Στις 20 Μάρτη, παρουσιάστηκε στη βουλή το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη. Σύμφωνα με το πόρισμα, οι ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη αποδίδονται στον σταθμάρχη Λάρισας και στους δύο μηχανοδηγούς των αμαξοστοιχιών, ενώ κανένα πολιτικό πρόσωπο, βουλευτής, υπουργός, κυβερνητικό στέλεχος και κανένας εκπρόσωπος των εργολαβικών εταιρειών που ροκανίζουν δημόσιο χρήμα για να (μην) πραγματοποιήσουν δημόσια έργα, δεν φαίνεται να έχει καμία απολύτως ευθύνη.
Το πόρισμα είναι εντελώς προκλητικό, δεν αποτελεί όμως καμία απολύτως έκπληξη αφού από την αρχή είχε φανεί πως θα κινηθεί η εξεταστική επιτροπή. Αρχικά η ΝΔ κατέλαβε και τις τρεις θέσεις του προεδρείου εξασφαλίζοντας πως θα ελέγχει πλήρως τη διαδικασία και στη συνέχεια απέκλεισε μια σειρά από σημαντικούς μάρτυρες από το να καταθέσουν (δείτε περισσότερα εδώ).
Το πόρισμα της επιτροπής προκάλεσε έντονες συζητήσεις και διαμάχες στη βουλή, οι πιο σημαντικές εξελίξεις όμως, βρίσκονται εκτός βουλής, ανάμεσα στα πλατιά στρώματα της κοινωνίας που μιλάνε πλέον ανοιχτά για συγκάλυψη.
Μια κοινωνία που βράζει
Πρόσφατη δημοσκόπηση έθεσε το ερώτημα «Έναν χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, θεωρείτε ότι δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες ή ότι γίνονται προσπάθειες συγκάλυψης;» με το 77% να δηλώνει ότι θεωρεί πως γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης και μόλις το 11% διαφωνεί.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, Λάουρα Κιοβέσι, δήλωσε για το έγκλημα στα Τέμπη πως η ελληνική κυβέρνηση μπλοκάρει την έρευνά της ενώ πρότεινε να αλλάξει το Σύνταγμα ώστε να γίνεται άρση της υπουργικής ασυλίας. Δήλωσε επίσης πως αν η Σύμβαση 717 (που παρέδιδε στις Άκτωρ και Alstom το έργο σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης από το 2014) είχε ολοκληρωθεί, το δυστύχημα στα Τέμπη δεν θα είχε συμβεί.
Η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων «Τέμπη 2023», μίλησε για μια ακόμα φορά στην ευρωβουλή ζητώντας τη συμβολή της ενάντια στις κυβερνητικές απόπειρες συγκάλυψης.
1.330.000 κόσμου έχει υπογράψει το ψήφισμα του συλλόγου «Τέμπη 2023» που απαιτεί την αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε οι υπεύθυνοι βουλευτές και υπουργοί να μην καλύπτονται πίσω από την ασυλία τους. Στην πραγματικότητα 1.330.000 κόσμου έχει υπογράψει απαιτώντας να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους για το έγκλημα στα Τέμπη.
Είναι περισσότερο από φανερό ότι, έναν χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, το σχέδιο της Κυβέρνησης το έγκλημα να ξεχαστεί και να τιμωρηθούν ενδεικτικά μόνο κάποιοι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο, συναντάει πολλά «ενοχλητικά» εμπόδια. Τους συγγενείς των θυμάτων και κυρίως τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που θεωρεί το έγκλημα στα Τέμπη υπόθεση όλων και απαιτεί να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις πιέσεις αναγκάζονται σε έναν βαθμό να ανταποκριθούν ακόμα και στελέχη των δομών της ΕΕ όπως το ευρωκοινοβούλιο και η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Βέβαια ούτε το ευρωκοινοβούλιο, ούτε η εισαγγελία έχουν πάρει συγκεκριμένα μέτρα ενάντια στη συγκάλυψη ή για την τιμωρία των πραγματικών ενόχων.
Τα αρπακτικά αντεπιτίθενται
Σε αυτό το κλίμα, δεν αποτελεί καμία έκπληξη ο εκνευρισμός ανάμεσα σε κυβερνητικά στελέχη και το σύστημα που τόσο πιστά υπηρετούν αλλά και στους «καλοθελητές» τους στα ΜΜΕ.
«Αυτό που βάζουν την κοινωνία και μαζεύει υπογραφές είναι γελοιότητες. Είναι γελοιότητες πραγματικά. Είναι σα να ζούμε σε μια δημοκρατία την οποία οι ίδιοι θέλουν να την κάνουν μπανανία».
Δήλωσε οργισμένος ο Άρης Πορτοσάλτε για τις 1.330.000 υπογραφές, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τον νούμερο ένα υπεύθυνο για πλατιά στρώματα της κοινωνίας, Κώστα Καραμανλή αλλά και όλους τους υπόλοιπους, κυβερνητικά στελέχη, εταιρείες κλπ.
«Όσον αφορά την παρέμβαση της ευρωπαίας εισαγγελέως όμως, που είπε να αλλάξει το Σύνταγμα, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ την επέμβαση της παντελώς απαράδεκτη, πέραν παντός ορίου θεσμικού ρόλου που έχει. Εγώ δηλαδή δεν σας κρύβω ότι αν υπάρχει διαδικασία, ακόμα και να αμφισβητήσουμε τη θέση της, θα πρέπει να το κάνουμε»
δήλωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης για την εισαγγελέα Λάουρα Κιοβέσι, σε μια πλήρως υποκριτική υπεράσπιση του Συντάγματος (το οποίο ο ίδιος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να καταπατήσει ψηφίζοντας υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων). Μάλιστα σε έναν «κόντρα ρόλο» συνέχισε δηλώνοντας:
«Στις Βρυξέλλες, τα κράτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν ανεξάρτητα κυρίαρχα κράτη και δεν δεχόμαστε κομισάριους ή δερβέναγες για να μας πουν τι θα κάνουμε στη χώρα μας».
στάση τελείως διαφορετική από αυτήν που κράτησε την εποχή των μνημονίων όταν όσα απαιτούσε η Τρόικα αποτελούσαν αυτόματα νόμο που έπρεπε να εφαρμοστεί.
Αγώνας ενάντια στη συγκάλυψη
Οι παραπάνω δηλώσεις αποδεικνύουν πως κυβέρνηση και σύστημα νιώθουν στριμωγμένοι. Πως η κοινωνία όχι μόνο δεν έχει ξεχάσει, αλλά αναζητά τρόπους για να αγωνιστεί για τη δικαίωση των θυμάτων, ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών.
Η υπογραφή του κειμένου του συλλόγου «Τέμπη 2023», η αναπαραγωγή των δηλώσεων της Μαρίας Καρυστιανού και των υπόλοιπων συγγενών, η προσπάθεια το έγκλημα να παραμείνει στην επικαιρότητα κόντρα στα κυρίαρχα ΜΜΕ, είναι σημαντικά βήματα αλλά την ίδια ώρα έχουν συγκεκριμένα όρια. Κάτω από αυτές τις πιέσεις, το σύστημα και η κυβέρνηση θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα εξιλαστήριο θύμα που να υποστεί τις συνέπειες για να αφήσει τους υπόλοιπους υπεύθυνους στο απυρόβλητο. Όλα δείχνουν πως αυτή η επιλογή είναι ανοιχτή για την κυβέρνηση. Τις τελευταίες ώρες, ο βουλευτής της ΝΔ Λευτέρης Κτιστάκης καλεί στην ουσία τον Καραμανλή να παραιτηθεί από την ασυλία, που αναδεικνύει τις πιέσεις από το εσωτερικό του κόμματος. Αλλά και ο Άρης Πορτοσάλτε τον κάλεσε να παραιτηθεί από την ασυλία του για να σταματήσει να βλάπτει το κόμμα του, ενώ ο καλός φίλος της ΝΔ, Νίκος Χατζηνικολάου, έκανε κριτική στον Καραμανλή επειδή δεν ήταν παρών στη συνεδρίαση της βουλής για τα Τέμπη.
Το να τιμωρηθεί ο Καραμανλής για το έγκλημα στα Τέμπη όμως, ενώ όλοι οι υπόλοιποι υπεύθυνοι θα τη βγάλουν καθαρή, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαίωση ούτε για τα θύματα και τους συγγενείς τους, ούτε για την κοινωνία συνολικά. Πραγματική δικαίωση είναι να αποκαλυφθούν όλα τα σκοτεινά σημεία της υπόθεσης, όπως το τι και για ποιον μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική στα Τέμπη. Να γίνει γνωστό ποιοι έδωσαν την εντολή για «μπάζωμα» της περιοχής, να αναδειχθούν οι ευθύνες των εργολαβικών εταιρειών που δεν ολοκλήρωσαν ποτέ το έργο τηλεδιοίκησης και όλων των κυβερνητικών στελεχών που συμμετείχαν σε αυτό το σκάνδαλο κατάχρησης δημόσιου χρήματος. Και να τιμωρηθούν φυσικά.
Όλα τα παραπάνω όμως, δεν μπορεί να τα κάνει η σημερινή δικαιοσύνη που καθημερινά αποδεικνύει ότι στέκεται στο πλευρό του συστήματος. Σε αυτή τη συνθήκη, μαζί με την πίεση στο δικαστικό σύστημα, θα μπορούσε να παρθεί μια πρωτοβουλία για μια ανεξάρτητη έρευνα από το εργατικό κίνημα, τους συγγενείς των θυμάτων και τα αγωνιζόμενα στρώματα της κοινωνίας. Καλώντας επιστήμονες και πραγματογνώμονες κλπ και διεκδικώντας να έχουν πλήρη πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία, με κεντρικό στόχο να αποκαλύψουν κάθε ευθύνη για το έγκλημα, χωρίς να έχουν κανέναν δεσμό και καμία υποχρέωση απέναντι στο πολιτικό σύστημα, τους επιχειρηματίες και όλους όσοι κερδίζουν πατώντας πάνω στις ζωές μας.
