Αναδημοσίευση από το site Ya Basta
Είναι πλέον γνωστό πως μετά την αποδοχή της μνημονιακής πολιτικής από τον Σύριζα, η εξαγγελθείσα ακύρωση της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων είναι πια παρελθόν. Το ζήτημα του Αερολιμένα Κέρκυρας όμως δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση, μιας και εντάσσεται στο πακέτο 14 αεροδρομίων που επιθυμεί να αγοράσει η Γερμανική εταιρία Fraport ,αλλά είναι και συνέχεια μιας σειράς ιδιωτικοποιήσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη την Ελλάδα. Επίσης η ιδιωτικοποίηση αυτή αποτελεί και χτύπημα στη Δημοκρατία μιας και η Περιφερειακή Παράταξη αλλά και η Δημοτική αρχή που εκλέχθηκαν τοποθετούνταν διαρκώς κατά αυτής της κίνησης.
Τώρα την ώρα που τοπικοί και κυβερνητικοί παράγοντες τοποθετούνται υπέρ της «ιδιωτικοποίησης» αυτής καλό θα ήταν να σκεφτούμε και τι αντίκτυπο θα είχε στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες ένα τέτοιο γεγονός. Καταρχάς οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μια τέτοια κίνηση αποτελεί απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας(παραχώρηση κρατικής εξουσίας σε ξένη προς το κράτος εταιρεία),κατάργηση αρχών του Συντάγματος (οι συνταγματικές αρχές που αφορούν την παροχή δημόσιας υπηρεσίας όπως είναι η λειτουργία των αερολιμένων και ιδίως των νησιών) και εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στο Γερμανικό Δημόσιο (κύριος μέτοχος της Fraport είναι το κρατίδιο της Έσσης όπου βρίσκεται η Φρανκφούρτη, δηλαδή το γερμανικό Δημόσιο). Παράλληλα, οι εργαζόμενοι του αεροδρομίου θέτουν την δουλειά τους σε κίνδυνο μιας και δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι θυγατρική εταιρία της Fraport AG η «ΑIRMALL USA» βρίσκεται σε εργατική διαμάχη με κατηγορίες όπως σοβαρή αμέλεια ως προς την παροχή ιατρικής ασφάλισης προς τους εργαζόμενους, χαμηλούς μισθούς και ταυτόχρονα καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα, με αναίτιες απολύσεις προσωπικού και συμβάσεις εργασίας – «λάστιχο».
Άραγε τι εγγυήσεις μπορεί να φέρει για ισότιμη μεταχείριση και συνεργασία με όλες τις τουριστικές τοπικές επιχειρήσεις, αν δεν τις εξαφανίσει δημιουργώντας τους δικούς του συνεργάτες; Επίσης βάσει πρότερης εμπειρίας με το Ελ. Βενιζέλος οι φόροι και κατ’ επέκταση τα ναύλα θα αυξηθούν ζημιώνοντας αισθητά το πορτοφόλι των κατοίκων του νησιού. Άραγε μια επιζήμια οικονομικά πρόταση η οποία είναι αρκετά πιθανό να δημιουργήσει ένα είδος οικονομικής ομηρίας του νησιού, τη στιγμή που αρκετή ομηρία υφίσταται από τα διεθνή ταξιδιωτικά γραφεία ήδη ο τουριστικός κλάδος ,είναι αυτή που θα βγάλει από την κρίση ένα κράτος; Και φυσικά εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι το ποσό το οποίο θα καταβάλλει η εταιρεία στο κράτος κάθε χρόνο για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια εισπράττει ως ετήσιο κέρδος μόνο το αεροδρόμιο της Κέρκυρας.
Ένα άλλο ζήτημα που θα πρέπει να συζητηθεί είναι και ο τεράστιος έλεγχος στις λεγόμενες «τουριστικές σεζόν» όπου είναι και ο εισοδηματικός πνεύμονας ,καλώς ή κακώς, των νησιών, και καθιστούν έρμαιο μιας κ μόνο εταιρείας ολόκληρες τοπικές οικονομίες καθότι δεν διασφαλίζεται η εποπτεία του κράτους στην παραχωρησιούχο εταιρεία και έτσι παραχωρείται η άσκηση δημόσιας εξουσίας.
Υπάρχουν ακόμα φωνές όπου ισχυρίζονται ότι έτσι παραβιάζονται κανόνες του Ευροενωσιακού δικαίου που σχετίζονται με τον ελεύθερο ανταγωνισμό και δίνεται η δυνατότητα εκδήλωσης καταχρηστικής συμπεριφοράς από την πλευρά της παραχωρησιούχου εταιρείας.
Η Fraport ,με μετοχική συμμετοχή της Lufthansa και του Γερμανικού κράτους , πόσο αξιοκρατικά και αμερόληπτα μπορεί να λειτουργήσει και προς ποίου το συμφέρον;
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Όμως σε αυτά τα γεγονότα έχουμε και εμείς ο Επτανήσιος λαός την ευκαιρία να παρέμβουμε και να επηρεάσουμε τις εξελίξεις. Μπορεί η πρόσφατη εμπειρία του Δημοψηφίσματος να αποτελεί πληγή που ακόμα δεν έχει επουλωθεί, δεν μπορούμε όμως να μείνουμε αμέτοχοι γιατί όπως έλεγε και ο Μπρέχτ χαμένος είναι ο αγώνας που δεν δόθηκε ποτέ.
Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων έπραξε μια πρωτότυπη και γενναία κίνηση να ανακοινώσει την έναρξη διεξαγωγής δημοψηφίσματος όσον αφορά την συμφωνία παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων που ενδιαφέρουν τα νησιά μας στη γερμανική ημικρατική εταιρεία Fraport. Μπορεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος να μην είναι δεσμευτικό για την κυβέρνηση όμως η κίνηση αυτή είναι σημαντική μιας και δίνεται ο λόγος στους πολίτες των νησιών μας να εκφράσουν την άποψή τους για ένα θέμα που θα καθορίσει το μέλλον της περιοχής μας για τέσσερις δεκαετίες (42 χρόνια με δυνατότητα δεκαετούς παράτασης).Εν όψει της απόφασης του ΣτΕ στις 8-1-2016 όπου εκδικάζεται η προσφυγή της ΟΣΥΠΑ, Περιφερειακών Ενοτήτων, Δικηγορικών Συλλόγων καθώς και άλλων φορέων ,πολιτών και Συνδικαλιστικών Ενώσεων, κατά της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης των ελληνικών κρατικών αεροδρομίων καθώς και για την νομιμότητα του εγχειρήματος, ένα θετικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελος μιας καλής έκβασης της δίκης.
Αφού λοιπόν το ΟΧΙ του λαού μετατράπηκε σε ΝΑΙ από τη κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, σε αυτό το δημοψήφισμα κάνουμε την αλλαγή και ψηφίζουμε ΝΑΙ στη διαχείριση των αεροδρομίων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΝΑΙ στο δημόσιο χαρακτήρα των αεροδρομίων. Αυτή τη φορά με λιγότερες αυταπάτες αλλά με περισσότερο πείσμα.
