Παλεύουμε για τη δικαίωσή του και για τα δικαιώματα όλων των ΛΟΑΤ ατόμων!
Προκήρυξη από τις «Μαχητικές & Ελεύθερες»
Στις 21 Σεπτεμβρίου κλείνουν δύο χρόνια από τη φρικτή δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, δολοφονία που από την πρώτη στιγμή τα ΜΜΕ και η αστυνομία προσπάθησαν να παρουσιάσουν σαν «αυτοάμυνα» του δολοφόνου κοσμηματοπώλη και του συνεργού του, που «υπερασπίστηκε» τον εαυτό του και την περιουσία του από έναν ληστή που κρατούσε μαχαίρι και ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών.
Σήμερα, δύο χρονιά μετά και μετά από μεγάλη καθυστέρηση έχει οριστεί η δίκη για τις 21 Οκτωβρίου. Όσα στοιχεία έχουν γίνει γνωστά αποδεικνύουν πως ο Ζακ δεν ήταν ούτε ληστής, ούτε τοξικοεξαρτημένος, ούτε κρατούσε μαχαίρι. Φυσικά, ακόμα και αν ήταν όλα τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δε θα του άξιζε -όπως σε κανέναν άνθρωπο- ένας τόσο φρικτός θάνατος, ένα λιντσάρισμα.
Ποιος ήταν όμως ο Ζακ Κωστόπουλος και γιατί η δολοφονία του εξαγρίωσε πλατιά στρώματα της κοινωνίας και των ΛΟΑΤ* ατόμων;
Ο Ζακ ήταν ομοφυλόφιλος, ήταν οροθετικός, ήταν drag queen και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και των οροθετικών ατόμων. Έτσι, το γεγονός πως εν ζωή μιλούσε ανοιχτά για την καταπίεση που βιώνουν οι ευάλωτες αυτές κοινωνικές ομάδες, μετέτρεψε τη δολοφονία του σε σύμβολο αυτής της καταπίεσης, που αποτελεί καθημερινότητα για χιλιάδες ανθρώπους.
Όταν οι δρόμοι, τα σχολεία, οι χώροι εργασίας δεν είναι ασφαλείς
Η στέρηση βασικών δικαιωμάτων (όπως το δικαίωμα ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο και την υιοθεσία, το δικαίωμα κάθε ατόμου να προσδιορίζεται με το φύλο που νιώθει μέσω γρήγορης και εξωδικαστικής διαδικασίας κ.α.) είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη περιλαμβάνει χλευασμό, λεκτικές και σωματικές επιθέσεις, παρενοχλήσεις, διακρίσεις στους χώρους εργασίας, σχολικό εκφοβισμό.
Σύμφωνα με την έρευνα του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA), σήμερα στην Ελλάδα:
- 7 στα 10 ΛΟΑΤ άτομα αποφεύγουν να κρατήσουν το χέρι των συντρόφων τους όταν βρίσκονται σε δημόσιο χώρο.
- 2 στους 5 δηλώνουν ότι υπέστησαν παρενόχληση το προηγούμενο έτος και ένας στους πέντε τρανς και ίντερσεξ δέχθηκαν σωματική ή σεξουαλική επίθεση.
- 3 στους 10 έχουν βιώσει διακρίσεις στον χώρο εργασίας τους.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της οργάνωσης «Colour Youth», όπου συμμετείχαν 3.747 μαθητές και μαθήτριες από 13 έως 20 ετών που φοιτούσαν σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία:
- Το 84,9% δηλώνει ότι η λέξη «γκέι» ακούγεται στο σχολείο με αρνητική χροιά.
- 74,2% των μαθητών ακούει ομοφοβικά σχόλια από άλλους μαθητές.
- 53,4% δήλωσαν ότι έχουν δεχτεί κάποιας μορφής βία ή παρενόχληση στο σχολείο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή έκφρασης φύλου.
Ένα κοινό που έχουν οι δύο έρευνες είναι η συχνή και συνειδητή απόφαση των θυμάτων να μη μιλήσουν και να μην καταγγείλουν όσα τους συνέβησαν, αφού δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη στις «Αρχές», είτε αυτές ήταν οι καθηγητές/τριες του σχολείου, είτε η αστυνομία και συνολικότερα η Δικαιοσύνη.
Να γίνουμε εμείς η φωνή του Ζακ!
Εξάλλου και στην υπόθεση του Ζακ, η στάση της Δικαιοσύνης και των ΜΜΕ μέχρι σήμερα δε μας δημιουργεί καμία αισιοδοξία πως θα αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες στους ενόχους.
Η οικογένεια του Ζακ όλη την προηγούμενη περίοδο έκανε λόγο για εσκεμμένη καθυστέρηση της δικαστικής διερεύνησης και ήταν οι δικές της πιέσεις που οδήγησαν να οριστεί -2 χρόνια μετά- ημερομηνία για τη δίκη. Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ξεκάθαρα πως ο Ζακ πέθανε από ισχαιμικό επεισόδιο εξαιτίας πολλαπλών τραυμάτων και στο πόρισμά του ο εισαγγελέας αναφέρει πως ο θάνατος του Ζακ δεν θα επέρχονταν, εάν δεν είχε πληγεί με το συγκεκριμένο τρόπο στην οδό Γλάδστωνος. Ωστόσο ο Εισαγγελέας πρότεινε την παραπομπή σε δίκη του κοσμηματοπώλη, του μεσίτη και τεσσάρων –εκ των 9 συνολικά-αστυνομικών για το αδίκημα της «θανατηφόρας σωματικής βλάβης» και όχι του ισχυρότερου της «ανθρωποκτονίας», παρότι αναγνωρίζει ότι όταν χτυπάς έναν άνθρωπο με σφοδρότητα στο κεφάλι ξέρεις καλά ότι μπορεί να τον σκοτώσεις, πράγμα που σημαίνει είτε ότι το επιδιώκεις είτε ότι το εκλαμβάνεις σαν ενδεχόμενο.
Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να δημιουργεί αισιοδοξία σε αυτή τη σκοτεινή υπόθεση, είναι η στάση ΛΟΑΤ οργανώσεων, ατόμων και ομάδων όπως και αριστερών και φεμινιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων που επί δύο χρόνια δε σταμάτησαν να παρακολουθούν τις εξελίξεις, να ενημερώνουν και να ασκούν πιέσεις για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Ζακ. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να λειτουργήσουμε και κατά τη διάρκεια της δίκης, με φυσική παρουσία στα δικαστήρια, στέλνοντας το μήνυμα πως όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές δικαστικές αίθουσες, δε μένουν εκεί, αλλά τα παρακολουθεί η κοινωνία και τα κινήματα και είναι σε ετοιμότητα να αντιδράσουν!
Την ίδια ώρα, πρέπει να παλέψουμε για να δοθεί ένα τέλος στις διακρίσεις, το στιγματισμό και τη βία κατά των ΛΟΑΤ ατόμων. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί παρά να συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τις διακρίσεις και στηρίζεται στις ανισότητες, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Να αγωνιστούμε για μία κοινωνία πραγματικής ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
*ΛΟΑΤ: Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανς άτομα
