Δραματική αύξηση εργατικών ατυχημάτων και νεκρών – οι εργαζόμενοι σε καθημερινό πόλεμο

Δραματική είναι η αύξηση των θυμάτων του «πολέμου της εργασίας» στην Ελλάδα. Τα στατιστικά στοιχεία δηλώνουν την τραγική πραγματικότητα: Σύμφωνα με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.Ε.Π.Ε.) ύστερα από μια μικρή πτώση του αριθμού των εργατικών ατυχημάτων τα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης, που οφειλόταν στην μείωση της παραγωγής, από το 2013 και μετά παρατηρείται ετήσια αύξηση κατά 10% περίπου[¹].

Μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, η εργατική τάξη μέτρησε δεκάδες νεκρούς. Ας θυμηθούμε επιγραμματικά:

• Τον θάνατο της Ντανιέλας Πρελορεντζάτου, εργαζόμενης στην καθαριότητα του δήμου Ζωγράφου αμέσως μετά την απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα
• Τους 3 νεκρούς από αναθυμιάσεις σε φρεάτιο αντλιοστασίου της Σκάλας Λακωνίας στις αρχές Αυγούστου
• Την εργαζόμενη στην καθαριότητα στο δήμο Πύργου, μητέρα δύο μικρών κοριτσιών που παρασύρθηκε από απορριμματοφόρο στα τέλη Αυγούστου,
• Τον 44χρονο συμβασιούχο στην καθαριότητα του δήμου Μαραθώνα που σκοτώθηκε όταν εν ώρα εργασίας, έπεσε επάνω του ΙΧ στη λεωφόρο Μαραθώνος,
• Τον 45χρονο συμβασιούχο οδηγό του δήμου Θεσσαλονίκης, Άγγελο Παντέλογλου στα μέσα Ιουλίου[²]
• Τον 44χρονο Νίκο Χαλικιά που έσβησε από ανακοπή στο αεροδρόμιο Κέρκυρας όπου εργαζόταν για την εργολαβική SWISSPORT χωρίς να υπάρχει πουθενά γιατρός,
• Τον 35χρονο εργολαβικό εργαζόμενο και πατέρα δύο παιδιών που καταπλακώθηκε από κλαρκ στο ορυχείο Καρδιά της ΔΕΗ,
• Τον 46χρονο υλοτόμο, υπάλληλο εργολαβικής εταιρίας που συνεργάζεται με την «Ἐλληνικός Χρυσός» και που έχασε τη ζωή του από δέντρο που τον πλάκωσε στα τέλη Αυγούστου,
• Τον 23χρονο Γιάννη, ντιλιβερά που βρήκε τραγικό θάνατο στην άσφαλτο στο Γαλάτσι.

Όμως δεν είναι μόνο οι νεκροί των επίσημων στατιστικών, γιατί πολλά θύματα, ειδικά μετανάστες, δεν καταγράφονται πουθενά ενώ το ίδιο συμβαίνει και με νεκρούς εργαζομένους με μπλοκάκι. Ούτε επίσης αναφέρονται οι εκατοντάδες τραυματίες που είτε θα καταλήξουν είτε θα κουβαλάνε στο μέλλον τις συνέπειες του ακήρυχτου πολέμου της εργασίας.

Θύτες και θύματα – σε ένα ταξικό πόλεμο

Οι θάνατοι αυτοί έχουν θύτη με ονοματεπώνυμο: Η μνημονιακή βαρβαρότητα που μας παρέχει απλόχερα ο καπιταλισμός και οι κυβερνήσεις που την εφαρμόζουν.

Έχει ξηλωθεί κάθε έννοια νομικής προστασίας των εργαζομένων, έχει καταργηθεί κάθε υποχρέωση των εργοδοτών να παρέχουν τους στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας και υγιεινής, αφού η εργασιακή ασφάλεια κοστίζει και θεωρείται πια πολυτέλεια!

Ο εκφυλισμός της έννοιας της ανθρώπινης ζωής έγινε προαπαιτούμενο της συνέχισης της νεοαποικιακής πολιτικής που ασκούν οι πολυεθνικές και οι ντόπιες ελίτ. Η υψηλή ανεργία και το άγχος της επιβίωσης δεν επιτρέπουν στους εργαζόμενους να απαιτήσουν την εφαρμογή των πιο βασικών μέτρων ασφαλείας, ενώ το ξήλωμα του μηχανισμού ελέγχων κλείνει το μάτι στους εργοδότες που παρανομούν, καθιστώντας την εργοδοτική αυθαιρεσία ως νόμο στις σημερινές συνθήκες.

Ακόμα και οι αποζημιώσεις των εργατικών ατυχημάτων έχουν μειωθεί δραματικά.

Πέρυσι δεν αποζημιώθηκε η οικογένεια (η δικαστική μάχη συνεχίζεται) οδηγού φορτηγού που τρακάρισε και σκοτώθηκε οδηγώντας παράνομα πολλές ώρες, επειδή… δεν φόραγε ζώνη! Υπάρχουν μάλιστα δικαστικές αποφάσεις που κατοχυρώνουν το δικαίωμα του εργοδότη να ζητήσει αποζημίωση αυτός από τον εργαζόμενο – έτσι έγινε στην περίπτωση δυστυχήματος με αποτέλεσμα την καταστροφή νταλίκας και του εμπορεύματος που μετέφερε, στην οποία ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ότι… έφταιε ο οδηγός κατά 99% κι επομένως ο εργοδότης μπορούσε να ζητήσει αποζημίωση![³] Η πρόσφατη νομολογία του Αρείου Πάγου (677/2017) ότι η μη καταβολή δεδουλευμένων δε συνιστά αιτία καταγγελίας της σύμβασης, στοχοποιεί προκλητικά τους εργαζομένους.

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, η μνημονιακή υποχρέωση που θα υλοποιήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της 3^ης αξιολόγησης, για την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία, θα αποτελεί ένα ακόμα όπλο στα χέρια των εργοδοτών ενάντια στους εργαζόμενους. Όλες αυτές οι πολιτικές που εφαρμόζονται από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, δεν έχουν απλά και μόνο εξαθλιώσει την κοινωνία, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ καθημερινά!

ΓΣΕΕ: εγκληματική αδιαφορία

Η ΓΣΕΕ επιδεικνύει την εγκληματική αδιαφορία της και στο ζήτημα της εργασιακής ασφάλειας, περιοριζόμενη σε κάποιες συλλυπητήριες ανακοινώσεις. Απουσιάζει εντελώς από τη λογική της η μαχητική αντίδραση στους χώρους – γαλέρες. Αντί να μπει μπροστά και να συντονίσει τις οικονομικές και άλλες διεκδικήσεις των εργαζομένων με τα ζητήματα ασφάλειας και υγιεινής, έχει επιλέξει το δρόμο της υποτέλειας.

Οι συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα θα αλλάξουν μόνο αν ενταχθούν ως απόλυτη προτεραιότητα ενός νέου μαζικού εργατικού κινήματος, που θα ανατρέψει τον σημερινό εργασιακό μεσαίωνα του μνημονιακού καπιταλισμού στην Ελλάδα. Χρειάζεται μαχητικότητα κι αποφασιστικότητα αλλά χρειάζεται και ενωτική δράση για να μπορέσουμε να έχουμε ένα κίνημα πραγματικά μαζικό. Σ’ ότι αφορά το τελευταίο η Αριστερά δυστυχώς αδιαφορεί εγκληματικά!

Σημειώσεις

1. http://www.kathimerini.gr/913382/article/epikairothta/ellada/liga-metra-polla-ergatika

2. http://www.aftodioikisi.gr/ergasiaka-ypallilwn-ota/dimoi-efta-oi-nekroi-ergazomenoi-teleftaio-dimino/

3. http://www.protothema.gr/greece/article/562518/apofasi-vomva-oi-ergazomenoi-tha-apozimionoun-tous-ergodotes-gia-ergatika-atuhimata/