Σχόλιο από το «Ξ»
Για άλλη μια φορά προκλητικός ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, προσπάθησε να πείσει ότι η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνη για τις τρομακτικές ανατιμήσεις στην ενέργεια και τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Και παρότι «δεν έχει ευθύνη», ο πρωθυπουργός που υποτίθεται ότι νιώθει τις αγωνίες της κοινωνίας, ανακοίνωσε μέτρα ύψους 1,1 δισ. ευρώ για την ενίσχυση 3,2 εκατομμυρίων ανθρώπων που ανήκουν στα πιο ευάλωτα στρώματα, δηλώνοντας εκ των προτέρων ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι θα τα χαρακτηρίσουν ψίχουλα.
Ο μόνος πραγματικός πόλεμος, οι μόνοι πραγματικοί πρόσφυγες
Αρχικά ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία επαναφέρει τον πόλεμο στην Ευρώπη υπονοώντας για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για τον πρώτο πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο. Από την πρώτη κιόλας μέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν «εξαφανίσει» τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία και την εισβολή στην Κύπρο.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι και το ότι ο πόλεμος στην Ευρώπη θεωρείται πολύ κακό πράγμα, επειδή είναι στην Ευρώπη. Όλοι οι άλλοι πόλεμοι δεν φαίνεται να πρέπει να μας απασχολούν τόσο πολύ. Το ότι στη Μέση Ανατολή οι πόλεμοι δεν έχουν σταματήσει ποτέ, είναι απλά κάτι δεδομένο. Βέβαια πίσω από τον εφιάλτη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής βρίσκονται οι «σύμμαχοι» (Ισραήλ, Τουρκία, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ) επομένως ο ευαίσθητος πρωθυπουργός καταπίνει τη γλώσσα του.
Είχε το θράσος να μιλήσει για την τραγωδία εκατομμυρίων προσφύγων, την ώρα που η κυβέρνηση του εξακολουθεί να αφήνει πρόσφυγες να πνίγονται στο Αιγαίο και άλλους να πεθάνουν από το κρύο στον Έβρο (όπως αυτοί που βρίσκονται νεκροί στα σύνορα τις τελευταίες μέρες).
Όπως ο πόλεμος είναι πόλεμος όταν βολεύει την κυβέρνηση, έτσι και οι πρόσφυγες είναι πρόσφυγες όταν δεν προέρχονται από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, κλπ, αλλά είναι λευκοί Ευρωπαίοι. Το δράμα τους αξιοποιείται για να λειτουργήσει ενισχυτικά στο αφήγημα της κυβέρνησης και των συμμάχων της αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για υποκρισία και ρατσισμό.
Το πρόβλημα είναι εισαγόμενο
Οι ανατιμήσεις στο ρεύμα είναι κατά τον πρωθυπουργό αποτέλεσμα της ενεργειακής κρίσης που προκάλεσε ο πόλεμος, παρότι τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουν τις συνέπειές της πολύ πριν αυτός ξεσπάσει.
Επανέλαβε αρκετές φορές ότι οι ανατιμήσεις είναι εισαγόμενες, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι ένα μέρος μόνο της πραγματικότητας. Το άλλο έχει να κάνει με το σκανδαλώδες αβαντάρισμα όλων των προηγούμενων ετών των ιδιωτικών εταιρειών – παρόχων και με τα κερδοσκοπικά παιχνίδια στο Χρηματιστήριο Ενέργειας από το οποίο περνάει το σύνολο της ενέργειας της χώρας.
Ακόμα, ενώ αυξάνεται η τιμή της ενέργειας, οι έμμεσοι φόροι (όπως ο ΦΠΑ και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης) συνεχίζουν να παραμένουν σταθεροί. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τους μειώνει σημαίνει ότι το κράτος αυξάνει τα έσοδά του (καθώς αποτελούν ποσοστό της αρχικής τιμής) ακριβώς λόγω των ανατιμήσεων.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση βγάζει κέρδη από την αύξηση των τιμών στην ενέργεια και στα ήδη πρώτης ανάγκης! Δεν λέει πόσα είναι αυτά, δεν τα επιστρέφει στην κοινωνία, δεν μειώνει καν τη φορολογία για να περιορίσει τις αυξήσεις στις τιμές! Δίνει μόνο ένα μέρος από τα αυξημένα έσοδα του προϋπολογισμού για να παραστήσει την κοινωνικά ευαίσθητη.
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ξανά, χωρίς ντροπή, ότι οι προτάσεις προς την Κομισιόν για πρωτοβουλίες που θα μειώσουν την τιμή του φυσικού αερίου είναι δικές του (πρόσφατα είχε ισχυριστεί ότι με παρέμβασή του οι τιμές έχουν ήδη μειωθεί στο μισό).
Η υποκρισία ξεχειλίζει
«Νιώθω την αγωνία όταν ανοίγει ο λογαριασμός ρεύματος στο σπίτι, όταν το βλέμμα κοιτά το ράφι του σούπερ μάρκετ, ή τον μετρητή της βενζίνης».
Η παραπάνω φράση από έναν πρωθυπουργό που αποδεικνύει σε καθημερινή βάση πως δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει η κοινωνία θα προκαλούσε γέλια μέχρι δακρύων αν δεν ήταν απολύτως εξοργιστική.
Η κυβέρνηση που διαλύει και ξεπουλάει τη δημόσια Υγεία σε καιρό υγειονομικής κρίσης, που κατεδαφίζει εργασιακά δικαιώματα, την Παιδεία, τις ελευθερίες και ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την αγωνία των φτωχών ανθρώπων μπροστά στην ακρίβεια. Ο πρωθυπουργός που έχει δώσει το ελεύθερο στους εργοδότες να κάνουν κυριολεκτικά ό,τι θέλουν, μιλά υποκριτικά για την ανάγκη να αυξηθούν οι μισθοί στην Ελλάδα και μας εξηγεί πόσο λυπάται που παραμένουν χαμηλοί.
Όταν η υπεύθυνη πολιτική συναντά την ποίηση…
Ταυτόχρονα όμως, μας εξηγεί και ότι δεν μπορούμε να το παρακάνουμε…
Ίσως το κορυφαίο σημείο του διαγγέλματος να είναι αυτό στο οποίο ο Κ. Μητσοτάκης μας εξηγεί την έννοια του μέτρου.
Η κυβέρνηση θα πάρει «μέτρα μετρημένα στο μέτρο της πραγματικότητας».
Με το παραπάνω ρητό που θα ζήλευαν νομπελίστες ποιητές (μέτρα… μετρημένα… στο μέτρο), υπονοείται ότι οι υπερβολικές απαιτήσεις των εργαζομένων θέτουν σε κίνδυνο την οικονομία της χώρας που «δεν έχει ακόμη συνέλθει από τη δεκαετή οικονομική κρίση».
Τα τεράστια ποσά που έχουν δαπανηθεί τα τελευταία χρόνια σε δώρα εκατοντάδων εκατομμυρίων σε επιχειρήσεις τύπου Aegean, σε προσλήψεις και διαρκή ανανέωση του εξοπλισμού της αστυνομίας, σε σκανδαλώδη δώρα στα ΜΜΕ, σε πολεμικούς εξοπλισμούς και πολλά άλλα, δεν βάζουν σε κίνδυνο την πορεία της οικονομίας. Ο μόνος κίνδυνος είναι οι ανάγκες των εργαζομένων και των πιο ευάλωτων οικονομικά στρωμάτων.
Ανάμεσα σε άλλα, ο πρωθυπουργός προανήγγειλε νέες πρωτοβουλίες στο πεδίο της λεγόμενης «ενεργειακής αυτονομίας» που πρακτικά σημαίνουν νέες περιβαλλοντικές καταστροφές με ενίσχυση της επέλασης των βιομηχανικής κλίμακας εγκαταστάσεων αιολικών και φωτοβολταϊκών, αλλά και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της χώρας την ίδια ώρα που κόπτεται για το περιβάλλον, κ.α.
Πρόκειται για έναν οδοστρωτήρα χωρίς τέλος σε όλους τους τομείς της οικονομίας, αλλά και της ζωής μας. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που απροκάλυπτα φροντίζει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών φίλων της, την ώρα που οι επιθέσεις στην κοινωνία δεν έχουν τέλος. Πράγματι, το μόνο τέλος μπορούν να το βάλουν οι οργανωμένοι αγώνες των ίδιων των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών και της νεολαίας.
