Σχόλιο του «Ξ»

Προκαλεί κάτι περισσότερο από έκπληξη, ακόμα και σε δυνάμεις όπως το «Ξ» που βρίσκονται έξω και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) του Αλέκου Αλαβάνου: Το ΜΑΑ, σε πρόσφατη πανελλαδική του διαδικασία, αποφάσισε να συμφωνήσει και μάλιστα πλήρως με την πρόταση «συνεργασίας» που απεύθυνε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πριν από μερικές βδομάδες προς όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για τη δημιουργία ενός «Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής». Όμως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απέρριψε τη συνεργασία με το ΜΑΑ!

***

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει εδώ και λίγο καιρό απευθύνει κάλεσμα στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς, των εργατικών συνδικάτων, κλπ, για τη δημιουργία ενός πλατύτερου μετώπου «Ρήξης και Ανατροπής». Και έχει βάλει γι’ αυτό μια σειρά από πολιτικές προϋποθέσεις, οι βασικότερες από τις οποίες είναι:  η άρνηση πληρωμής του χρέους, η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η ανατροπή των Μνημονίων και η έξοδος από ευρώ και ΕΕ.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο το οποίο, κατά τη γνώμη μας, περιορίζει τις δυνατότητες του «ενωτικού» καλέσματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μια και είναι γνωστές οι διαφωνίες που υπάρχουν στις γραμμές της Αριστεράς ειδικά στη θέση για «έξοδο από ευρώ και ΕΕ».

Στη συνάντηση που είχε το «Ξ» με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να συζητήσουμε και τις γενικές σχέσεις ανάμεσα μας αλλά και το συγκεκριμένο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είπαμε ακριβώς αυτό: ότι ήταν υπερβολικό (κι επομένως λάθος) από τη μεριά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ζητά ένα μέτωπο αγώνα ενάντια στην Τρόικα και για την ανατροπή της κυβέρνησης, αποκλείοντας απ’ αυτό το μέτωπο όποιον δεν συμφωνεί με την έξοδο από το € και την ΕΕ. 

Στην ίδια συνάντηση εξηγήσαμε πως σαν «Ξ» θεωρούμε απαραίτητο να προτάσσεται η διεθνιστική πτυχή της πάλης του ελληνικού λαού, δηλαδή ο αγώνας για να χτιστεί η κοινή πάλη των εργαζομένων στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία κλπ, κι όχι το θέμα της εξόδου (παρότι ασφαλώς το «Ξ» θα έπαιρνε θέση υπέρ της εξόδου αν προέκυπτε ένα τέτοιο ζήτημα σε δημοψήφισμα, όπως έχει ήδη δημόσια κάνει καθαρό)¹. Και, μ’ αυτή την έννοια, η επιπλέον κριτική που κάνουμε προς την «πρόταση συνεργασίας» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι δεν περιέχει ίχνος διεθνισμού – δεν αναφέρει καν, έστω για τον τύπο, την προσπάθεια για κοινό μέτωπο αγώνα των εργαζομένων του Νότου και πανευρωπαϊκά (πράγμα βέβαια που δεν είναι τυχαίο).

Το ΜΑΑ του Αλ. Αλαβάνου όμως δεν είχε το είδος των ενστάσεων που είχε το «Ξ». Δέχτηκε πλήρως τις προϋποθέσεις που έθετε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το λογικό έτσι, θα ήταν η συμφωνία και η εκλογική συνεργασία. Όχι βέβαια με όλο το ΜΑΑ, μια και είναι γνωστό ότι οι βασικές συνιστώσες του συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ, ΔΕΑ) αλλά με το κομμάτι εκείνο στο οποίο εντάσσεται ο Αλ. Αλαβάνος, η πρόσφατη διάσπαση της ΚΟΕ, κλπ.

Όμως και παρά τη στήριξη αυτής της συνεργασίας από μερικές από τις συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως την ΑΡΑΝ και την ΑΡΑΣ, η συνεργασία δεν προχώρησε. Εξαλείφθηκε έτσι η δυνατότητα το «Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής» για τη δημιουργία του οποίου καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να αποκτήσει μια κάποια υπόσταση. Ιδιαίτερα καθώς μέχρι τώρα καμιά άλλη οργάνωση ή χώρος, πλην των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν έχει αποφασίσει τη συμμετοχή του σε αυτό.

Η επίκληση του «περιορισμένου χρονικού διαστήματος συζήτησης μέχρι τις εκλογές» ή της ανομοιογένειας του ΜΑΑ (αυτό δεν αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι θέμα του ΜΑΑ!) στο θέμα του ευρώ, από την πλευρά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να δικαιολογήσει την άρνησή της για συνεργασία δεν είναι σοβαρές! Και αυτό το καταδεικνύουν και οι ανακοινώσεις των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ. Εξάλλου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν αυτή που έκανε το κάλεσμα λίγες βδομάδες μόνο πριν τις εκλογές γνωρίζοντας πολύ καλά το χαρακτήρα κάθε χώρου στον οποίο απευθύνθηκε.

***

Στην βασική προκήρυξη του «Ξ» για τις εκλογές (δείτε: https://xekinima.org/arthra/view/article/katapsifiste-pasok-nd-akrodeksia-psifizoyme-syndyasmoy/) γράψαμε, σ’ ότι αφορά την κριτική μας προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

«… Στο δε ζήτημα των συνεργασιών, ενώ στα λόγια τάσσεται υπέρ, τα πολιτικά προαπαιτούμενα που συνήθως θέτει τις κάνουν ανέφικτες στην πράξη».

Θέλαμε μ’ αυτό τον τρόπο να δείξουμε πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι πραγματικά ειλικρινής στα «ενωτικά» καλέσματα που απευθύνει για συνεργασία. Αυτό το αποδεικνύει, τώρα, με τη στάση της απέναντι στο ΜΑΑ – όχι μόνο το αποδεικνύει αλλά θα λέγαμε ότι ξεπερνά κάθε όριο! Από τη στιγμή που το ΜΑΑ αποδέχτηκε πλήρως το πολιτικό πλαίσιο και την συνολική πρόταση που έθετε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τότε το ερώτημα είναι με ποια λογική η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είπε όχι!

Δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες μας ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν αντιμετωπίζει ούτε με ειλικρίνεια, ούτε με την απαιτούμενη σοβαρότητα τα ζητήματα των συνεργασιών και των ενωτικών καλεσμάτων προς την υπόλοιπη Αριστερά και το εργατικό κίνημα! Δεν ωθείται σ’ αυτά από τις πραγματικές ανάγκες του κινήματος και της κοινωνίας, αλλά τα κάνει για λόγους εντυπωσιασμού! Έτσι όμως υποσκάπτει τις δυνατότητες για το χτίσιμο ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού (για να μην πούμε επαναστατικού) πόλου στην κοινωνία! Και, δυστυχώς, θα πληρώσει κόστος γι’ αυτό, στις εκλογές που έρχονται.

___________________________________
¹ Δείτε, πχ.,https://xekinima.org/arthra/view/article/to-eyro-i-draxmi-i-epanastasi-poy-xreiazomaste-kai-i-a-2/