Της Ηλέκτρας Κλείτσα
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει πίσω ούτε στην Κερατέα ούτε σ΄ άλλη περιοχή, αφού και το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ανάψει το «πράσινο φως» καθώς θεωρεί πρώτη προτεραιότητα τις επενδύσεις στη διαχείριση των απορριμμάτων … σε περίοδο που η χώρα έχει ανάγκη όσο ποτέ από νέες επενδύσεις, οι επενδύσεις στις υποδομές απορριμμάτων είναι πραγματικά εθνικής σημασίας από κάθε άποψη».
Θεοδώρα Τζάκρη,
υφυπουργός Εσωτερικών.
Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι της Κερατέας συνεχίζουν για πάνω από τέσσερις μήνες να αντιστέκονται στα σχέδια της κυβέρνησης για κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή τους, αντιμετωπίζοντας ένα όργιο βίας και καταστολής. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, οι καθημερινές συγκρούσεις με την αστυνομία, της οποίας η παρουσία στην περιοχή θυμίζει κυριολεκτικά στρατό κατοχής, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, κάνοντας πολλά ΜΜΕ να μιλάνε για «σκηνές Λιβύης».
Ωστόσο, η Κερατέα, πέρα από το ζήτημα της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, έχει αναδείξει ένα ακόμη σημαντικότερο ζήτημα. Η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως φαίνεται από τις παραπάνω δηλώσεις της υφυπουργού Εσωτερικών, αποτελεί για την κυβέρνηση και τους υποψήφιους «επενδυτές», ένα νέο πεδίο για μπίζνες άνευ προηγουμένου. Το συνολικό τους σχέδιο για την περίφημη «ολοκληρωμένη διαχείριση», περιλαμβάνει νέες μονάδες επεξεργασίας, στο Γραμματικό, τη Φυλή, το Βόλο, τη Μακεδονία και σε πολλές ακόμη περιοχές.
Στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των «μονάδων επεξεργασίας», αυτό που προβλέπεται είναι η καύση των απορριμμάτων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι «επενδυτές», θα παραλαμβάνουν στοιχειωδώς διαχωρισμένα σκουπίδια, τα οποία ψευδώς ονομάζουν «βιομάζα» – καθόλου τυχαία καθώς η χρήση της βιομάζας για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιδοτείται ως ΑΠΕ – και στη συνέχεια θα τα καίνε για να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Όσα από τα σκουπίδια δεν προορίζονται για καύση, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό από τα καμένα σκουπίδια, το οποίο μετατρέπεται σε τοξική τέφρα, θα καταλήγει σε ΧΥΤΑ. Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων» όχι μόνο δεν λυτρώνει την κοινωνία από τη μάστιγα των ΧΥΤΑ, αλλά στο βωμό των κερδών των μεγαλοεργολάβων προωθεί τη λειτουργία εργοστασίων καύσης απορριμμάτων, τα οποία κυριολεκτικά θα δηλητηριάζουν τον αέρα, το έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα ολόκληρης της χώρας.
Μονάδες καύσης απορριμμάτων σχεδιάζονται να δημιουργηθούν, μεταξύ άλλων, στο Βόλο (βλ. προκήρυξη παρακάτω), στο Λαγκαδά της Μακεδονίας, στη Φυλή της Αττικής κοκ. Όσον αφορά την πολύπαθη Δυτική Αθήνα, η οποία για δεκαετίες αποτελούσε την πίσω αυλή στην οποία πετιόταν τα σκουπίδια όλης της Αττικής, πολλοί υποστηρίζουν (ανάμεσά τους και η τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής), ότι αυτή η λύση, σε συνδυασμό με το ΧΥΤΑ στην Κερατέα, και τη συνολική υλοποίηση της «ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων» θα ανακουφίσει την περιοχή. Στην πραγματικότητα το μόνο που έχει να προσφέρει είναι επιπλέον υποβάθμιση του περιβάλλοντος και νέους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων.
Το στοίχημα που έχουν μπροστά τους οι τοπικές κοινωνίες και το περιβαλλοντικό κίνημα είναι ο συντονισμός πάνω στη βάση μιας συνολικής εναλλακτικής πρότασης για τη διαχείριση των απορριμμάτων και όχι τοπικιστικές λογικές του τύπου «να φύγουν από δω τα σκουπίδια και ας πάνε οπουδήποτε αλλού». Μιας πρότασης που θα βασίζεται στην ανάγκη της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής και όχι στις «εθνικής σημασίας επενδύσεις» που στην ουσία μεταφράζονται σε κέρδη για τους σκουπιδοεργολάβους.
