Εκλογές ΕΣΗΕΑ – στροφή προς τα αριστερά

Άρθρο του Χάρη Σαββίδη, εργαζόμενου στην Ημερησία, μέλους της ΕΣΗΕΑ

Στροφή προς τα αριστερά κατέγραψαν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ, (προηγούμενη Τετάρτη και Πέμπτη, 25 και 26 Μάη) αναδεικνύοντας, την ίδια στιγμή, σε ρυθμιστή των εξελίξεων για τη συγκρότηση Προεδρείου, συνδικαλιστές από τον χώρο του ΠΑΜΕ.

Σόμπολος – ο μεγάλος χαμένος

Μεγάλος χαμένος των εκλογών ήταν η παράταξη «Δημοσιογράφοι για την Δημοσιογραφία», του απερχόμενου Προέδρου, Πάνου Σόμπολου. Έχασε περίπου το 60% των ψήφων της και τις μισές έδρες (2 από τις 4) που είχε στο Προεδρείο.

Η Αριστερά

Η «Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος», που αναφέρεται στον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, αναδείχτηκε έτσι πρώτη δύναμη, αν και οι ψήφοι της περιορίστηκαν περίπου κατά το ένα τρίτο, στερώντας της 1 από τις 3 έδρες που κατείχε στο Προεδρείο.

Την έδρα αυτή κατάφερε να κερδίσει, για πρώτη φορά, η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή», μια παράταξη που αναφέρεται στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πέτυχε να αυξήσει τις ψήφους της κατά περίπου 5% αλλά το ποσοστό κολακεύει την πραγματική εικόνα, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος του προέρχεται από την αύξηση της αποχής, των άκυρων και των λευκών (σε απόλυτα μεγέθη, το σχήμα κατέγραψε οριακή άνοδο 13 ψήφων).

Τρίτη δύναμη αναδείχθηκε και πάλι η «Δημοσιογραφική Ενότητα», που αναφέρεται στον χώρο του ΠΑΜΕ. Έχασε περίπου το ένα τέταρτο των ψήφων της αλλά διατήρησε τις 2 έδρες στο Προεδρείο, αν και μία από τους δύο συμβούλους που είχε εκλέξει την προηγούμενη φορά, τώρα κατέβηκε με ανεξάρτητη παράταξη (Δημοσιογραφική Συνεργασία), καταφέρνοντας μάλιστα να εκλεγεί στο Προεδρείο, αφού απέσπασε το 9,4% των ψήφων. Ουσιαστικά, δηλαδή είναι σαν να κέρδισε μία επιπλέον έδρα ο χώρος του ΠΑΜΕ.

ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά

Η «Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων», που αναφέρεται στον χώρο του ΠΑΣΟΚ της προ-ΓΑΠ περιόδου, συγκράτησε το μεγαλύτερο μέρος της δύναμής της (άνω του 90% των ψήφων στις προηγούμενες εκλογές) και εκμεταλλευόμενη την υποχώρηση του εκλογικού μέτρου (λόγω αυξημένης αποχής και λευκών) κατάφερε να εκλέξει 2 μέλη του Προεδρείου (από 1 στην απερχόμενη Διοίκηση).

Αντιθέτως η «Δημοσιογραφική Ενότητα», η άλλη παράταξη που αναφέρεται στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, απώλεσε πάνω από το ένα τρίτο της δύναμής της και έτσι έχασε την 1 έδρα που κατείχε στο Προεδρείο.

Την έδρα αυτή κατάφερε να αποσπάσει η «Δημοσιογραφική Μεταρρύθμιση», που προέκυψε μετά την δημιουργία του χώρο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Το ποσοστό της, πάντως, μόλις που ξεπέρασε το 10% – επίδοση αναντίστοιχη της δυναμικής που έδειχνε να υπάρχει πριν τις εκλογές και της στήριξης που υπήρξε από μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα.

Μετατόπιση προεδρείου προς τα αριστερά

Τα αποτελέσματα αυτά μετατόπισαν, το σύνολο του Προεδρείου προς τα αριστερά. Με μια έννοια μπορεί κάποιος να πει ότι:

– Στη θέση 1 δεξιού συμβούλου, στο νέο Προεδρείο θα υπάρχει ένας σύμβουλος του ΠΑΜΕ

– Στη θέση 1 συμβούλου από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, θα υπάρχει ένας από εκείνον της ΔΗΜΑΡ

– Στη θέση 1 συμβούλου  από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρχει ένας από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η μετατόπιση, βέβαια, δεν είναι εντυπωσιακή ενώ δεν θα πρέπει να παραβλέψει κανείς την μείωση της συμμετοχής στις εκλογές (κατά σχεδόν 15%) και των υπερδιπλασιασμό των λευκών ψηφοδελτίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην επιλογή αυτή (λευκό – αποχή) κατέληξε και το μεγαλύτερο κομμάτι του αντι-εξουσιαστικού/αναρχικού χώρου, που κατά βάση συσπειρώνεται περί της συλλογικότητας που προέκυψε από την κατάληψη της ΕΣΗΕΑ, τον Δεκέμβρη του 2008.

Συνολικά το «μπλοκ» ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν 6 στις 11 έδρες στο προηγούμενο ΔΣ, ενώ μετά τις εκλογές της προηγούμενης βδομάδας, η αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΜΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έχουν 6 έδρες και οι υπόλοιπες 5 μοιράζονται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τη «Δημοκρατική Αριστερά». Τα συνολικά ποσοστά των αριστερών παρατάξεων αυξήθηκαν από 48% σε 54%!

Και τώρα… τα προβλήματα

Η απερχόμενη Διοίκηση χρειάστηκε σχεδόν έναν χρόνο για να συγκροτηθεί σε σώμα, καθώς δεν ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί πλειοψηφία για την εκλογή του Προεδρείου. Ο περαιτέρω κατακερματισμός των παρατάξεων που προέκυψε από αυτές τις εκλογές, φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να καθιστά ακόμα δυσκολότερη την ανάδειξη Προεδρείου. Πλην όμως τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά, καθώς οι εκδότες έχουν ξεκαθαρίσει ότι αν δεν υπάρξει αμέσως Προεδρείο (τις επόμενες ημέρες) θα εγκαταλείψουν τις διαπραγματεύσεις για Συλλογική Σύμβαση και θα επιδιώξουν την υπογραφή ατομικών!

Θεωρητικά, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ένα αριστερό  προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ, το οποίο, θεωρητικά και πάλι, θα μπορούσε να δώσει ταξική, μαχητική προοπτική στους αγώνες του κλάδου! Θεωρείται απίθανο, όμως, να συναινέσει το ΚΚΕ σε μια τέτοια λύση. Το πιθανότερο είναι να επιμείνει στην λογική του «Αντιπροσωπευτικού Προεδρείου» σύμφωνα με την οποία οι θέσεις κατανέμονται βάση της κατάταξης των παρατάξεων. Κάτι τέτοιο, βέβαια, θα σήμαινε ότι ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, θα πρέπει να προκύψει από την «Συσπείρωση». Θα υποστήριζε το ΚΚΕ πρόεδρο που προέρχεται από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ; Θα ήταν μεγάλη η έκπληξη, με δεδομένη τη γενική πορεία του ΚΚΕ. Ένα σενάριο που κυκλοφορεί όμως θα μπορούσε να δώσει το ιδανικό άλλοθι στο ΚΚΕ να μην εγκαταλείψει τη θέση του αντιπροσωπευτικού προεδρείου αλλά ούτε και να ψηφίσει και πρόεδρο από το ΣΥΡΙΖΑ: κι αυτό είναι ότι στην πρώτη σύγκλιση του Προεδρείου, οι «Δημοσιογράφοι για την Δημοσιογραφία» (ΝΔ) θα ενωθούν με την «Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων» (ΠΑΣΟΚ) ώστε πλέον να είναι από κοινού πρώτη δύναμη. Σε αυτή την περίπτωση Πρόεδρος θα μπορούσε να αναδειχθεί ο Δημήτρης Τσαλαπάτης, που ήδη στην απερχόμενη Διοίκηση βρισκόταν πίσω από τις περισσότερες επιλογές του Π. Σόμπολου.

Συνεργασία της Αριστεράς για αριστερό προεδρείο!

Ελπίζουμε ότι το ΚΚΕ δεν θα δεχτεί να παίξει αυτό τον ρόλο! Αν το κάνει η απογοήτευση θα διαπεράσει το χώρο της δημοσιογραφίας και θα εκθέσει την αριστερά – κατ’ αρχήν το ίδιο το ΚΚΕ αλλά ο αντίκτυπος θα είναι ευρύτερος!

Η απάντηση στην κρίση ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ, είναι συνεργασία της αριστεράς για να περάσει το προεδρείο στην αριστερά! Η αριστερά, και ιδιαίτερα το ΚΚΕ, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της! Αν όχι, τότε, μπορεί στις κάλπες να καταγράφηκε αριστερή στροφή πλην όμως οι «ισορροπίες» μεταξύ των παρατάξεων ίσως τελικά οδηγήσουν σε πολύ αρνητικές εξελίξεις.