Του Pieter Brans,
Socialist Alternative (CWI Ολλανδίας) Άμστερνταμ.
Επιμέλεια Ανδρέας Νικητόπουλος
Τα πρωτοσέλιδα των ολλανδικών εφημερίδων την επομένη του βρετανικού δημοψηφίσματος αποτύπωναν την έκπληξη και το σοκ για το αποτέλεσμα, χρησιμοποιώντας παρόμοια ρητορική με την περίοδο που Γαλλία και Ολλανδία, με αντίστοιχα δημοψηφίσματα, απέρριπταν το Ευρωσύνταγμα. Η μόνη διαφορά τώρα, είναι ότι το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν μπορεί να αγνοηθεί τόσο εύκολα.
Η βασική επωδός των ολλανδικών ΜΜΕ, αλλά και του κύριου κόμματος της ολλανδικής Αριστεράς, του Σοσιαλιστικού Κόμματος (σημείωση: πρώην Μαοϊκό, νυν δεξιό ρεφορμιστικό κόμμα) είναι ότι το Brexit αποτελεί ένα τραγικό λάθος, που θα ενισχύσει ιδιαίτερα τις εκστρατείες των ρατσιστικών κομμάτων για έξοδο και άλλων κρατών μελών από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Είναι ξεκάθαρο ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος οφείλεται στο θυμό, τη δυσαρέσκεια, την πικρία, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, συναισθήματα όμως άρρηκτα συνδεδεμένα και με τις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων 30 χρόνων από τους Θάτσερ και Μπλερ που ισοπέδωσαν την εργατική τάξη και εξαθλίωσαν τις συνθήκες διαβίωσης.
Το ίδιο συνέβη και στην Ολλανδία στη διάρκεια των διακυβερνήσεων του Λούμπερ, του Κοκ και του Μπάλκεντε, οι πολιτικές των οποίων επιδείνωσαν την απασχόληση και τις εργασιακές συνθήκες, μείωσαν δραστικά μισθούς, συντάξεις και δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης, ιδιωτικοποίησαν δημόσιες υπηρεσίες, αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης κοκ. Την ίδια στιγμή τα εργατικά συνδικάτα αποτελούσαν σκιά του παλαιού κραταιού εαυτού τους.
Γι’ αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές οι Ολλανδοί πολιτικοί συχνά κατηγορούσαν την ΕΕ σαν υπεύθυνη, προκειμένου να κατευνάσουν τις διαμαρτυρίες εναντίον τους.
Ρατσισμός
Στην οργισμένη αυτή διάθεση που υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό στην Ολλανδία, ρόλο παίζουν και ο ρατσισμός και τα αντι-μεταναστευτικά αισθήματα που οξύνονται. Είναι γεγονός ότι ο αντι-ευρωπαϊσμός είναι έντονος στους κόλπους των ρατσιστικών κομμάτων (όπως το Κόμμα Ελευθερίας του Γκέερτ Βίλντερς) τα οποία προσπαθούν να καθιερωθούν ως οι πρωτεργάτες του αντι-Ευρωπαϊκού κινήματος σε όλη την Ευρώπη.
Παράλληλα, η πλήρης αποτυχία της Αριστεράς στην πορεία των δεκαετιών του ‘80 και του ’90 να προσφέρει απαντήσεις στην κρίση και στις διαρκείς αντεργατικές πολιτικές, επέτρεψε στα ρατσιστικά κόμματα να κάνουν την εμφάνισή τους στις αρχές αυτού του αιώνα, εκμεταλλευόμενα το θυμό και τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων που ένιωσαν κυριολεκτικά ανυπεράσπιστοι όταν η Σοσιαλδημοκρατία πέρασε στο στρατόπεδο του νεοφιλελευθερισμού.
Οι άρχουσες τάξεις βρήκαν αρχικά στο πρόσωπο των ρατσιστικών κομμάτων ένα χρήσιμο σύμμαχο που θα απορροφούσε το θυμό και τη δυσαρέσκεια, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα τροφοδοτούσαν τα αριστερά κόμματα και τα συνδικάτα. Σταδιακά όμως, αυτά εξελίχθηκαν σε ισχυρές πολιτικές οντότητες, οι οποίες άρχισαν να απειλούν σοβαρά τη λειτουργία των αρχουσών τάξεων υπονομεύοντας συνεχώς την παγκοσμιοποίηση και την υπερ-εθνικότητά τους μέσω της ξενοφοβίας και του φυλετικού μίσους.
Παράλληλα και ενώ οι εργοδότες χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να μειώσουν τους μισθούς και να επιδεινώσουν τις εργασιακές συνθήκες, τα ρατσιστικά κόμματα βασίστηκαν και «έχτισαν» πάνω στη δυσαρέσκεια και το θυμό των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων για τις πολιτικές λιτότητας, προσδίδοντάς τους ρατσιστική χροιά.
Δυσαρέσκεια για τις νέο-φιλελεύθερες πολιτικές των Βρυξελλών
Στην ολλανδική κοινωνία υπάρχει αρκετός ρατσισμός κυρίως λόγω της έλλειψης μαχητικότητας των εργατικών συνδικάτων.
Τα εργατικά και κοινωνικά κινήματα πρέπει να εναντιωθούν στο ρατσισμό και την αντι-μεταναστευτική μισαλλοδοξία, έχοντας σα στόχο την κινητοποίηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων γύρω από διεκδικήσεις όπως «δουλειά για όλους», «αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες διαβίωσης», «αξιοπρεπές σύστημα Υγείας και Εκπαίδευσης».
Η Αριστερά έχει μια σημαντική ευκαιρία να ξαναχτίσει ένα μαζικό εργατικό κίνημα, αναλύοντας και εξηγώντας τη φυσιογνωμία της ΕΕ, η οποία είναι ένας θεσμός που δημιουργήθηκε και υπάρχει για να υπηρετεί τους καπιταλιστές.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παραδώσει τα επιχειρήματα αυτά στη μισαλλοδοξία και την αντι-μεταναστευτική ρητορική των ρατσιστικών κομμάτων.
Την παρούσα συγκυρία, ο τωρινός συνασπισμός του «Φιλελεύθερου» και του «Εργατικού Κόμματος» αναμένεται να χάσει συντριπτικά στις ερχόμενες εκλογές.
Στις δημοσκοπήσεις προηγείται το Κόμμα Ελευθερίας του Γκέερτ Βίλντερς, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα ότι η ψήφος υπέρ του είναι ψήφος για ένα δημοψήφισμα εξόδου της Ολλανδίας από την ΕΕ.
Παράλληλα, το ρεφορμιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, με τη μη ρεαλιστική ιδέα της «αναμόρφωσης» της ΕΕ, έχει αποτύχει στο να επωφεληθεί τη σημαντική φθορά που έχει υποστεί το ολλανδικό Εργατικό Κόμμα από τις πολιτικές που εφαρμόζει.
Το Brexit αποδεικνύει περίτρανα ότι η καπιταλιστική τάξη στην Ευρώπη και στην Ολλανδία διανύουν περίοδο κρίσης βρισκόμενη συνεχώς σε κατάσταση άμυνας. Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα πολιτικά κόμματα του συστήματος.
Ένα σχέδιο εκφοβισμού είναι και εδώ σε πλήρη εξέλιξη εκμεταλλευόμενο αφενός την περίπλοκη πολιτική κατάσταση στη Βρετανία και την Ευρώπη και αφετέρου τις οικονομικές ζημιές που θα υποστεί η Ολλανδία λόγω Brexit καθώς το 61% των ολλανδικών εξαγωγών κατευθύνονται προς Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Βρετανία και Ιταλία.
Εάν στις επερχόμενες εκλογές, το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ολλανδίας κάνει εκστρατεία ενάντια στην ΕΕ, εξηγώντας παράλληλα πώς και γιατί η εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων και της βιομηχανίας χάλυβα είναι παράνομες σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό δίκαιο τότε οι πιθανότητες για ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι σημαντικές.
Εάν αυτό συνδυαστεί επιπλέον και με ένα συστηματικό αγώνα ενάντια στη λιτότητα, τότε το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα αφαιρέσει κάθε είδους πλεονέκτημα από το Κόμμα Ελευθερίας. Είναι σημαντικό να ακουστεί η φωνή της εργατικής τάξης στην προεκλογική εκστρατεία.
Ένα μαζικό πολιτικό κίνημα εναντίον της λιτότητας και της καπιταλιστικής ΕΕ εφοδιασμένο με σοσιαλιστικές πολιτικές μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά.
Σχετικά άρθρα:
- Ολλανδία: Ύφεση δίχως τέλος, 26/09/2013
https://xekinima.org/ollandia-yfesi-dixos-telos/ - Τελικά το Brexit το ψήφισαν οι γέροι και οι αμόρφωτοι;, 28/06/2016
https://xekinima.org/telika-to-brexit-to-psifisan-oi-geroi-kai-oi-a/
- Αλήθειες και ψέματα σχετικά με το Brexit, 22/06/2016
https://xekinima.org/alitheies-kai-psemata-sxetika-me-to-brexit/
- Πολ Μέρφι: Η Ευρώπη της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων είναι ένα μεγάλο ψέμα! (βίντεο), 19/05/2016
https://xekinima.org/paul-murphy-i-evropi-tis-dimokratias-kai-ton/ - Ολλανδικές εκλογές: Χαμένη ευκαιρία για την Αριστερά, 10/10/2012
https://xekinima.org/ollandikes-ekloges-xameni-eykairia-gia-tin-aristera/
