Του Λάζαρου Παπαχρυσοστομίδη
Με την παρουσία εκπροσώπων διαφόρων συλλογικοτήτων του Δικτύου Κινημάτων Ημαθίας-Πέλλας και του Δικτύου Φορέων Ημαθίας και συμμετοχή πολιτών που γέμισαν το καφέ «Σείριος», πραγματοποιήθηκε εκδήλωση της Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας στη Νάουσα με θέμα «Υγεία, Νοσοκομεία». Ομιλητής ο Θοδωρής Σδούκος, αναφέρθηκε στην υγεία σαν προϊόν της συνολικής κοινωνικής ζωής των πολιτών , που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση. Αυτό άλλωστε, τόνισε, αποδεικνύεται από το γενικευμένο γεγονός ότι παντού όπου εφαρμόστηκαν πολιτικές όπως αυτή που εφαρμόζεται τώρα στην Ελλάδα επήλθε δραματική μείωση του προσδόκιμου χρόνου ζωής. Εξάλλου δεν είναι ο πλούτος μιας χώρας το κριτήριο για να ξέρουμε πως θα είναι η πολιτικής της στο χώρο της υγείας.Πάμπλουτες χώρες έχουν πάμφτωχους και παραπεταμένους ασθενείς ενώ π.χ. η Κούβα, μία σαφώς φτωχή χώρα έχει ζηλευτό σύστημα υγείας γιατί έχει διαφορετικό καταμερισμό πλούτου.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ακόμη και προ μνημονίων, έχουμε συνεχή συρρίκνωση των παροχών υγείας και αυτό οξύνεται δραματικά. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση μπαίνει το ερώτημα «τι κάνει το Κίνημα;». Δρα κοινωνικά δημιουργώντας εναλλακτικές μορφές ιατρικής ή παλεύει πολιτικά για αλλαγή των κυβερνητικών αποφάσεων; Για τον ομιλητή δεν υπήρχε τέτοιο δίλλημα, αφού στη σημερινή κατάσταση, που ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων μένει χωρίς περίθαλψη, μορφές σαν τα κοινωνικά ιατρεία είναι η μοναδική διέξοδος. Αλλά, ξεκαθάρισε όσο καλά κι αν είναι αυτά, ποτέ δεν μπορούν να αποτελέσουν την πλήρη λύση του προβλήματος. Αυτή πρέπει να είναι η απαίτηση για πλήρη, δωρεάν, δημόσια υγεία, η οποία μπορεί να είχε προβλήματα όπως πριν, αλλά είχε το σίγουρο πλεονέκτημα ότι ήταν ανοιχτή σε όλους. Οι τελευταίες κυβερνήσεις, ποντάροντας στο ρατσισμό, άφησαν τους μετανάστες έξω από αυτό το σύστημα και σταδιακά όλο και περισσότερα κομμάτια του ελληνικού πληθυσμού.
Αναφέρθηκε στο αγωνιστικό παράδειγμα του Νοσοκομείου Κιλκίς, αφού η δεύτερη ομιλήτρια κ. Ζιωτάκη δεν μπόρεσε να παρευρεθεί, εξιστορώντας: εκεί το προσωπικό του νοσοκομείου μαζί με την κοινωνία αντιστάθηκαν στους απάνθρωπους νόμους της κυβέρνησης, έκλεισαν τα ταμεία, σταμάτησαν την είσπραξη των 5 ευρώ, προχώρησαν σε αμεσοδημοκρατική διοίκηση του νοσοκομείου με ανοιχτές συνελεύσεις κτλ. Παρά τις διώξεις των πρωτοστατών γιατρών, η όλη εμπειρία έγινε υπόδειγμα και παρακαταθήκη για μορφή αγώνα και τρόπου λειτουργίας των νοσοκομείων και γενικότερα δημόσιων ιδρυμάτων.
Ακολούθησε πάρα πολύ πλούσιος διάλογος για το πώς θέλουμε τη δημόσια Υγεία, τι και πώς να τα διεκδικήσουμε.
Η συζήτηση έκλεισε με απόφαση των φορέων να συναντηθούν ξανά και να προχωρήσουν στη συνεργασία τους στον αγώνα ενάντια στο τσιμεντόδασος των ανεμογεννητριών στο Βέρμιο.
