Μπορεί η συναυλία στο θέατρο Ρεματιάς, η συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο θέατρο Βράχων, η πορεία για τις Σκουριές στην Αθήνα και το αντιφατικό κλίμα με την αβεβαιότητα των διαπραγματεύσεων, να μας είχε γεμίσει ανησυχία για την προσέλευση στην δεύτερη εκδήλωση μας, αλλά αυτό κράτησε μέχρι να αρχίσουμε. Η δεύτερη δημόσια εμφάνιση της Ενωτικής Αριστερής Συνεργασίας στα Πατήσια την Τετάρτη 3/6 πήγε ακόμα καλύτερα από την πρώτη. Με περισσότερα από 75 άτομα να παρακολουθούν, να ρωτάνε, να συμμετέχουν, αλλά και με μια συζήτηση υψηλού πολιτικού επιπέδου, δεν μπορούμε παρά να είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι.
Τη συζήτηση μας με θέμα:
«Που βαδίζει η κυβέρνηση Σύριζα – Τα καθήκοντα της Αριστεράς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη»,
συντόνισε η Γεωργία Βαλωμένου, συνδικαλίστρια στην Γ΄ΕΛΜΕ Αθήνας, που έθεσε και το πλαίσιο της κουβέντας που ακολούθησε.
Πρώτος ομιλητής ο Πολ Μέρφι, βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος – CWI, αδελφής οργάνωσης του «Ξ» και μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της «Συμμαχίας Ενάντια στη Λιτότητα» στην Ιρλανδία.
Μας μετέφερε πολύτιμη εμπειρία από την Ιρλανδία και το κίνημα που παλεύει ενάντια στο τέλος ύδρευσης[1] που προσπαθεί να επιβάλει η ιρλανδική κυβέρνηση και έχει βγάλει δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους. Παράλληλα μας μίλησε για την γενική πολιτική κατάσταση στη χώρα του και το πώς η «έξοδος από την κρίση» που υποσχέθηκαν στον ιρλανδικό λαό συνοδεύτηκε από συνέχιση της λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα και μεγάλα κέρδη για τις τράπεζες αλλά και τους 300 πλουσιότερους Ιρλανδούς.
Μίλησε επίσης για τα σημαντικά αποτελέσματα του Ποδέμος στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στην Ισπανία και εντόπισε τις ομοιότητες ανάμεσα στις τρεις χώρες, με τα κινήματα να οδηγούν σε κρίση τα παραδοσιακά κόμματα και σε άνοδο τη ριζοσπαστική Αριστερά. Ταυτόχρονα το πώς οι εξελίξεις σε κάθε χώρα επηρεάζουν και τις υπόλοιπες. Συγκεκριμένα εξήγησε ότι μια κακή συμφωνία στην Ελλάδα, θα προκαλούσε απογοήτευση στους λαούς της Ισπανίας και της Ιρλανδίας που αγωνίζονται ενάντια στη λιτότητα και παρακολουθούν με ελπίδα και προσμονή τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Πολ εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους «έντιμη συμφωνία», όχι γιατί δε θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί οι συνομιλητές του θέλουν να εξευτελίσουν και να ταπεινώσουν την κυβέρνηση της Αριστεράς. Εξήγησε ότι ο δρόμος της ρήξης δεν θα είναι εύκολος, όμως έχει προοπτική, αλλά ο δρόμος του συμβιβασμού οδηγεί σε σίγουρη ήττα. Έτσι το βασικό συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να προετοιμάσουμε τη ρήξη. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αρνηθεί να πληρώσει το χρέος γιατί διαφορετικά δεν πρόκειται να υπάρξει κανενός είδους ανάπτυξη. Στη συνέχεια πρέπει να προχωρήσει σε ένα μαζικό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων με χρήματα που μπορεί να βρει εθνικοποιώντας τις τράπεζες και τους στρατηγικούς κλάδους της οικονομίας και εφαρμόζοντας βαριά φορολογία στο κεφάλαιο, ενώ θα έπρεπε να απευθύνει διεθνιστικό κάλεσμα για κοινό αγώνα στους εργαζόμενους και τα κινήματα της Ευρώπης. Αυτά θα ήταν τα πρώτα βήματα για την Ευρώπη των εκατομμυρίων και όχι των εκατομμυριούχων.
Δεύτερος ομιλητής ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος της ιστοσελίδας Rednotebook.
Μας μίλησε για την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση για να αποκρούσει τους εκβιασμούς που δέχεται από τους Ευρωπαίους ηγέτες – τους εκπροσώπους μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που απουσίαζε από την επέτειο για την αντιφασιστική νίκη των λαών, που ρισκάρει την άνοδο του φασισμού σε Γαλλία, Ελλάδα και Ουκρανία. Μιας ΕΕ που εντείνει τις αντιθέσεις χτυπώντας τους μισθούς στην Νότια και Ανατολική Ευρώπη. Μιας Ευρώπης που αφαιρεί δημόσια αγαθά, όπως στην περίπτωση της Ιρλανδίας, και που τσακίζει τα δικαιώματα.
Στη συνέχεια μίλησε για το που βαδίζει η κυβέρνηση, που στις 20 Φλεβάρη παραιτήθηκε από μονομερείς ενέργειες και προχωράει στον επικίνδυνο αυτό συμβιβασμό ψάχνοντας να κερδίσει χρόνο.
Χρόνο για να περάσει κάποια νομοσχέδια, μέτρα και ρυθμίσεις που σίγουρα δεν είναι επαναστατικά, αλλά ανάσα για τα πιεζόμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Τέλος έθεσε το ζήτημα της ρήξης που μπορεί να προκύψει από αθέτηση αποπληρωμής δόσεων προς τους δανειστές – μια ρήξη που δεν θα είναι καταστροφή αν γίνει με σχέδιο. Ένα σχέδιο που προϋποθέτει πολιτικό έλεγχο του χρήματος και των κεφαλαίων, φορολογία του πλούτου, κοινωνικό δημοκρατικό έλεγχο στο δημόσιο τομέα και διεθνοποίηση της ρήξης.
Στη συνέχεια ακολούθησαν παρεμβάσεις, πρώτα από το Χάρη Σιδέρη πρόσφατα απολυμένο από τη Vodafone για τη συνδικαλιστική του δράση (διαβάστε σχετικά εδώ) που μίλησε για τον αγώνα των εργαζόμενων στην εταιρεία που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες.
Στη συνέχεια μίλησε ο Δημήτρης Πετρόπουλος μέλος της ΑΡΑΣ (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση – συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ συστημική δύναμη αφού ακολουθεί από την 20η Φλεβάρη πορεία διαδοχικών υποχωρήσεων μέσω της οποίας στέγνωσαν τα αποθεματικά των ταμείων, γίνονται αποδεκτές οι ιδιωτικοποιήσεις αλλά και άδικοι φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ. Εξήγησε ότι είναι ευθύνη τόσο της εκτός, όσο και της εντός ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς, να προκρίνει την ρήξη και να κάνει σαφές το σχέδιο για το πως προχωράμε σ’ αυτήν.
Ο Γιώργος Κολλιάς από τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερή Πλατφόρμα είπε ότι υπάρχουν δύο τακτικές που μπορεί να ακολουθήσει η κυβέρνηση σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Η τακτική της ρήξης που εξηγεί ότι το πρόβλημα είναι ταξικό και η τακτική του έντιμου συμβιβασμού όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι το πρόγραμμα της είναι το σωστό. Ο ίδιος θεωρεί ότι η αντιμετώπιση της διαπραγμάτευση ως ταξικής θα έπρεπε να είναι το πρώτο όπλο της κυβέρνησης. Όπως όπλο πρέπει να είναι η στάση πληρωμών και τα μέτρα που εξήγγειλε.
Τέλος ο Βασίλης Θεοφανόπουλος από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη και την Πρωτοβουλία των 1000, έκανε την εκτίμηση ότι έρχεται μια κακή συμφωνία που θα οδηγήσει σε περαιτέρω υποχώρηση τα εργατικά συμφέροντα. Τόνισε τον κίνδυνο αν υπάρξει νέο μνημόνιο να βρεθεί η Χρυσή Αυγή μόνη αντιμνημονιακή δύναμη που θα διεκδικεί την εξουσία (δεδομένου ότι το ΚΚΕ και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά δεν τη διεκδικούν) και η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και η εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά να αποδυναμωθούν από αυτή την εξέλιξη και υπερθεμάτισε για το πώς πρέπει να αντισταθούμε απέναντι σε μια κακή συμφωνία.
Ακολούθησαν ερωτήσεις προς τους ομιλητές αλλά και ολιγόλεπτες τοποθετήσεις, τόσο από κόσμο που είδαμε πρώτη φόρα, όσο και από συντρόφους που σημείωσαν τη σημασία που έχουν εγχειρήματα σαν την Ενωτική Αριστερή Συνεργασία και την ανάγκη να ενισχυθούν.
Τέλος, πρέπει να ευχαριστήσουμε τον πολυχώρο ΕΚΣΤΑΝ για τη φιλοξενία και να υποσχεθούμε ότι θα συνεχίσουμε περισσότερο δυνατοί την παρέμβαση μας στα Πατήσια.
___________________
