Ευρωπαϊκές απολύσεις
Δύο μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ανακοίνωσαν μέσα στον Ιούνη μπαράζ απολύσεων.
Πρώτη και καλύτερη η γαλλική Carrefour που αποτελεί τη μεγαλύτερη αλυσίδα σουπερμάρκετ παγκοσμίως, που ανακοίνωσε ότι θα κλείσει 16 καταστήματα της στο Βέλγιο γεγονός που θα οδηγήσει σε 900 απολύσεις (το 1/6 περίπου των εργαζομένων της εταιρείας στο Βέλγιο). Η αιτία των απολύσεων είναι σύμφωνα με την εταιρεία η ανάγκη της να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο ανταγωνισμό (με ποιον ακριβώς ανταγωνίζεται τη στιγμή που είναι η μεγαλύτερη εταιρεία δεν μας το εξήγησε).
Στο ίδιο μήκος κύματος και η μεγάλη βρετανική πολυεθνική Cadbury Schweppes, η οποία με στόχο να αυξήσει το περιθώριο κέρδους της τα επόμενα 4 χρόνια ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε περικοπές 15.000 θέσεων εργασίας.
48ωρο και βάλε…
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας το 22% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού (614,2 εκατ. εργαζόμενοι) δουλεύουν σήμερα υπερβολικά μεγάλα ωράρια. Πρωταγωνιστής στην υπερεργασία είναι το Περού όπου το 50,9% του εργατικού δυναμικού δουλεύει πάνω από 48 ώρες την εβδομάδα. Ακολουθούν Ν. Κορέα και Ταϊλάνδη.
Στην ίδια έκθεση σημειώνεται ακόμα ότι σημαντική αιτία αύξησης των ωρών εργασίας διεθνώς είναι η ευρεία χρήση των υπερωριών από τους εργοδότες.
Την ίδια στιγμή χαρακτηριστικό είναι ότι τα μεγαλύτερα ωράρια συναντούνται στις χώρες του τρίτου κόσμου σε αντίθεση με τις ανεπτυγμένες όπου τα ποσοστά υπερεργασίας είναι μικρότερα.
Γενική απεργία στη Νιγηρία
Τεράστια συμμετοχή είχε η τετραήμερη Γενική Απεργία στη Νιγηρία από τις 20 – 23 Ιούνη.
Η απεργία ήταν η πιο μαζική των τελευταίων 7 χρόνων κατά τη διάρκεια των οποίων είχαμε 8 μεγάλες γενικές απεργίες.
Για τέσσερις μέρες ολόκληρη η χώρα παρέλυσε αφού όλη σχεδόν η κοινωνία συμμετείχε στην απεργία και τις διαδηλώσεις και όχι μόνο οι οργανωμένοι στα συνδικάτα εργαζόμενοι.
Αφορμή για την απεργία ήταν η απόφαση της κυβέρνησης του Ομπάσαντζο να αυξήσει κατά 15% την τιμή του πετρελαίου και να διπλασιάσει το ΦΠΑ λίγες μόλις μέρες πριν λήξει η θητεία της και παραδώσει την εξουσία στον επί της ουσίας διάδοχό του που κέρδισε (ή καλύτερα έκλεψε) τις εκλογές του Απρίλη.
Η κινητοποίηση είχε μερική επιτυχία καθώς η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραχωρήσει μέρος των αιτημάτων των συνδικάτων.
Το πιο σημαντικό όφελος όμως, μέσα από αυτούς τους αγώνες αλλά και την πολιτική κρίση που μαστίζει τη χώρα είναι γεγονός ότι η εργατική τάξη της μεγαλύτερης αφρικανικής χώρας βγάζει πολιτικά συμπεράσματα και αναζητά πολιτικές λύσεις που να οδηγούν σε ρήξη με αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα.
