Γιώργος Παναγιωτάκης, πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών:
«…έχουμε πολύ λιγότερους συμβασιούχους του Π.Δ. 407 απ’ όσους χρειαζόμαστε… Υπάρχουν συμβασιούχοι που θα πληρωθούν με το 1/4 της αμοιβής τους…φέτος δύσκολα θα τα βγάλουμε πέρα. Του χρόνου όχι»
Ιωάννης Παλλήκαρης, πρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης:
«Ο προϋπολογισμός του Πανεπιστημίου έχει μειωθεί ουσιαστικά κατά το ήμισυ…Τα κτιριακά προγράμματα έχουν σταματήσει…οι συμβασιούχοι διδάσκοντες βάσει του Π.Δ. 407 μειώνονται…πρέπει να περικόψουμε το συγκεκριμένο προσωπικό κατά 36-37% ή να του μειώσουμε τους μισθούς»
Θωμάς Σφηκόπουλος, αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών:
«…θα πρέπει άμεσα να βρούμε 8 εκατ. ευρώ… Του χρόνου όμως θα είναι πολύ πιο δύσκολα…»
Γιάννης Μυλόπουλος, πρύτανης Αρ. Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης:
«Η μείωση κατά 33% του τακτικού προϋπολογισμού δημιουργεί μεγάλο οικονομικό πρόβλημα…Εκκρεμεί ένας μεγάλος αριθμός διορισμών εδώ και δύο χρόνια από το υπουργείο, ενώ σε ό,τι αφορά τους συμβασιούχους (407) οι αμοιβές όχι μόνο δεν καλύπτουν το εαρινό εξάμηνο αλλά είναι και μειωμένες.»
Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων:
«Αν θέλουμε να λειτουργούμε, ή θα χρωστάμε (χωρίς να ξέρουμε πότε θα μπορέσουμε να πληρώσουμε) ή θα πρέπει να αναστείλουμε βασικές λειτουργίες. Ελπίζουμε να μην είναι ύδρευση και ηλεκτρισμός»
(Όλες οι πιο πάνω δηλώσεις είναι από την Ελευθεροτυπία, 12/02/2011)
ΑΕΙ και ΤΕΙ σε οριακό σημείο
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κηρύξει εδώ και καιρό τον πόλεμο στην δημόσια εκπαίδευση. Οι δρακόντειες περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση (για το 2011 έπεσε στο 2,75% του ΑΕΠ, αρνητικό ρεκόρ) πηγαίνουν χέρι, χέρι με την προώθηση της πλήρους ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Η κατάσταση σε πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι εντελώς οριακή.
Χιλιάδες συμβασιούχοι καθηγητές «407» είναι απλήρωτοι εδώ και καιρό και βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Για παράδειγμα στο ΤΕΙ Πειραιά οι «407» έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και κατάληψη του ιδρύματος με συνέπεια να διακοπεί η εξεταστική. Επιπλέον πολλά ιδρύματα μειώνουν τον αριθμό των συμβασιούχων καθηγητών ή μειώνουν δραματικά το μισθό τους λόγω των περικοπών στις πιστώσεις. Παράλληλα το υπουργείο παιδείας δεν προχωρά στο διορισμό πάνω από 600 μελών ΔΕΠ, γιγαντώνοντας το πρόβλημα των ελλείψεων προσωπικού.
Σαν αποτέλεσμα πολλά πανεπιστήμια μειώνουν τον αριθμό των προσφερόμενων μαθημάτων υποβαθμίζοντας την ποιότητα των σπουδών.
Για παράδειγμα το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ακύρωσε 15-20 μαθήματα επιλογής για το χειμερινό εξάμηνο, ενώ το πανεπιστήμιο Αιγαίου αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία του στις 22-23 Φλεβάρη σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Θύμα των περικοπών είναι και η φοιτητική μέριμνα. Στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σχεδιάζεται μείωση του αριθμού που δικαιούνται δωρεάν σίτιση από 2.200 σε 1.500 φοιτητές. Ενώ στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο εκατοντάδες φοιτητές έχασαν τη δυνατότητα δωρεάν στέγασης σε ξενοδοχεία ενώ φοιτητική εστία δεν υπάρχει.
Κουπόνια αντί χρηματοδότησης
Την ίδια στιγμή το υπουργείο παιδείας ανακοινώνει τη θεσμοθέτηση του συστήματος των κουπονιών ξεκινώντας από τη «Δια Βίου Μάθηση».
Σύμφωνα με το σύστημα των κουπονιών (vouchers) όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα κατάρτισης ή δια βίου μάθησης θα λαμβάνουν μια επιταγή (κουπόνι) την οποία θα μπορούν να χρησιμοποιούν είτε σε κάποιο δημόσιο ίδρυμα είτε σε κάποιο ιδιωτικό. Άλλωστε σύμφωνα με το νόμο που προετοιμάζει το υπουργείο παιδείας κάθε πανεπιστήμιο θα είναι υποχρεωμένο να ιδρύσει προγράμματα κατάρτισης τα οποία θα λειτουργούν με δίδακτρα που σε πρώτη φάση θα έχουν τη μορφή των κουπονιών. Τα κουπόνια θα επεκταθούν άμεσα και στα ΑΕΙ και ΤΕΙ όπου οι φοιτητές θα πληρώνουνε με αυτά τη σίτιση και τη στέγαση.
Η θεσμοθέτηση των κουπονιών ανοίγει το δρόμο στην συνολική αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης της εκπαίδευσης.
Η επιδίωξή τους είναι να πάψει πλέον το κράτος να είναι υπεύθυνο για την ύπαρξη, τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων. Αντίθετα το κράτος θα χορηγεί απλά μια κρατική επιδότηση (με τη μορφή των κουπονιών) σε κάθε μαθητή και μετέπειτα φοιτητή ξεχωριστά. Με αυτό το κουπόνι ο κάθε νέος θα μπορεί να αγοράσει τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες από κάποιο δημόσιο ή κάποιο ιδιωτικό ίδρυμα, σχολείο ή πανεπιστήμιο. Το σύστημα αυτό εφαρμόζεται ήδη στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα να κλείσουν δεκάδες σχολεία και να απολυθούν χιλιάδες εκπαιδευτικοί.
Αυτό το σύστημα δίνει μάλιστα τη δυνατότητα έμμεσης κρατικής χρηματοδότησης σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων αξιώνει, μέσα από έρευνα του ΙΟΒΕ που θα παρουσιάσει τη Δευτέρα 21 Φλεβάρη, κρατική ενίσχυση και για αυτό προτείνει συγκεκριμένα την υιοθέτηση του συστήματος των κουπονιών…(Αυγή 17/02/2011).
Αναγνώριση πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων
Μέσα σε αυτό το τοπίο το υπουργείο παιδείας κάνει ένα αποφασιστικό βήμα στην de facto αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Σύμφωνα με την Καθημερινή (13/02/2011) το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) του υπ. Παιδείας ενέκρινε τη χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους πρώτους περίπου 200 πτυχιούχους ελληνικών κολεγίων – παραρτημάτων ευρωπαϊκών ΑΕΙ. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζεται η δυνατότητα των ιδιωτικών κολεγίων που λειτουργούν στην Ελλάδα και αποτελούν παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων να χορηγούν πτυχία με επαγγελματικά δικαιώματα ισότιμα με τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων, όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή οδηγία 36/05.
Έτσι αναγνωρίζονται στην πράξη τα ιδιωτικά πανεπιστήμια γεγονός που καταστρατηγεί το άρθρο 16 του Συντάγματος (αλλά που καθόλου δεν απασχολεί την κυβέρνηση).
Διάλυση της δημόσιας παιδείας – προώθηση της ιδιωτικής
Η κυβέρνηση διαλύει συνειδητά τη δημόσια εκπαίδευση. Οδηγεί τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ σε οικονομική ασφυξία και προωθεί την ιδιωτικοποίηση της παιδείας με τρόπο που καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε στο παρελθόν. Μόνοι κερδισμένοι από την πολιτική αυτή είναι οι τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο. Αυτοί οι κύριοι βγαίνουν τριπλά κερδισμένοι. Κερδίζουν από την αποπληρωμή του χρέους. Κερδίζουν από το ζεστό χρήμα που δίνει η κυβέρνηση στις τράπεζες (σε ρευστό και εγγυήσεις έχει φτάσει τα 100δις). Κερδίζουν από τη συντελούμενη «απελευθέρωση» της αγοράς της εκπαίδευσης που θα πάρει νέα ώθηση με την αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Για αυτό το κίνημα της παιδείας και ειδικά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πει φτάνει πια! Δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας! Κάτω τα χέρια από τη δημόσια παιδεία!
Αυτό στην πράξη σημαίνει:
- Μετά τη μαζική συμμετοχή στη Γενική Απεργία στις 23 Φλεβάρη, γενικές συνελεύσεις σε όλες τις σχολές, αμέσως μετά την εξεταστική για να συζητηθεί η οικονομική κατάσταση των ιδρυμάτων, το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση και η αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
- Αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε συντονισμό με τα υπόλοιπα στρώματα της εκπαίδευσης. Καταρχήν με τους συμβασιούχους καθηγητές «407» αλλά και τους άλλους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους γονείς.
Δηλαδή το χτίσιμο ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου.
- Σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με τις τοπικές κοινωνίες και με το κίνημα «δεν πληρώνω». Ειδικά το ζήτημα του εισιτηρίου των συγκοινωνιών αφορά άμεσα το φοιτητικό κόσμο.
- Σύνδεση και συντονισμός με τα στρώματα των εργαζομένων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις (πχ σήμερα οι συγκοινωνίες). Στόχος, μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις σε συνδυασμό με καταλήψεις, κατ’ αρχήν στο χώρο της παιδείας αλλά με παράλληλη επέκτασή τους σε εργασιακούς χώρους, υπουργεία, κρατικές υπηρεσίες κλπ, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών του μνημονίου κι αυτών που τις εφαρμόζουν και επιβάλλουν.
