Ανακοίνωση του «Ξ»
Η οργή ξεχειλίζει με τη νέα καταστροφή από τη μεγάλη φωτιά στην Πεντέλη και τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης.
Δεν έβγαλαν οι κυβερνώντες συμπεράσματα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018 (η οποία επίσης είχε ξεκινήσει από το Νταού Πεντέλης); Από την τεράστια φωτιά την ίδια χρονιά στην Κινέτα και τα Γεράνια όρη; Από την περσινή πυρκαγιά στην Εύβοια που έλαβε τρομακτικές διαστάσεις; Από την φωτιά στην Β. Αττική την ίδια περίοδο; Από τις δεκάδες πυρκαγιές που κάθε χρόνο γίνονται όλο και πιο καταστροφικές;
Πώς γίνεται μετά από όλα αυτά να μαίνεται ανεξέλεγκτη μια πυρκαγιά που ξεσπά σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από την Ομόνοια, το κέντρο της πρωτεύουσας; Πώς γίνεται να εκκενώνονται οικισμοί σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, όπως ο Γέρακας, η Ανθούσα και η Πεντέλη, να κινδυνεύει να καεί και να εκκενώνεται το νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης και να αυτοκτονεί ηλικιωμένος μην αντέχοντας να βλέπει το σπίτι του να καίγεται για τρίτη φορά;
Αρνούνται να πάρουν στοιχειώδη μέτρα
Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι κυβερνώντες δεν ξέρουν τι χρειάζεται να γίνει. Αλλά ότι αρνούνται να ξοδέψουν έστω και τα ελάχιστα χρήματα που απαιτούνται για την προστασία των δασών, των οικισμών γύρω από αυτά και των ζωών μας.
Το ζήσαμε και στην πανδημία όταν αρνούνταν να προσλάβουν μαζικά γιατρούς και να ανοίξουν τα νοσοκομεία που έκλεισαν τα χρόνια των μνημονίων. Το ζούμε κάθε φορά που κάνουν περικοπές στην Υγεία, στο κράτος πρόνοιας συνολικά. Συνάνθρωποί μας αργοπεθαίνουν από καρκίνο γιατί το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει αποψιλωθεί σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να κάνεις προληπτικές εξετάσεις σε αυτό, ενώ οι αναμονές για χειρουργεία φτάνουν πια μέχρι και 3 τα χρόνια! Και καιγόμαστε από τις πυρκαγιές γιατί οι κυβερνήσεις αρνούνται πεισματικά να προσλάβουν πυροσβέστες και δασοφύλακες, να αγοράσουν οχήματα και εξοπλισμό.
Η κατάσταση στην Πυροσβεστική είναι αποκαλυπτική:
- Οι προβλεπόμενες οργανικές θέσεις στο Πυροσβεστικό σώμα είναι 13.257, αριθμός που σύμφωνα με τους ίδιους τους πυροσβέστες δεν επαρκεί για να καλυφθούν σωστά οι ανάγκες. Από τις προβλεπόμενες οργανικές θέσεις 4.000 είναι κενές – άλλες πηγές του Πυροσβεστικού σώματος τις ανεβάζουν στις 6.000.
Η Πυροσβεστική λειτουργεί δηλαδή με 30%-45% λιγότερο από το προβλεπόμενο προσωπικό. Ας συνυπολογίσουμε σε αυτά και τον μέσο όρο ηλικίας των πυροσβεστών που είναι πάνω από 45, καθώς προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο. - Αυτές οι ελλείψεις επιχειρούνται να καλυφθούν με έναν μικρό –σε σχέση με τις ανάγκες– αριθμό εποχικών πυροσβεστών, με ελλιπή εκπαίδευση, οι οποίοι χρόνια τώρα ζουν σε ένα καθεστώς ομηρίας.
- Όσο για τα οχήματα και τον εξοπλισμό της πυροσβεστικής, είναι απαρχαιωμένος, χωρίς επαρκή συντήρηση με αποτέλεσμα να βγαίνουν διαρκώς βλάβες. Τα μόνα νέα πυροσβεστικά οχήματα που κυκλοφορούν είναι οχήματα με διαφημιστικές ταμπέλες από το Ίδρυμα Νιάρχος, τα Hondos Center κ.α. – εταιρειών που πουλάνε «κοινωνική ευαισθησία» πάνω στα αποκαΐδια μιας εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής.
- Τέλος, καθοριστικό ρόλο παίζει ακόμα η προ δεκαετιών διάλυση της δασικής υπηρεσίας. Οι δασοφύλακες της δασικής υπηρεσίας είχαν την ευθύνη της πρόληψης. Μεταξύ άλλων, είχαν παρατηρητήρια μέσα στα δάση και οργάνωναν περιπολίες, πράγμα που επέτρεπε να εντοπιστεί μια φωτιά έγκαιρα, να προσεγγιστεί με ειδικά οχήματα (ειδικά διαμορφωμένα αγροτικά συνήθως) άμεσα και να σβηστεί πριν πάρει διαστάσεις και γίνει ανεξέλεγκτη.
«Μια πυρκαγιά στο πρώτο δευτερόλεπτο σβήνει μ’ ένα ποτήρι νερό, στο πρώτο λεπτό μ’ έναν κουβά νερό, στο πρώτο δεκάλεπτο μ’ έναν τόνο νερό. Μετά κάνουμε ότι μπορούμε…».
Αυτό το «σχήμα» το ξέρουν όλες/οι όσες/οι έχουν ασχοληθεί επαγγελματικά ή εθελοντικά με την δασοπυρόσβεση όπως γνωρίζουν και ότι αν μια πυρκαγιά πάρει μεγάλες διαστάσεις και γίνει μεγαπυρκαγιά είναι πιθανό να είναι αδύνατο να σβήσει παρά μόνο αν συναντήσει κάποιο φυσικό εμπόδιο (π.χ. θάλασσα).
Η δασική υπηρεσία άρχισε να ξηλώνεται τη δεκαετία του 1990. Σήμερα, ο νεότερος δασοφύλακας είναι 55 ετών. Η τελευταία φορά που έγιναν προσλήψεις στη δασική υπηρεσία ήταν πριν από 17 χρόνια. Και η κατάσταση τότε ήταν ήδη δραματική: υπήρχαν μόλις 1.000 δασοφύλακες. Αυτό σήμαινε ότι κάθε δασοφύλακας ήταν υπεύθυνος για 100.000 στρέμματα δάσους!
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση έχει κάνει ξεκάθαρες τις προτεραιότητές της: κάνει νέες προσλήψεις για να στελεχώσει την Πανεπιστημιακή Αστυνομία (1.000 άτομα), συνεχίζει να στέλνει όπλα στην Ουκρανία και μονιμοποιεί πάνω από 3.500 ιερείς. Ενώ στις κινητοποιήσεις των πυροσβεστών τον περασμένο Νοέμβρη, που διεκδικούσαν ενίσχυση του σώματος, η ΝΔ απάντησε με τη γνωστή της μέθοδο: αύρες, χημικά, ΜΑΤ και καταστολή.
Ο αέρας, η κλιματική αλλαγή, οι θεωρίες συνομωσίας και οι διεκδικήσεις μας
Για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης κατηγορούν τις καιρικές συνθήκες, τη μορφολογία του εδάφους της περιοχής και την κλιματική αλλαγή. Όλα αυτά είναι γεγονός. Και ο πολύ δυνατός αέρας που φυσά αυτές τις μέρες και η κλιματική αλλαγή που προκαλεί πιο συχνούς και πιο μακρόχρονους καύσωνες.
Τίποτε από αυτά όμως δεν είναι καινούργιο. Ούτε αποτελεί δικαιολογία για τις προσλήψεις που δεν γίνονται, για τον παλιό και ασυντήρητο εξοπλισμό, για την συνολικά εγκληματική πολιτική σχετικά με την πυροσβεστική και δασική υπηρεσία, τα δάση και τις ζωές μας.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια δασική πυρκαγιά όταν υπάρχει υψηλή θερμοκρασία και ισχυροί άνεμοι, πρέπει να μην της δοθεί ο χρόνος να επεκταθεί και να γίνει ανεξέλεγκτη, πρέπει να μην βρει στον δρόμο της μεγάλες ποσότητες ξερής καύσιμης ύλης. Αυτό όμως απαιτεί τον έγκαιρο εντοπισμό της, στοιχειωδώς καθαρισμένα δάση από ξερά κλαδιά και ξερά δέντρα, επαρκή αριθμό πυροσβεστών και οχημάτων, επαρκή εξοπλισμό.
Οι ελλείψεις είναι τόσο τραγικά μεγάλες και τόσο διαχρονικές πια, που ένα κομμάτι του κόσμου δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο λόγος που κάθε χρόνο καιγόμαστε είναι τόσο προφανής και αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο καταστροφής, ποιος είναι πίσω από αυτό και γιατί. Καταφεύγει έτσι σε διαφόρων ειδών θεωρίες συνωμοσίας. Θεωρίες που τελικά βολεύουν τους κυβερνώντες γιατί αντί να δημιουργείται ένα μαζικό κίνημα που να διεκδικεί να καλυφθούν τα κενά στη πυροσβεστική και τη δασική υπηρεσία, σπρώχνουν κόσμο σε αναζητήσεις «σκοτεινών» κέντρων με κρυφούς στόχους.
Για να σωθεί ο δασικός μας πλούτος, οι οικισμοί κοντά στα δάση και οι ζωές μας πρέπει να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα και βασικά:
- Να καλυφθούν όλες οι κενές οργανικές θέσεις στην Πυροσβεστική και να γίνουν επιπλέον προσλήψεις αντίστοιχες με τις πραγματικές ανάγκες
- Να χρηματοδοτηθεί η αγορά νέου και σύγχρονου εξοπλισμού και οχημάτων
- Να ξανασυσταθεί η Δασική Υπηρεσία που είναι σχεδόν νεκρή και να αναλάβει σε συνεργασία με την Πυροσβεστική το έργο της διαχείρισης των δασών και της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών
- Να εκπαιδευτούν οι κοινότητες που ζουν μέσα ή γύρω από τα δάση στη δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση. Έτσι θα μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά και με ασφάλεια στο έργο της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας, όταν χρειάζεται.
