μας στερούν. Αλλά και για να χτίσουμε μια κοινωνία πραγματικής αποδοχής, όπου δεν θα παίζει κανένα ρόλο αν είσαι «γκέι», «τρανς», «στρέιτ». Μια τέτοια κοινωνία δεν χτίζεται στα πλαίσια του σημερινού συστήματος που καλλιεργεί και βασίζεται στις διακρίσεις, τις ανισότητες και τις καταπιέσεις έτσι ώστε μια χούφτα ατόμων να κυριαρχεί και να παρασιτεί σε βάρος της κοινωνίας. Μια κοινωνία απαλλαγμένη από ομοφοβία, τρανσφοβία, διακρίσεις και καταπιέσεις συνολικά μπορεί να χτιστεί μόνο με την ανατροπή του.