Το τελευταίο διάστημα μια σειρά χώρες στη Λατινική Αμερική μπαίνουν σε μαζικές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και γενικές απεργίες και διεκδικούν μια καλύτερη ζωή για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Από το Εκουαδόρ και τη Χιλή, νωρίτερα το Πουέρτο Ρίκο και την Αϊτή, μέχρι πρόσφατα την Κολομβία, οι φτωχοί εργαζόμενοι/ες και αγρότες, οι ιθαγενείς και η νεολαία δίνουν τον τόνο σε ιστορικές κινητοποιήσεις για τους λαούς της περιοχής.
Η περίπτωση της Κολομβίας
Στις 21 Νοέμβρη ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Κολομβίας ενάντια στην δεξιά πολιτική της κυβέρνησης του Ιβάν Ντούκε, που περιλάμβανε σκληρά μέτρα εναντίον των πιο καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων, με αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και φορολογικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των πλουσίων, μεταξύ άλλων.
Μόλις 15 μήνες μετά την εκλογή του, ο Ντούκε δεν καταφέρνει να «κατευνάσει» τα πνεύματα, ούτε με την άγρια καταστολή ούτε με τις υποκριτικές του δηλώσεις για «εθνικό διάλογο» με τους διαδηλωτές και τους απεργούς. Η δημοτικότητά του έχει πέσει στο 26% και η κατάσταση στη γειτονική Χιλή, με το κίνημα να μην υποχωρεί, προκαλεί τρόμο στην κυβέρνησή του.
Η «συνταγή» της άγριας καταστολής
Η ακραία καταστολή που εξαπέλυσε η κυβέρνηση συμπεριλάμβανε και την πρώτη επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας στην Μπογκοτά από το 1977! Οι νεκροί έχουν φτάσει τους 5 και οι τραυματίες τους 200 και μεταξύ των νεκρών είναι και ο 17χρονος Ντίλαν Κρους, που τραυματίστηκε στο κεφάλι από μεταλλικό περίβλημα δακρυγόνου και τελικά πέθανε, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη οργή στον κολομβιανό λαό.
«Ο Ντίλαν δεν πέθανε. Τον Ντίλαν τον σκότωσαν» ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε στην τρίτη κατά σειρά γενική απεργία, καταγγέλλοντας την άγρια καταστολή των Esmad, των κολομβιανών ΜΑΤ, και τις εντολές της κυβέρνησης.
Στα πλαίσια εκφοβισμού οι αρχές της χώρας απέλασαν και 59 πολίτες της Βενεζουέλας υποστηρίζοντας ότι ενεπλάκησαν σε επεισόδια και απειλούν την «εθνική ασφάλεια». Ο ίδιος ο Ντούκε ήταν από τους πρώτους που έσπευσε να αναγνωρίσει το πραξικόπημα του Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα και την ανατροπή του Μοράλες στη Βολιβία.
Έχουν καταγραφεί ακόμα και καταγγελίες για απαγωγές διαδηλωτών σε αυτοκίνητα της αστυνομίας χωρίς πινακίδες και καταδίωξή τους από άλλους διαδηλωτές, προκειμένου τελικά να αφεθούν ελεύθεροι. Το αποκορύφωμα ήταν οι δηλώσεις του αρχηγού της αστυνομίας της Μπογκοτά που είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι ενώ δεν είναι συνηθισμένο για την αστυνομία να χρησιμοποιεί οχήματα χωρίς διακριτικά κατά την κράτηση ανθρώπων, είναι παρόλα αυτά νόμιμο!
Κοινωνική έκρηξη χωρίς προηγούμενο
Η κοινωνική αναταραχή στην Κολομβία έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και δεν έχει υπάρξει αντίστοιχο κίνημα σε συμμετοχή και μαζικότητα από τη δεκαετία του 1970.
Οι διαδηλωτές ζητούν μεταξύ άλλων «να μην προχωρήσει η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα, να δοθούν περισσότερα κονδύλια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της αστυνομικής βίας, να τερματιστούν οι δολοφονίες ακτιβιστών, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ηγετών κοινοτήτων, όπως και να τηρηθεί η συμφωνία ειρήνης που υπεγράφη με την πρώην οργάνωση ανταρτών Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας-Λαϊκός Στρατός (FARC-EP) το 2016. Ζητούν επίσης να διαλυθεί η ειδική μηχανοκίνητη μονάδα αντιμετώπισης ταραχών, η ESMAD».
#Colombia: Police (#ESMAD) brutally attacked a demonstration in the immediate vicinity of the National Pedagogic University in #Bogota on Dec 19.#19DElParoSigue #19DParoNacional #EsmadAsesino
— ubique (@PersonalEscrito) 20 Δεκεμβρίου 2019
Video via @jaicel_soto pic.twitter.com/tHfFIU94n3
Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη πέρα από τις πορείες και την πανεθνική απεργία, δεκάδες χιλιάδες συμμετείχαν στο κάλεσμα καλλιτεχνών και μουσικών σε μια πορεία-αυτοσχέδια συναυλία, που διένυσε περίπου επτά χιλιόμετρα στην πρωτεύουσα, ενώ για τις 22 Δεκεμβρίου διοργανώνεται στο Μεντεγίν η μεγαλύτερη συναυλία που έχει γίνει ποτέ στη χώρα.
Η κινητοποίηση στην Κολομβία, μια χώρα με τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, πραγματοποιείται την ώρα που η Λατινική Αμερική είναι ένα καζάνι που βράζει. Όλο και πιο συχνά εμφανίζονται στις πορείες των Κολομβιανών σημαίες της Χιλής, σε ένδειξη αλληλεγγύης, κάτι που δείχνει και τις δυνατότητες που υπάρχουν για διεθνή συντονισμό αυτών των κινημάτων.
Κοινωνικές εκρήξεις συμβαίνουν αυτή τη στιγμή σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με τη νεολαία και τους εργαζόμενους στην πρώτη γραμμή του αγώνα και αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους λαούς και τους εργαζομένους σε όλο τον κόσμο.
Massive Marches in Colombia.Thousands of students, teachers and social leaders have taken to the streets to protest against the government of Ivan Duque.
Δημοσιεύτηκε από teleSUR English στις Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 2019
