Σχόλιο από το «Ξ» Θεσ/νίκης
Τον Ged τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα το 2011, όταν ήρθε αρχικά να μείνει εδώ για κάποιους μήνες, προκειμένου να ανακαλύψει τι γίνεται στη χώρα μας την περίοδο της κρίσης. Του άρεσε και έμεινε στη Θεσσαλονίκη, όπου φωτογράφιζε στοιχεία της πόλης, αλλά κυρίως την πολιτική και κινηματική της ζωή.
Έμεινε για αρκετά χρόνια στη χώρα μας, πιάνοντας φιλίες και κάνοντας σχέσεις με πολλούς ανθρώπους. Συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή του Ξεκινήματος, αν και υπήρχε πάντα το εμπόδιο της γλώσσας. Πήρε μέρος σε πολλές κινητοποιήσεις του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, τις οποίες πάντα κατέγραφε με την φωτογραφική του μηχανή.
Το αγαπημένο του βιβλίο ήταν «Οι καπετάνιοι» του Dominique Eudes, το οποίο διάβαζε και ξαναδιάβαζε. Η ιστορία της ελληνικής αντίστασης και του αντάρτικου ασκούσε πάνω του μια μεγάλη έλξη.
Ο Ged γεννήθηκε το 1957 στην Αγγλία. Έκανε διάφορες δουλειές, αλλά το σημείο καμπής που ριζοσπαστικοποίησε την συνείδηση του ήταν η θητεία του ως στρατιώτης στην Ιρλανδία, όπου ο αγγλικός στρατός λειτουργούσε ως κατοχική δύναμη. Εντάχτηκε στο Millitant, την αδερφή οργάνωση του Ξ στην Βρετανία, που αργότερα μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστικό Κόμμα. Παρά τις διαφωνίες που είχε κατά καιρούς, μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε υποστηρικτής των επαναστατικών ιδεών.
Εκτός από τον συλλογικό, παράλληλα έδινε και έναν προσωπικό αγώνα, καθώς ταλαιπωρήθηκε για κάποια χρόνια από την εξάρτηση του από το αλκοόλ. Με το πείσμα και τη δύναμη του όμως κατάφερε να το αντιμετωπίσει, και να προχωρήσει απελευθερωμένος στη ζωή.
Γελαστός και προσιτός πάντα, ήταν μια πολύ ζεστή παρουσία για όλους μας.
Πριν 2 περίπου χρόνια διαγνώστηκε με προχωρημένη μορφή καρκίνου. Επέστρεψε στην Αγγλία όπου ξεκίνησε θεραπείες. Αντιμετώπισε την ασθένεια με ψυχραιμία, υπομονή, ακόμα και χιούμορ.
Δυστυχώς όμως το σώμα του ήταν πολύ ταλαιπωρημένο για να αντέξει.
Καλό ταξίδι σύντροφε Ged, θα θυμόμαστε πάντα το χαμόγελο σου!
