Η δίκη της Χρυσής Αυγής φτάνει όλο και πιο κοντά στο τέλος της. Μετά την πρόταση-ξέπλυμα της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου, η δίκη συνεχίζεται με τις αγορεύσεις των συνηγόρων της Πολιτική Αγωγής.
Από τις μέχρι τώρα αγορεύσεις φαίνεται πολύ καθαρά πως οι συνήγοροι στοχεύουν τόσο στην αποδόμηση της εισαγγελικής πρότασης, όσο και στο να τεκμηριωθούν οι κατηγορίες για ένταξη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση μέσα από τη δράση και τη λειτουργία των ταγμάτων εφόδου, των στρατιωτικού τύπου εκπαιδεύσεων, την ιεραρχία στις γραμμές της νεοναζιστικής συμμορίας και τη σύνδεση μεταξύ εγκληματικών πράξεων και ηγεσίας.
Ποια ήταν η πρόταση-ξέπλυμα της εισαγγελέως;
Σύμφωνα με το σκεπτικό της εισαγγελέως Οικονόμου, η Χρυσή Αυγή δεν είναι εγκληματική οργάνωση, ενώ υποστήριξε ότι όλες οι επιθέσεις που της αποδίδονται είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Ταυτόχρονα υποστήριξε ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής δεν μπορούσε να έχει πληροφόρηση για τις εγκληματικές επιθέσεις που ενδεχομένως έπραξαν μέλη ή οπαδοί της .
Με βάση το παραπάνω σκεπτικό τα βασικά σημεία της πρότασης της εισαγγελέως Οικονόμου είναι:
- η απαλλαγή των 65 κατηγορουμένων στους οποίους έχει αποδοθεί η κατηγορία της ένταξης, συμμετοχής και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης
- η αθώωση όλων των χρυσαυγιτών κατηγορουμένων για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με εξαίρεση το Ρουπακία
- η καταδίκη 5 κατηγορούμενων για την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, όχι όμως με την κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση, αλλά για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη (κακούργημα)
- η ενοχή 4 χρυσαυγιτών για την επίθεση εναντίον των μελών του ΠΑΜΕ για επικίνδυνη σωματική βλάβη (πλημμέλημα)
Υπόθεση Παύλου Φύσσα
Την έναρξη της διαδικασίας των αγορεύσεων της Πολιτικής Αγωγής έκανε η δικηγόρος της οικογένειας Φύσσα, Χρύσα Παπαδοπούλου, η οποία αναφέρθηκε από την αρχή στο το γεγονός ότι ο Π. Φύσσας ήταν στοχοποιημένος από τη Χρυσή Αυγή λόγω της έντονης πολιτικής του δράσης αλλά και των πολιτικοποιημένων και αντιφασιστικών του στίχων. Πράγμα που αποδεικνύεται από τις τηλεφωνικές συνομιλίες των χρυσαυγιτών, στις οποίες έχουν πει χαρακτηριστικά «τον ψάχναμε τόσο καιρό το μπαστάρδι».
Στάθηκε ιδιαίτερα στις ανακρίβειες της πρότασης της εισαγγελέως και συγκεκριμένα στο το γεγονός ότι ο Ρουπακιάς πριν τη δολοφονία δεν ήρθε σε επικοινωνία με άλλα στελέχη πρώτης γραμμής της Χρυσής Αυγής αλλά και στο γεγονός ότι το τάγμα εφόδου που βρέθηκε έξω από το την καφετέρια Κοράλλι, στην οποία βρισκόταν ο Π. Φύσσας, δεν ήταν εξοπλισμένο. Πρόκειται για ένα προκλητικό σκεπτικό από την πλευρά της εισαγγελέως που όχι μόνο προσπαθεί να αποσυνδέσει τις εγκληματικές πράξεις των μελών της Χρυσής Αυγής με την ηγεσία της, αλλά προσπαθεί να βγάλει «λάδι» και το τάγμα εφόδου από τη στιγμή που κατά τα λεγόμενα της, «δεν ήταν οπλισμένο».
«Κυρία Πρόεδρε, μια σειρά γεγονότων κατέληξε στην πρωτοφανή επιτόπια σύλληψη του Ρουπακιά. Τέσσερα είναι τα γεγονότα τα καθοριστικά: 1) Το τηλεφώνημα στο 100 από άγνωστο άτομο, που ανέφερε “50 άτομα με ρόπαλα κατευθύνονται στο κατάστημα Κοράλλι”, 2) το ότι ο Παύλος στάθηκε όρθιος και υπέδειξε τον δολοφόνο του, 3) το ότι ο αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ Δεληγιάννης προσέτρεξε στο σημείο και ήταν εκεί για να υποδείξει ο Παύλος τον δολοφόνο του και 4) το γεγονός ότι το περιπολικό των Ντάφου και Κουρεντζή έκλεισε το αμάξι του Ρουπακιά.» ανέφερε συγκεκριμένα η Χ. Παπαδοπούλου.
Στη συνέχεια ξεδίπλωσε το νήμα των επικοινωνιών ανάμεσα στα μέλη της Χρυσής Αυγής, όπως προκύπτουν από την άρση απορρήτου των τηλεπικοινωνιών, αποδομώντας το σκεπτικό ότι ο Ρουπακιάς «δεν επικοινώνησε με κανέναν, αλλά και ότι έδρασε αυτοβούλως». Αρχικά ο πυρηνάρχης της τοπικής οργάνωσης Νίκαιας, Πατέλης, ενημέρωσε τον Λαγό και αμέσως μετά έστειλε μήνυμα στο τάγμα εφόδου για να κινητοποιηθεί. Ανάμεσά τους βρισκόταν και ο δολοφόνος Ρουπακιάς. Μάλιστα 33 λεπτά μετά τη δολοφονία ο Λαγός τηλεφωνεί στον Μιχαλολιάκο για να τον ενημερώσει. Είναι τραγικό το γεγονός, καθώς ο Μιχαλολιάκος ενημερώθηκε νωρίτερα απ’ ότι η Μάγδα Φύσσα για τη δολοφονία του γιου της.
Στο δεύτερο μέρος της αγόρευσής της στάθηκε στις κατηγορίες της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, συνδέοντας μεταξύ τους τις τρεις βασικές υποθέσεις (δολοφονία Π. Φύσσα, επίθεση σε Αιγύπτιους αλιεργάτες και επίθεση σε μέλη του ΠΑΜΕ) τόσο ως προς τον τρόπο δράσης των επιθέσεων όσο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο συγκαλύφθηκαν οι επιθέσεις από την ηγεσία. Εστίασε επίσης στο γεγονός πως και οι τρεις υποθέσεις αποτυπώνουν τους ιδεολογικούς εχθρούς της Χρυσής Αυγής, δηλαδή τους αντιφασίστες, τους μετανάστες και τους αριστερούς συνδικαλιστές.
Υπόθεση Αιγύπτιων αλιεργατών
Για την υπόθεση της επίθεσης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες στις 12 Ιουνίου 2012 στο Πέραμα πρώτος πήρε το λόγο ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής, Κώστας Σκαρμέας.
Στάθηκε ιδιαίτερα στο σκεπτικό της εισαγγελέως, η οποία ανέφερε ότι οι χρυσαυγίτες δεν είχαν στόχο να σκοτώσουν τους Αιγύπτιους, γιατί αν ήθελαν θα το είχαν κάνει. Ο τρόπος όμως που οργανώθηκε η επίθεση, καθώς έδρασαν μέσα στη νύχτα και επιτέθηκαν με ξύλα και σιδερολοστούς αποδεικνύουν την εγκληματική πρόθεση.
Τη σειρά πήρε ο Θανάσης Καμπαγιάννης, επίσης για την υπόθεση των Αιγύπτιων αλιεργατών, ο οποίος αρχικά αναφέρθηκε στην κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης λέγοντας συγκεκριμένα:
«Αν μας ρωτήσει κάποιος “τι ποινικοποίεί το 187;” (σημ: το άρθρο του Ποινικού Κώδικα για την συγκρότηση και ένταξη εγκληματικής οργάνωσης)η απάντηση είναι να του δείξουμε το βίντεο Πατέλη. Τι έχουμε εδώ; Μια ομάδα έτοιμη, οπλισμένη, με κακουργηματικό σκοπό που δεν κινείται παρά μόνο αν λάβει το ΟΚ της ηγεσίας. Είναι παντελώς αδιάφορο αν τελέστηκε το έγκλημα. Το σημαντικό που ποινικοποιείται είναι η ύπαρξή της, η ένταξη, η υποταγή της βούλησης των μελών της».
Η αναφορά αυτή έχει να κάνει με το βίντεο που βγήκε στη δημοσιότητα όπου ακούγεται το περιβόητο «ό,τι κινείται σφάζεται» που απεύθυνε ο Πατέλης, σε μέλη της ασφάλειας της τοπικής οργάνωσης της Νίκαιας καθώς προετοιμάζονταν να πραγματοποιήσουν πογκρόμ το καλοκαίρι του 2012. Μια επίθεση που όπως ανέφερε ο ίδιος ο Πατέλης, χρειαζόταν την έγκριση από την ηγεσία και συγκεκριμένα από τον Λαγό.
Επίσης, υπογράμμισε τον ηγετικό ρόλο του Μιχαλολιάκου καθώς «συνέλαβε το σχέδιο της οικοδόμησης μιας οργάνωσης που θα έχει ταυτόχρονα πολιτικό και επιχειρησιακό σκέλος με κοινή ιεραρχία… Χωρίς όμως τον Μιχαλολιάκο, δεν θα υπήρχε καν εγκληματικό σχέδιο. Αυτός είναι ο ιθύνων νους».
Στη συνέχεια, επισήμανε το γεγονός ότι η επίθεση κατά των Αιγύπτιων αλιεργατών ήταν μια προαναγγελμένη επίθεση, όπως αποδεικνύεται από το υλικό που έχει παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια της δίκης:
«Η επίθεση προαναγγέλθηκε από τον Ι. Λαγό το απόγευμα της 11 Ιουνίου 2012, σε ομιλία του στο καφέ“Αίνιγμα“ στο Πέραμα. Γραφεία η Χρυσή Αυγή στο Πέραμα ακόμα δεν διέθετε, αυτά ανοίγουν τον Δεκέμβριο του 2012. Η εκδήλωση αυτή λειτουργεί ως το ορμητήριο. Αργότερα όταν θα ανοίξουν τα γραφεία, το ορμητήριο πλέον θα είναι τα γραφεία, όπως φάνηκε στην επίθεση στο ΠΑΜΕ».
Ο κύκλος των αγορεύσεων για την υπόθεση των Αιγύπτιων αλιεργατών έκλεισε με τον Κώστα Παπαδάκη, ο οποίος παρουσίασε τη Χρυσή Αυγή ως την κορυφαία τρομοκρατική οργάνωση της χώρας, παραθέτοντας μια σειρά από εγκληματικές δράσεις της φασιστικής συμμορίας από το 2012, τονίζοντας τον τριπλασιασμό των επιθέσεων που είχαν καταγραφεί το δεύτερο εξάμηνο του 2012 σε σχέση με το πρώτο, δηλαδή όταν η Χρυσή Αυγή είχε μπει στη Βουλή και απολάμβανε την θεσμική ασυλία. Απευθυνόμενος προς την εισαγγελέα Οικονόμου, αναρωτήθηκε:«Σαν πολλά δεν σας φαίνονται, κυρία εισαγγελέα, για να είναι μεμονωμένα και ασύνδετα μεταξύ τους αυτά τα περιστατικά;»
Οι αγορεύσεις των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής συνεχίζονται με την υπόθεση της επίθεσης των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ.
Την απάντηση να τη δώσει το αντιφασιστικό κίνημα
Σωστά οι συνήγοροι της Πολιτικής Αγωγής, απευθυνόμενοι προς την έδρα του δικαστηρίου, τόνισαν μέσα από τις αγορεύσεις τους ότι βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική ευθύνη, καθώς το αποτέλεσμα της δίκης θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Μια πιθανή καταδίκη για όλους τους κατηγορούμενους, συμπεριλαμβανομένης και της ηγεσία της Χρυσής Αυγή θα παίξει καταλυτικό ρόλο προκειμένου να μπει ένα φρένο στη δράση της. Σε αντίθετη περίπτωση θα είναι θέμα χρόνου μέχρι να ξαναδούμε τάγματα εφόδου να κάνουν την επανεμφάνισή τους. Είναι ενδεικτική η επίθεση που δέχτηκε ο δημοσιογράφος Θωμάς Ιακόμπι κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα στις 19 Γενάρη. Είναι εμφανές ότι η πρόταση της εισαγγελέως Οικονόμου λειτούργησε σαν ούριος άνεμος, επιτρέποντας τα τάγματα εφόδου να δράσουν.
Έχουμε επισημάνει επανειλημμένα ότι δεν πρέπει να έχουμε «τυφλή» εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη για την έκβαση της δίκης. Η πρόταση της εισαγγελέως Οικονόμου δείχνει με τον πιο καθαρό τρόπο πως όργανα της δικαιοσύνης προσπαθούν να βγάλουν «λάδι» όχι μόνο την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, αλλά ολόκληρη τη νεοναζιστική οργάνωση.
Επομένως, πέρα από την αυτονόητη απαίτηση του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς για την παραδειγματική καταδίκη της Χρυσής Αυγής, το ίδιο αυτονόητη θα πρέπει να είναι η κοινή δράση και οι κοινές πρωτοβουλίες σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές, σχολεία και σχολές προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι η Χρυσή Αυγή δε θα βρει ποτέ ξανά ζωτικό χώρο για να παρέμβει.
