Τζο Μιχάλογλου,
φοιτήτρια στο Μαθηματικό Τμήμα του ΑΠΘ
Αναβλήθηκε για τον Νοέμβρη η δίκη των 49 φοιτητών και φοιτητριών που συνελήφθησαν στο ΑΠΘ στις 16/3, με την αστυνομία να τους φορτώνει βαριές κατηγορίες, χωρίς πραγματικά στοιχεία. Τέτοιου είδους περιστατικά βέβαια δεν είναι καινούρια, ούτε εκπλήσσουν, αφού εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα καταστολής και τρομοκράτησης, ιδιαίτερα ενάντια στη νεολαία και το φοιτητικό κίνημα, που το τελευταίο διάστημα έχει δώσει μια μεγάλη μάχη στην υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση θέλει να περάσει νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, οι φοιτητές/τριες κινητοποιηθήκαμε. Δώσαμε ένα σημαντικό αγώνα, υπήρξαν σχολές οι οποίες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν γενική συνέλευση μετά από πολλά χρόνια, η πλειοψηφία των σχολών στις μεγάλες πόλεις τέλεσαν υπό κατάληψη για 7-9 εβδομάδες, δίναμε ραντεβού κάθε Πέμπτη στους δρόμους. Δείξαμε στην κοινωνία ότι η πλειοψηφία των φοιτητών θέλει πανεπιστήμια δημόσια, δωρεάν, που σέβονται τόσο την ακαδημαϊκή κοινότητα, όσο και την υπόλοιπη κοινωνία, χωρίς την ανάμειξη εργολαβιών και εταιρειών στην έρευνα και την εκπαιδευτική διαδικασία. Η κυβέρνηση, απάντησε με τον τρόπο που συνηθίζει απέναντι σε όλους τους αγώνες: καταστολή.
Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), του οποίου η πανεπιστημιούπολη βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, οι φοιτητές/τριες στα πλαίσια του αγώνα μας, επιδιώξαμε να ανοίξουμε τον χώρο του πανεπιστημίου προς την υπόλοιπη κοινωνία ώστε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για την ανάγκη της υπεράσπισης των δημόσιων πανεπιστημίων. Έτσι οργανώσαμε διάφορες δράσεις όπως καλλιτεχνικά δρώμενα, πάρτι, προβολές ταινιών, παζάρια κ.α. Μία τέτοια δράση ήταν και το … «μοιραίο» μπάρμπεκιου που είχαν οργανώσει οι φοιτητές/τριες στη Σχολή Θετικών Επιστημών στις 16/3.
Συλλήψεις και καταστολή
Το απόγευμα εκείνου του Σαββάτου, ομάδες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ΔΡΑΣΗ εισέβαλαν στον χώρο του ΑΠΘ και προχώρησαν σε 49 προσαγωγές ατόμων, οι οποίες έπειτα μετατράπηκαν όλες σε συλλήψεις. Δημιουργήθηκε δικογραφία εναντίον τους για διατάραξη λειτουργίας υπηρεσίας, φθορά ξένης ιδιοκτησίας, παράβαση του νόμου περί όπλων και περί φωτοβολίδων. Κατηγορίες αβάσιμες, κάτι που αποδεικνύεται ακόμα και από όσα δήλωσαν οι ίδιοι οι αστυνομικοί ότι κατέσχεσαν από τον χώρο. Επί της ουσίας, επιτέθηκαν σε ένα πάρτι άνευ αιτίας, για να τρομοκρατήσουν τους/τις φοιτητές/τριες που τόσο πολύ ενοχλούνε την κυβέρνηση επειδή αγωνίζονται ενάντια στα νομοσχέδιά της.
Τρομακτική τουλάχιστον κατάσταση, εφόσον μετά από την ψήφιση του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη δεν νοείται πια η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου και όπως δήλωσε ο πρύτανης του ΑΠΘ «οι δημόσιες αρχές μπορούν να επέμβουν στον χώρο του πανεπιστημίου αυτεπάγγελτα, όταν διαπιστώσουν ότι τελούνται αξιόποινες πράξεις». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν ήταν η πρώτη εισβολή της αστυνομίας σε σχολή την τελευταία περίοδο. Και η κατάληψη Νομικής ΔΠΘ (Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης) και εκείνη της Νομικής ΑΠΘ δέχτηκαν καταστολή από αστυνομικές δυνάμεις.
Ο κρατικός μηχανισμός εξαπολύει καταστολή ενάντια στους αγώνες μας προκειμένου να μας εκφοβίσει και να μας αναγκάσει να γυρίσουμε στα σπίτια μας. Όμως, όταν είμαστε όλοι και όλες μαζί, όταν παλεύουμε μαζικά και ενωτικά, δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε. Να σταθούμε δίπλα σε όσους αγωνίζονται και όσους διώκονται, και να πεισμώσουμε αντί να φοβηθούμε από την καταστολή. Δεν τα παρατάμε, δεν τρομοκρατούμαστε!
