Τα Δραγωτινά Λευκίμμης, ένα μικρό χωριό στη Νότια Κέρκυρα, έγιναν γνωστά το Νοέμβρη του 2018, όταν στον επαρχιακό δρόμο ανάμεσα στα Δραγωτινά και τα Σπαρτερά βρέθηκε το πτώμα του Αλβανού εργάτη Πετρίτ Ζίφλε (ήταν γνωστός στην περιοχή ως κυρ-Πέτρος) χτυπημένο από κυνηγετική καραμπίνα.
Λίγες μέρες αργότερα αποκαλύφθηκε ότι πρόκειται για φασιστική δολοφονία με ξεκάθαρα ρατσιστικά κίνητρα από τον Δημήτρη Κουρή. Ο Κουρής είναι γνωστό μέλος της Χρυσής Αυγής στη περιοχή. Οι ντόπιοι ξέρουν καλά τις φασιστικές του αντιλήψεις αλλά και τη δημόσια υποστήριξή του στη Χρυσή Αυγή. Στο παρελθόν υπήρξε εκλογικός αντιπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, ενώ συμμετείχε αρκετές φορές στη συνοδεία στελεχών της ναζιστικής οργάνωσης κατά τη διάρκεια επισκέψεών τους στη Λευκίμμη. Η χαραγμένη σβάστικα στο στήθος του (που αργότερα προσπάθησε να καλύψει) δεν αφήνει περιθώρια παρεξήγησης.
Την Κυριακή 25 Νοέμβρη του 2018 ο Πετρίτ και ο Κουρής λογομάχησαν έντονα σε καφενείο των Δραγωτινών με αφορμή μια συζήτηση που ξεκίνησε γύρω από το Μακεδονικό και στη συνέχεια πήρε ρατσιστικές προεκτάσεις. Ο χρυσαυγίτης Κουρής άρχισε να εξαπολύει βρισιές και απειλές εναντίον του Πετρίτ λόγω της καταγωγής του. Μετά από λίγη ώρα καθώς ο Πετρίτ επέστρεφε με τα πόδια στο σπίτι του στα Σπαρτερά, ο Κουρής που του είχε στήσει καρτέρι, τον πυροβόλησε δυο φορές με την κυνηγετική καραμπίνα και τον πέταξε σ’ ένα χαντάκι.
Η εκδοχή του δολοφόνου
Πως είναι λοιπόν για κάποιον που έχει οικογενειακές σχέσεις στην περιοχή να περνάει τις διακοπές του στο συγκεκριμένο χωριό; Αναπόφευκτα το περιστατικό δε φεύγει από το μυαλό του επισκέπτη. Όπως δεν έχει φύγει από το μυαλό των μόνιμων κατοίκων. Όταν τους ρωτάει κάποιος για τη δολοφονία, απαντούν ότι είναι ένα περιστατικό που θα ήθελαν να ξεχάσουν. Την ίδια ώρα όμως, ο φασίστας δολοφόνος έχει φροντίσει να παρουσιάσει μια δική του εκδοχή των γεγονότων, την οποία μπορεί κανείς να εντοπίσει ήδη από τις πρώτες συζητήσεις με τους κατοίκους.
Ο χρυσαυγίτης Κουρής ισχυρίζεται ότι δεν ήταν μια ρατσιστική δολοφονία, αλλά μια άτυχη στιγμή. Σύμφωνα με τα όσα έχει διαδώσει ο ίδιος, αφορμή στάθηκε το γεγονός του αποκλεισμού του από ένα γλέντι για τα βαφτίσια ενός παιδιού στα Σπαρτερά. Νονά του παιδιού ήταν η πρώην σύντροφός του. Όταν ο Κουρής αποφάσισε να παρευρεθεί ακάλεστος στο γλέντι, αντίκρισε τη πρώην σύντροφό του να χορεύει και να διασκεδάζει. Αυτό ήταν αρκετό για να «θολώσει το μυαλό του» σύμφωνα με την εκδοχή που παρουσιάζει. Στη συνέχεια πήγε στο καφενείο των Δραγωτινών δηλώνοντας πως θα πάρει την καραμπίνα και θα σκοτώσει τον πρώτο που θα βρει μπροστά του. Και ο πρώτος που «έτυχε» να βρεθεί μπροστά του όταν κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό του προς τα Σπαρτερά, ήταν ο Πετρίτ.
Ο Κουρής δεν αρνείται το έγκλημα. Θεωρεί όμως, ότι μπορεί να το παρουσιάσει σαν πιο «ελαφρύ», μιλώντας για την «κακή του ψυχολογία», το «θολωμένο μυαλό», προσπαθώντας να αποδείξει ότι είναι απλά ένας άνθρωπος που «λύγισε» και όχι ένας φασίστας δολοφόνος που σκότωσε εν ψυχρώ. Είτε προσπαθεί να εξασφαλίσει μικρότερη ποινή, είτε την καλύτερη αποδοχή των συντοπιτών του όταν αποφυλακιστεί, η πραγματικότητα είναι ακριβώς αυτή που προσπαθεί να κρύψει: είναι ένας δολοφόνος, το κίνητρο του οποίου ήταν το ψυχρό μίσος.
Από το ρατσισμό στο σεξισμό…
Αυτή η «νέα εκδοχή» για τα όσα οδήγησαν στη δολοφονία, αναπαράγεται σε ένα βαθμό από τους κατοίκους, αλλά στην πραγματικότητα ελάχιστοι πείθονται. Δεδομένου ότι οι κύκλοι του διαδίδουν εδώ και καιρό αυτή την εκδοχή στο χωριό, δε θα εκπλαγούμε αν τη δούμε να αποτελεί και την υπερασπιστική γραμμή του χρυσαυγίτη δολοφόνου στη δίκη του, για την οποία αναμένεται να οριστεί ημερομηνία. Για όλα δηλαδή, φταίει η «θολούρα στο μυαλό», η «κακή στιγμή» και μια γυναίκα.
Αυτού του είδους οι «δικαιολογίες» δεν είναι πρωτοφανείς. Αν και συνήθως χρησιμοποιούνται για να «εξηγήσουν» την ψυχολογία του δράστη σε εγκλήματα με θύματα γυναίκες, είναι σίγουρα κάτι που έχουμε ξανακούσει πολλές φορές. «Τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε», «το πάθος και η ζήλια όπλισαν το χέρι του» και άλλα παρόμοια στερεοτυπικά επιχειρήματα, στα οποία πάντα ο θύτης μετατρέπεται σε θύμα και αντίστροφα. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, το θύμα δεν ήταν η γυναίκα που κατά τα λεγόμενά του, του προκάλεσε «θολούρα στο μυαλό». Το θύμα ήταν ένας Αλβανός εργάτης, τον οποίο ο χρυσαυγίτης δολοφόνος είχε απειλήσει και βρίσει για την καταγωγή του.
…και πάλι πίσω
Το χέρι του χρυσαυγίτη Κουρή δεν το όπλισε ούτε η ερωτική απογοήτευση, ούτε οι προσωπικές διαφορές με τον Πετρίτ όπως παρουσιάζανε αρχικά τα ΜΜΕ, αλλά ο ρατσισμός και το μίσος του για τους μετανάστες, ακριβώς επειδή είναι νεοναζί αλλά και επειδή ο Πετρίτ είχε το θάρρος να αντικρούσει τις μισαλλόδοξες απόψεις του.
Στο πρόσωπο του Πετρίτ αντικατοπτρίζονται όσα μισεί ο κάθε ναζιστής. Μετανάστης και άνθρωπος της εργατικής τάξης, που δούλευε για να βγάλει το μεροκάματο προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του. Αν υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στον Πετρίτ και τον χρυσαυγίτη Κουρή, δεν ήταν προσωπικές. Ήταν οι διαφορές που έχει ένας άνθρωπος από ξένη χώρα που παλεύει να επιβιώσει, με αυτόν που τον βλέπει σαν το νούμερο ένα εχθρό του. Ήταν οι διαφορές στην αντίληψη γύρω από τη δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, οι διαφορές στην αντίληψη για την ίδια την ανθρώπινη ζωή, για την οποία οι Χρυσαυγίτες έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι δε δίνουν δεκάρα. Η πρόσφατη σοκαριστική δήλωση του Ρουπακιά κατά τη διάρκεια της απολογίας του στη δίκη της Χρυσής Αυγής δείχνει καθαρά ποια είναι αυτή η αντίληψη. Ήταν μια «απλή ανθρωποκτονία, γιατί το κάνετε θέμα;»!
Η δολοφονία του Πετρίτ δεν πρέπει να πέσει στα ψιλά γράμματα των ειδήσεων. Το ίδιο και η δίκη του χρυσαυγίτη Κουρή, όταν οριστεί. Για το αντιφασιστικό κίνημα η δολοφονία του Πετρίτ πρέπει να αποτελέσει μια υπενθύμιση αλλά και μια υπόσχεση για τη διαρκή μάχη που έχουμε απέναντι στο φασισμό. Για να γίνει πράξη το σύνθημα της παρακάτω φωτογραφίας που κυριαρχεί στους τοίχους της Λευκίμμης.
