Του Λουίς Σάντος Ερνάντεζ
Την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου ο λαός της Βενεζουέλας προσήλθε στις κάλπες και ψήφισε την επανεκλογή του Προέδρου Τσάβεζ (Chávez) που κέρδισε το 55% των ψήφων έναντι του 44% που πήρε ο Καπρίλες (Capriles).
Η είδηση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη. Όλες οι δημοσκοπήσεις και αναλύσεις έδειχναν μια καθαρή νίκη του Chávez, απλά έμενε να επιβεβαιωθεί το αποτέλεσμα, δηλαδή με ποιο ποσοστό θα κέρδιζε ο Chávez ή με ποιο ποσοστό θα έχανε ο αντίπαλος του. Έχει σημασία αυτή η διαφορά, όπως θα δούμε παρακάτω.
Επίσης, η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη καθώς πάνω από το 80% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Στην εκλογική αναμέτρηση συμμετείχαν άλλοι τέσσερις υποψήφιοι.
Η αντιπολίτευση και τα σχέδιά της
Έχουμε λοιπόν μια αντιπολίτευση που πάει στις εκλογές γνωρίζοντας ότι θα χάσει, αλλά ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να μειώσει τη διαφορά και να παρουσιάσει για άλλη μια φορά την εικόνα μιας «ενισχυμένης δύναμης». Όλη η πολιτική εκστρατεία της αντιπολίτευσης επικεντρώθηκε γύρω από αυτόν τον στόχο, να πάρει στην καλύτερη περίπτωση όσες ψήφους μπορεί από τα λαϊκά στρώματα και στη χειρότερη προωθώντας με ύπουλους τρόπους την αποχή. Αναλυτικά:
Παρουσίασε τον Capriles σαν ρεφορμιστή τύπου Lula (πρώην προέδρου της Βραζιλίας) ο οποίος δεν θα καταργούσε τα υπάρχοντα κοινωνικά προγράμματα αλλά θα τα βελτίωνε.
Καλλιέργησε στον κόσμο την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να κερδίσει, παρόλο που οι δικές τους δημοσκοπήσεις τους είχαν πίσω με ποσοστό διαφοράς περισσότερο των 20 μονάδων. Ένα γνωστό κόλπο έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια τεχνητή νίκη (Δεν χάσαμε με 20 πόντους διαφοράς αλλά με 10, άρα “ενισχυθήκαμε”).
Χρησιμοποίησε μεθόδους σαμποτάζ για να καλλιεργήσει αστάθεια στην απόφαση των ψηφοφόρων, κινδυνολογία περί πραξικοπήματος, καταγγελίες για νοθεία, ακόμα και τηλεφωνήματα τρεις τα ξημερώματα από μια φωνή μιμούμενη τη φωνή του Chávez που απειλούσε πως θα έρθει ο Κομμουνισμός!
Όλα αυτά στοχεύοντας στις τοπικές εκλογές κυβερνητών που θα γίνουν το Δεκέμβρη, εκεί που υπάρχει δυσαρέσκεια για τους τοπικούς ηγέτες της κυβέρνησης και εκεί που ο Chávez θεωρείται πιο αδύναμος.
Το στοίχημα της “Βολιβαριανής” επανάστασης
Η κυβέρνηση, από τη μεριά της, είχε βάλει στόχο να κερδίσει με ποσοστό πάνω από το 60% . Μέσα σε ένα δύσκολο κλίμα, επηρεασμένο από την κακή απόδοση της κυβέρνησης, το πρόβλημα της εγκληματικότητας και της διακοπής ρεύματος σε διάφορες περιοχές της χώρας, ο στόχος αυτός δεν ήταν καθόλου εύκολος. Τελικά, οι φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, την Παιδεία, την εργασία και άλλα κοινωνικά προγράμματα εξασφάλισαν, για ακόμα μια φορά, την υποστήριξη του κόσμου στην κυβέρνηση.
Ο Chávez κατάφερε μια καθαρή νίκη με σχεδόν 11 μονάδες διαφοράς. Κέρδισε σε 21 από τις 23 πολιτείες με ποσοστό που κυμαίνεται από το 55% μέχρι και το 60%, κερδίζοντας ακόμα και στην πολιτεία Zulia (με πρωτεύουσα το Maracaibo) που ανήκει παραδοσιακά στην Αντιπολίτευση. Μόνο στο Miranda (που περιέχει μέρος του Καράκας) κέρδισε οριακά με διαφορά 0,30%.
Όμως υπήρξε και η ψήφος διαμαρτυρίας προς το κόμμα του Chávez, το PSUV, που κατηγορείται για μονολιθική πολιτική γραμμή, ανικανότητα, πλουτισμό και διαφθορά των στελεχών του.
Σε αυτήν τη γραμμή κατατάχτηκε το τμήμα του CWI της Βενεζουέλας (CIT) το οποίο κάλεσε τον κόσμο να ψηφίσει τον Chávez μέσω των μικρών κομμάτων που τον υποστήριξαν στα ψηφοδέλτια και όχι ψηφίζοντας το PSUV. Το αποτέλεσμα: από το 55% που πήρε ο Chávez το 12% προέρχεται από τα προσκείμενα μικρά κόμματα, στέλνοντας μήνυμα αποδοκιμασίας στο PSUV1.
«Να ψηφίσεις τον Chávez δεν είναι αρκετό» (2)
Η δυσαρέσκεια για το «Chavismo» (όπως αποκαλείται το φαινόμενο του «Τσαβισμού») στη βάση του και η απουσία ενός εναλλακτικού σχεδίου της Αριστεράς, στρώνει το δρόμο στην αντεπίθεση της νεοφιλελεύθερης δεξιάς.
Για αυτό το λόγο, η πραγματική επαναστατική αριστερά, στην οποία ανήκει το CIT, είναι απαραίτητο να οργανωθεί ανεξάρτητα και να δώσει τη μάχη στη βάση μιας λογικής που υποστηρίζει τον Chávez, δείχνοντας στα εργατικά στρώματα ποια είναι τα θετικά στοιχεία που πρέπει να υπερασπίζεται και ποια είναι τα λάθη που πρέπει να καταπολεμήσει.
Το επόμενο διάστημα δεν θα είναι εύκολο. Με την παγκόσμια οικονομική κρίση να απειλεί την εύθραυστη οικονομία της χώρας, ο Chávez θα πρέπει να κάνει στροφή σε ένα καθαρό σοσιαλιστικό πρόγραμμα ή να συνεχίσει να συμφιλιώνεται με τους καπιταλιστές. Το δεύτερο θα είναι καταστροφικό για τον λαό. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, προκύπτει η ανάγκη ύπαρξης μιας ισχυρής αριστερής αντιπολίτευσης.
_________________________
1 Σύμφωνα με το εκλογικό σύστημα της Βενεζουέλας, ο κάθε υποψήφιος στηρίζεται από ένα ή περισσότερα κόμματα. Ο ψηφοφόρος μπορεί να ψηφίσει όποιο κόμμα επιθυμεί και η ψήφος του να προσμετρηθεί στον υποψήφιο Πρόεδρο που στηρίζει αυτό το κόμμα.
2 Αυτό ήταν το σύνθημα που χρησιμοποίησε το τμήμα του CWI Βενεζουέλας για να συνοψίσει τις θέσεις του για αυτές τις εκλογές.
