Του Νίκου Κανελλή
Μόνο οργή και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει σε κάθε αγωνιζόμενο φοιτητή και μαθητή η προσπάθεια διάσπασης του κινήματος στην παιδεία από την ηγεσία της ΚΝΕ.
Με άρθρο που δημοσιεύεται στο χτεσινό Ριζοσπάστη (14/09/2011), η ηγεσία της ΚΝΕ, φορώντας τη μάσκα του «Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας» (ΣΑΣΑ) καλεί τους μαθητές να μην δώσουν κοινό αγώνα με τους φοιτητές αλλά μόνοι τους!
Συγκεκριμένα, η Γραμματεία (!) του ΣΑΣΑ
«καλεί αύριο Πέμπτη, 15 Σεπτέμβρη, σε κινητοποιήσεις σε γειτονιές και την Τρίτη 20 Σεπτέμβρη σε συλλαλητήριο, στις 10.30 στην Ομόνοια».
Το «μικρό» πρόβλημα αυτής της πρότασης είναι ότι σήμερα (15/09/2011) δεκάδες Φοιτητικοί Σύλλογοι οργανώνουν συλλαλητήριο στα Προπύλαια στις 12:30 το πρωί, ενώ την Τρίτη (20/09) οι περισσότεροι Φοιτητικοί Σύλλογοι θα κάνουν Γενικές Συνελεύσεις και δεν θα κατέβουν στους δρόμους.
Αντίθετα το επόμενο συλλαλητήριο προγραμματίζεται για την Πέμπτη 22/09, μέρα που έχει αποφασίσει 24ωρη απεργία η ΔΟΕ (δάσκαλοι) και στάση εργασίας η ΟΛΜΕ (καθηγητές).
Η προσπάθεια της ηγεσίας της ΚΝΕ να διασπάσει το εκπαιδευτικό κίνημα και να μην επιτρέψει τις κοινές διαδηλώσεις φοιτητών και μαθητών ξεπερνά κάθε όριο γελοιότητας και παράνοιας αν σκεφτούμε ότι το ίδιο το ΜΑΣ («Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών», η ταμπέλα της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια) καλεί αύριο σε συλλαλητήριο στην Ομόνοια στις 12πμ (ανακοίνωση 12/09/20011). Δηλαδή η ηγεσία της ΚΝΕ λέει ακόμη και στα μέλη της να μην διαδηλώσουν μαζί αλλά ο ένας στην Ομόνοια και ο άλλος στη γειτονιά του!
Παράλληλα η ηγεσία της ΚΝΕ αντί να καλεί τους μαθητές να μπούνε και αυτοί σε μαζικές καταλήψεις για να ενισχυθεί το μέτωπο ενάντια στην κυβέρνηση, καλεί σε
«πολύμορφες κινητοποιήσεις (κλεισίματα δρόμων κ.ά.)».
Η κίνηση αυτή της ηγεσίας της ΚΝΕ δεν είναι απλά λάθος, είναι προδοτική! Γιατί το χτίσιμο του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου (δηλαδή οι συντονισμένες καταλήψεις, απεργίες και διαδηλώσεις σε όλη την παιδεία) είναι βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το κίνημα να ανατρέψει το νόμο Διαμαντοπούλου. Επιπλέον ένα τέτοιο πανεκπαιδευτικό μέτωπο μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο δίνοντας νέα ώθηση στο εργατικό κίνημα, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.
Γι’ αυτό η ηγεσία της ΚΝΕ μπαίνοντας εμπόδιο στο χτίσιμο αυτού του πανεκπαιδευτικού μετώπου, στην πράξη εξυπηρετεί την κυβέρνηση.
Βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι σε καμιά ανακοίνωσή της η ΚΝΕ δεν καλεί σε ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου και της κυβέρνησης αλλά μόνο σε «μη εφαρμογή» και σε «Ξεσηκωμό με οργανωμένο πολιτικοποιημένο κίνημα!» (ανακοίνωση του ΜΑΣ 12/09/2011).
Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι, άξιοι οι συνεχιστές της Βάρκιζας!
