Του Νίκου Κοκκάλη
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι αστυνομικοί στις ΗΠΑ νιώθουν ότι μπορούν να σκοτώνουν ανενόχλητα μαύρους, Λατίνους, άστεγους, ανθρώπους που ανήκουν σε μειονότητες. Η αμερικάνικη αστυνομία, παρά τις εκατοντάδες δολοφονίες πολιτών, συνεχίζει να παίρνει τεράστιες κρατικές χρηματοδοτήσεις και εξοπλισμό, ακόμη και υλικό το οποίο χρησιμοποιείται σε πολέμους (αυτόματα όπλα, τεθωρακισμένα οχήματα, εκρηκτικά κ.α.). Επιπλέον, κυριαρχεί μια κουλτούρα συγκάλυψης απέναντι στους αστυνομικούς που χρησιμοποιούν υπέρμετρη βία ή εκφράζονται ρατσιστικά. Και η ηγεσία της αστυνομίας μένει σχεδόν πάντα αλώβητη, κάθε φορά που αστυνομικοί δολοφονούν πολίτες.
Από το Φέργκιουσον μέχρι σήμερα, αυτό που συνηθίζεται μετά από κάθε αστυνομική δολοφονία, είναι η υπόθεση να συγκαλύπτεται. Μόνο πριν από λίγες μέρες είχαμε την παραίτηση της αρχηγού της αστυνομίας της Μιννεάπολης Ζανέ Χάρτο (Janee Harteau) μετά τη δολοφονία της Τζαστίν Ντέιμοντ (Justine Damond) από αστυνομικούς. Το θύμα είχε καλέσει την αστυνομία για να καταγγείλει σεξουαλική επίθεση σε ένα κοντινό σοκάκι. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι η Ντέιμοντ ήταν λευκή, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων της αμερικανικής αστυνομίας, που δύσκολα θα οδηγούσαν Αρχηγό σε παραίτηση…
Μαζί με όλα τα παραπάνω, υπάρχει ένας ακόμη λόγος για τον οποίον οι αστυνομικοί λειτουργούν με ασυδοσία και νιώθουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Αυτός είναι ότι ακόμη και όταν αστυνομικοί δικάστηκαν για τις δολοφονίες πολιτών, στις περισσότερες περιπτώσεις αθωώθηκαν, ή κηρύχτηκε κακοδικία. Ελάχιστες δίκες έχουν καταλήξει στην καταδίκη των αστυνομικών δολοφόνων. Ας δούμε μερικές περιπτώσεις ατιμωρησίας των τελευταίων χρόνων…
Philando Castille
Ο Phillando Castille δολοφονήθηκε από τον αστυνομικό Jeronimo Yanez, κατά τη διάρκεια ενός τυπικού αστυνομικού ελέγχου στο αυτοκίνητό του. Η σύντροφος του Castille, που τράβηξε με κάμερα τα γεγονότα που ακολούθησαν, δήλωσε πως τη στιγμή της δολοφονίας το θύμα έψαχνε να βρει τα χαρτιά του. Ο Yanez ωστόσο αθωώθηκε, αφού είπε στους δικαστές ότι φοβήθηκε πως ο Castille έψαχνε το όπλο του και φοβήθηκε για τη ζωή του.
Terence Crutcher
Ο Terence Crutcher ζητούσε βοήθεια γιατί το αυτοκίνητο του είχε ακινητοποιηθεί. Όταν οι αστυνομικοί τον πλησίασαν είχε σηκώσει τα χέρια του στον αέρα, δείχνοντας ότι δεν κρατούσε όπλο. Όμως η αστυνομικός Betty Shelby, τον σκότωσε πυροβολώντας τον, γιατί όπως δήλωσε, φοβήθηκε κι αυτή για τη ζωή της. Κατηγορήθηκε κι εκείνη για ανθρωποκτονία από αμέλεια και αθωώθηκε.
Samuel DuBose
Πυροβολήθηκε στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ελέγχου, μετά από τροχαία παράβαση. Σε δύο διαδοχικές δίκες, οι ένορκοι δεν μπόρεσαν να αποφασίσουν για το εάν θα καταδικάσουν τον αστυνομικό που τον σκότωσε, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος λόγω κακοδικίας. Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι η δολοφονία του έχει επίσης καταγραφεί από τις κάμερες που φέρουν οι αστυνομικοί ως εξοπλισμό στις στολές τους.
Βία και ατιμωρησία χωρίς τέλος
Πρόκειται για λίγα μόνο παραδείγματα της απίστευτης ατιμωρησίας με την οποία αντιμετωπίζει ο νόμος στις ΗΠΑ τους λευκούς αστυνομικούς που δολοφονούν μαύρους πολίτες, ή ανθρώπους που ανήκουν σε μειονότητες. Και στις τρεις παραπάνω περιπτώσεις, το κοινό χαρακτηριστικό των θυμάτων ήταν ότι επρόκειτο για μαύρους, ή Λατίνους. Και βέβαια οι ιστορίες ρατσιστικής βίας από την πλευρά της αμερικάνικης αστυνομίας θα μπορούσαν να συνεχιστούν για πολλές ακόμη σελίδες.
Η τελευταία περίπτωση, αυτή της δολοφονίας της λευκής Καναδής Τζαστίν Ντέιμοντ, που οδήγησε στην παραίτηση της Αρχηγού της αστυνομίας της Μιννεάπολης, είναι ένα ακόμη παράδειγμα της λογικής «δυο μέτρα και δυο σταθμά» με βάση την οποία κινείται τόσο η Δικαιοσύνη, όσο και η αστυνομία στις ΗΠΑ.
