Της Κασσιανής Δέλτα
Στις εκλογές της Ελληνικής Κοινότητας Λουξεμβούργου (ΕΚΛ) που διεξήχθηκαν την Κυριακή 14 Ιούνη, εκλέχτηκε η συντρόφισσα Κασσιανή Δέλτα στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο – είναι η μόνη νέα μετανάστρια που κατάφερε να εκλεγεί.
Ανάμεσα στα συγκεκριμένα ζητήματα που έθεσε ως άμεσες προτεραιότητες για την ΕΚΛ ήταν και τα ακόλουθα:
- Στέγαση νεοφερμένων: λίστα σπιτιών & ξενώνων – δίκτυο φιλοξενίας
- Άνεργοι σύζυγοι/σύντροφοι εργαζόμενων Ελλήνων του Λουξεμβούργου: ένταξη και επαγγελματική αποκατάσταση
- Λίστα – Χρυσός οδηγός Ελλήνων επαγγελματιών στο Λουξεμβούργο
- Προσανατολισμός σχετικά με τις δημόσιες υπηρεσίες, τις παροχές και την εκμάθηση γλωσσών στην χώρα (σε συνεργασία με τοπικούς φορείς)
- Προσανατολισμός – ενημέρωση γυναικών ή ζευγαριών που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν στο Λουξεμβούργο (ψυχολογικά και πρακτικά ζητήματα)
- Εκπαίδευση ελληνοπαίδων στο Λουξεμβούργο. Επιλογή σχολείου, το θέμα της γλώσσας, πολιτισμικά ζητήματα. Μαθησιακές δυσκολίες, ειδικές ανάγκες: επιλογές και δυνατότητες.
Προβλήματα Ελλήνων εξωτερικού
Τα μέλη του απερχόμενου ΔΣ δεν είχαν μπορέσει να προσελκύσουν στην Κοινότητα τους νέους Έλληνες του Λουξεμβούργου. Αυτό οφείλεται αφενός στο χάσμα ανάμεσα στους μόνιμους υπαλλήλους των οργάνων της Ε.Ε –οι οποίοι έχουν πολύ καλύτερους όρους ένταξης και ενσωμάτωσης τόσο στο εργασιακό περιβάλλον, όσο και γενικά στην χώρα– και τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να ενσωματωθούν στην τοπική κοινωνία και αγορά εργασίας, δεν δικαιούνται αποζημιώσεις για μεταφορά οικοσκευής, οδοιπορικά έξοδα, δωρεάν φοίτηση των παιδιών τους στο Ευρωπαϊκό Σχολείο, κλπ.
Έρχονται σε μια πόλη, όπου η εύρεση σπιτιού είναι εξαιρετικά δύσκολη, οι ιδιοκτήτες συχνά απορρίπτουν πολλά ζευγάρια-υποψήφιους ενοικιαστές, όταν δεν εργάζονται και οι δύο ή όταν εργάζονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Το δε ενοίκιο για μια απλή, ανεπίπλωτη γκαρσονιέρα πλέον ξεπερνά τα 1000 € και καλούνται οι ενοικιαστές, προτού καν εισπράξουν τον πρώτο τους μισθό, να καταβάλουν 3-4 ενοίκια μπροστά.
Καταφθάνουν οι συμπατριώτες μας σε μια χώρα με 3 επίσημες γλώσσες (Λουξ/κα, Γαλλικά, Γερμανικά) 2 ανεπίσημες πλην απαραίτητες σε πολλά εργασιακά περιβάλλοντα (Αγγλικά, Πορτογαλικά) και με καμία κοινωνική συνοχή ή κυρίαρχη κουλτούρα, ως προς την οποία να προσαρμοστούν. Τα προβλήματά τους είναι πολύ ζωτικά και αφορούν την επιβίωσή τους, οπότε το να κρατήσουν επαφή με την πολιτιστική ζωή της Κοινότητας δεν φαίνεται ιδιαίτερα επιτακτικό.
Χάσμα γενεών
Αφετέρου υπάρχει οικονομικό και κοινωνικό χάσμα ανάμεσα στις παλαιότερες γενιές και τους νεοφερμένους.
Οι πρώτοι έφυγαν από ένα ανθρώπινο εργασιακό περιβάλλον και εντάχθηκαν σε ένα πολύ ευνοϊκότερο. Οι τελευταίοι, εκδιωγμένοι ουσιαστικά από τον εργασιακό μεσαίωνα της Ελλάδας της κρίσης, μετανάστευσαν για να βρουν εργασιακούς όρους που να τους επιτρέπουν να ανασαίνουν οικονομικά, να ζουν με αξιοπρέπεια και να ξεπληρώσουν στεγαστικά δάνεια και χαράτσια που εκκρεμούν ακόμη στην Ελλάδα. Η εικόνα της πατρίδας που έχουν οι παλαιότεροι δεν έχει καμία σχέση με όσα βίωσαν οι καινούριοι.
Όταν πρόκειται δε για συμβασιούχους ή για ζευγάρια στα οποία το ένα μέλος παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό που αυτή συνεπάγεται (εξαιτίας της πολυγλωσσίας και των μεγάλων πολιτισμικών διαφορών) ο στόχος του ζευγαριού είναι η προσωρινή εγκατάσταση στην χώρα μέχρι να μαζευτεί ένα καλό κομπόδεμα που θα τους επιτρέψει να γυρίσουν κάπως ανακουφισμένοι στην πατρίδα. Όταν λοιπόν οι χοροεσπερίδες που διοργανώνει η ΕΚΛ ή οι έξοδοι για φαγητό (π.χ. μετά από μια προβολή ελληνικής ταινίας) κοστίζουν 40€ κατ’ άτομο, τα νεοφερμένα ζευγάρια και οι οικογένειες είναι αδύνατο να ακολουθήσουν ή έστω να το κάνουν συστηματικά.
Ταξική αλληλεγγύη και διεκδικήσεις ελληνικών κοινοτήτων
Είναι σημαντικό η ΕΚΛ να μην λειτουργεί σαν φιλανθρωπικό σωματείο, αλλά να κινηθεί προς την κατεύθυνση της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της. Να αισθάνονται δηλαδή οι Έλληνες του Λουξεμβούργου και οι οικογένειές τους ότι μπορούν μέσα από την Κοινότητα να επιλύσουν από κοινού τα ζωτικά τους προβλήματα.
Όσο επικρατεί η μνημονιακή λαίλαπα στην Ελλάδα θα αυξάνονται όλο και περισσότερο οι μετανάστες σε χώρες της ΕΕ. Γι’ αυτό πρέπει σε κάθε χώρα οι ελληνικές κοινότητες να οργανωθούν και στην κατεύθυνση της αλληλοβοήθειας των μελών τους, και στην κατεύθυνση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων σε αυτές τις χώρες.
Ακόμα, πρέπει να γίνεται προσπάθεια σύνδεσης της κοινότητας με τα τοπικά κινήματα κάθε χώρας.
Τέλος, είναι σημαντικό να υπάρχει επαφή και σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, να γίνονται πολιτικές συζητήσεις και ζυμώσεις, να υπάρχει έκφραση συμπαράστασης στους αγώνες που γίνονται στην Ελλάδα, με σκοπό την ανατροπή της κατάστασης που οδηγεί τους νέους στη μετανάστευση.
