Σύντροφοι/σες μέλη του "Ξ" στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαϊα Κυριακού, πήραν την πρωτοβουλία για μια συσπείρωση εργαζομένων που να παρεμβαίνει στο χώρο, στη βάση των προβλημάτων που μαστίζουν την Υγεία. Η πρώτη προκήρυξη με την οποία έκαναν την εμφάνισή τους αφορά το θέμα των καλοκαιρινών αδειών που η κυβέρνηση καταργεί με αφορμή τους Ολυμπιακούς.
Η πρόσφατη εγκύκλιος της κυβέρνησης η οποία ακυρώνει τις άδειες των εργαζομένων στο χώρο της Υγείας έχει προκαλέσει αναταραχή στο χώρο των νοσοκομείων.
Η εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας αναφέρει ρητά: "για την περίοδο από 26-7-2004 έως και 30-8-2004 καμιά άδεια δεν χορηγείται όπως επίσης και για το διάστημα από 10-9-2004έως και 30-9-2004 για τα νοσοκομεία που συμμετέχουν στην κάλυψη της Παραολυμπιακής Περιόδου…Γίνεται σαφές ότι άλλου είδους άδειες δεν μπορούν να δοθούν κα6τ΄ατην ανωτέρω περίοοδο – αναρρωτικέ ;άδειες της περιόδου αυτής πρέπει να ελέγχονται αυστηρά".
Για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι καλούμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα της μεγαλομανίας των κυβερνώντων – αφού είναι πια γνωστό τοις πάσι ότι η ανάληψη των Ολυμπιακών ξεπερνά τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και βέβαια καμία σχέση δεν έχει με τις υποτιθέμενες αξίες του "ολυμπισμού" (απλά οι πολυενθικές θα βγάλουνε χοντρά κέρδη κι εμείς θα πληρώσουμε για ελλείμματα και τα χρέη).
Η κυβέρνηση μας κρατά σε "επιφυλακή" αλλά δεν περνά από το μυαλό της ότι αυτό για την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή σημαίνει πολύ σοβαρές ανατροπές. Δεν την απασχολεί ότι η εντατικοποίηση της δουλειάς στα νοσοκομεία έχει ξεπεράσει κάθε όριο, σε βαθμό που οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης να παραδέχονται ότι το βασικό πρόβλημα της Υγείας είναι η απουσία προσωπικού!
Γιατί όμως δεν κάνουν προσλήψεις;
Γιατί τουλάχιστον δεν κάνουν το στοιχειώδες, να δώσουν δηλαδή μια αποζημίωση στους εργαζόμενους της Υγείας για το γεγονός ότι χάνουμε την καλοκαιρινή μας ξεκούραση;
Αυτή η κατάσταση έχει ωθήσει τους συναδέλφους μας στο ΕΚΑΒ, οι οποίοι πλήττονται περισσότερο από κάθε άλλο τμήμα του κλάδου μας να έχουν ήδη προχωρήσει σε εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων από τις 16 του μηνός διεκδικώντας επίδομα αντίστοιχο μ’ αυτό που θα δοθεί σε αστυνομικούς, πυροσβέστες κλπ.
Η μαχητική στάση των συναδέλφων μας του ΕΚΑΒ δείχνει τον τρόπο με τον ποίο το σύνολο των εργαζομένων στην Υγεία πρέπει να αντιδράσει.
Η ηγεσία όμως της ΠΟΕΔΗΝ είναι "αλλού γι’ αλλού".
Σε γενική συνάντηση των σωματείων της Αττικής, την Τετάρτη που πέρασε (9 Ιούνη 2004) συζητήθηκε ακριβώς αυτό το ζήτημα, και παρά τον αναβρασμό και την αγανάκτηση που επικρατούσε στις γραμμές των εργαζομένων, η ηγεσία επέμεινε μια απλή στάση εργασίας για τις 23 του μήνα.
Η κυβέρνηση και οι διοικήσεις δεν πρόκειται να καμφθούν με μια απλή στάση εργασίας. Θα θεωρήσουν και σωστά, πως έχει συμβολικό χαρακτήρα, είναι μια απλή τουφεκιά στον αέρα για να λέει η ηγεσία πως "κάτι κάνανε".
Η γνώμη μας είναι πως η 23η του μήνα θα έπρεπε να είναι μέρα 24ωρης απεργίας κι όχι απλά στάσης εργασίας, και να αποτελεί μέρος ενός γενικότερου σχεδίου δράσης του χώρου μας για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας.
* Πρώτο και αδιαπραγμάτευτο αίτημα, η χορήγηση αποζημιώσεων για τη στέρηση των καλοκαιρινών μας διακοπών.
* Δεύτερο, πάγιο, μόνιμο και κεντρικό αίτημά μας: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ. Για να σταματήσει η εξωφρενική εντατικοποίησή στο χώρο μας και να καλυφθούν και οι ανάγκες των Ολυμπιακών.
* Πέρα από την 24ωρη στις 23 Ιούνη, προτείνουμε το άμεσο ξεκίνημα σύντομων, τακτικών διαμαρτυριών, σε βδομαδιάτικη βάση, με τη μορφή γενικής συνέλευσης (ώστε οι εργαζόμενοι να μην χάνουν μεροκάματα) που να ξεκινά με ενημέρωση και να καταλήγει σε τοπικές διαμαρτυρίες, κατά προτίμηση σε συντονισμό με γειτονικά νοσοκομεία.
* Μετά την απεργιακή κινητοποίηση στις 23 Ιούνη να γίνει σύσκεψη των σωματείων της Αθήνας για περαιτέρω κλιμάκωση των απεργιακών μας κινητοποιήσεων.
Δεν περιμένουμε πως η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ είναι διατεθειμένη να πάρει τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή.
Την πρωτοβουλία πρέπει να την πάρουν συνδικαλιστές στα ΔΣ των σωματείων οι οποίοι να συντονιστούν μεταξύ τους σε τοπικό επίπεδο και να πιέσουν την ηγεσία της ομοσπονδίας. Και βέβαια αυτή η πάλη πρέπει να ενταχθεί στον ευρύτερο αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας, θυσία στο βωμό των κερδών της ιδιωτικής Υγείας, που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσει αυτή της ΝΔ.
