Στα τέλη Αυγούστου, εργαζόμενοι/ες στην πολυεθνική Apple, ξεκίνησαν εκστρατεία με το όνομα #AppleToo, καλώντας νυν και πρώην εργαζόμενες/ους να μιλήσουν για τα περιστατικά διακρίσεων, ρατσισμού και σεξισμού που έχουν βιώσει στην επιχείρηση αλλά και για την πλήρη αδιαφορία των στελεχών της διοίκησης απέναντι σε αυτά. Εξάλλου, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των εργαζόμενων πολύ συχνά οι θύτες βρίσκονται ανάμεσα στα διοικητικά στελέχη.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές της εκστρατείας, η πλατφόρμα των καταγγελιών έχει λάβει ήδη 500 μηνύματα, από τα οποία το 75% από αυτά αφορούν σε διακρίσεις κάποιου είδους και σχεδόν τα μισά έχουν να κάνουν με περιστατικά σεξισμού, αντίποινων και αναφορές στα τμήματα Ανθρώπινου Δυναμικού που αγνοήθηκαν.
Έχουν ανέβει ήδη 5 επίσημες καταγγελίες στη σελίδα της εκστρατείας ενώ σύμφωνα με τη Σερ Σκάρλετ (Cher Scarlett), εργαζόμενη στην Apple και μέλος της εκστρατείας, θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν ανά 5 «καθώς η συναισθηματική επιβάρυνση κατά την ανάγνωσή τους είναι βαριά».
Ρατσισμός, σεξισμός, κακοποίηση και αδιαφορία
Οι πρώτες αυτές καταγγελίες που δημοσιεύτηκαν, κάνουν ήδη σαφές το τοξικό και κακοποιητικό περιβάλλον στο οποίο καλούνται να εργαστούν πολλοί εργαζόμενοι της Apple.
Η πρώτη προέρχεται από ένα μαύρο άτομο, που περιγράφει πως δεν κατάφερε να προαχθεί σε ανώτερη θέση για διάφορους λόγους ανάμεσα στους οποίους και το γεγονός ότι συμμετείχε σε μία ομάδα μαύρων υπαλλήλων, που συζητούσαν για τα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετώπιζαν στην εργασία τους, διεκδικώντας παράλληλα από τα ανώτερα στελέχη να πάρουν μέτρα ενάντια στις διακρίσεις.
Στη δεύτερη, μία γυναίκα που ανήκει σε μειονότητα περιγράφει τη συμπεριφορά του προϊσταμένου της ο οποίος την αποκλείει από συσκέψεις και σημαντικές πληροφορίες για την εργασία της αλλά ακόμα και από τις κοινές εξόδους των συναδέρφων της.
Δύο άλλες καταγγελίες αναφέρονται σε περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και εκμετάλλευσης, με προϊσταμένους να τα γνωρίζουν και να αδιαφορούν, ενώ σε μία από αυτές το θύμα αντιμετωπίζεται σαν να είναι αυτό υπεύθυνο.
Η τελευταία περιγράφει μία γυναίκα που έπεσε θύμα σωματικής επίθεσης από πελάτη της εταιρείας, με τους υπεύθυνους όχι μόνο να το γνωρίζουν και να μην κάνουν τίποτα για να την προστατεύσουν ή να της σταθούν, αλλά αντιθέτως να της ζητούν να επιστρέψει άμεσα στο ίδιο πόστο, ή αλλιώς να πάρει άδεια άνευ αποδοχών!
Χαμηλοί μισθοί και στελέχη εκτός πραγματικότητας
Τo #AppleToo όμως δεν περιορίζεται μόνο στα περιστατικά σεξισμού και ρατσισμού, έχει περάσει και στο θέμα των μισθών και του μισθολογικού χάσματος.
Η τελευταία καταγγελία για παράδειγμα, συνεχίζει αναφέροντας τους χαμηλούς μισθούς που δίνει η Apple, η οποία τον φετινό Μάρτιο, ενδεικτικά, σημείωσε τζίρο τριμήνου ύψους 89,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό αυξημένο κατά 54% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.
Η καταγγέλλουσα αναφέρει:
«Όταν η υπεύθυνη ρωτήθηκε σε μια συνάντηση αν θα δούμε κάποια αναπροσαρμογή των μισθών λόγω του κόστους ζωής είπε κάτι όπως:
“Λοιπόν, όλοι επιλέξατε να ζείτε σε μια πόλη που είναι ακριβή και αν αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείτε να βγαίνετε έξω κάθε βράδυ και πρέπει να τρώτε ράμεν (ιαπωνική σούπα με ρυζομακάρονα) κάθε μέρα για να τα βγάλετε πέρα, τότε αυτό πρέπει να κάνετε.”
Οι άνθρωποι σε αυτή την αίθουσα είχαν 2,3,4 παράλληλες δουλειές για να μπορούν να έχουν φαγητό στο τραπέζι και αυτή είχε το θράσος να μας πει ότι αυτό ήταν επιλογή μας; Δουλεύουμε για μια εταιρεία τρισεκατομμυρίων δολαρίων και δεν μπορούν να μας πληρώσουν ένα μισθό που να μας επιτρέπει να ζούμε;!»
Μισθολογικό χάσμα
Πέρα από τους συνολικά χαμηλούς μισθούς, ένα ακόμα «εργαλείο» στα χέρια των επιχειρήσεων είναι η συζήτηση ανάμεσα σε εργαζομένους για τους μισθούς να θεωρείται θέμα «ταμπού» ή απαγορευμένο.
Με αυτόν τον τρόπο, καταφέρνουν να έχουν μισθούς πολλών ταχυτήτων ακόμα και ανάμεσα σε εργαζόμενους που κάνουν την ίδια δουλειά, μετατρέπουν τη διαπραγμάτευση των μισθών σε ατομική υπόθεση αντί για συλλογική και έχουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: και μεγαλύτερα κέρδη και διασπασμένους –και άρα λιγότερο επικίνδυνους– τους εργαζόμενους τους.
Οι εργαζόμενοι/ες της Apple όμως, αποφάσισαν να σπάσουν αυτό το «ταμπού». Έτσι, θέλησαν να δημιουργήσουν ένα κανάλι Slack (ειδικοί διαδικτυακοί χώροι που ονομάζονται κανάλια και όπου εργαζόμενοι μπορούν να μοιράζονται πληροφορίες, ιδέες κλπ), στο οποίο θα συζητούσαν για τη μισθολογική ισότητα. Η συνέχεια είναι μάλλον αναμενόμενη: Η διοίκηση της Apple απαγόρευσε στους υπαλλήλους της να δημιουργήσουν ένα τέτοιο κανάλι με τη δικαιολογία πως τα κανάλια προορίζονται για τη διεξαγωγή εργασιών της επιχείρησης.
Βέβαια την ίδια ώρα, η Apple έχει εγκρίνει κανάλια με θέματα όπως: «διασκεδαστικά σκυλιά» με πάνω από 5.000 μέλη, «ηλεκτρονικά παιχνίδια» με πάνω από 3.000 μέλη και «ανέκδοτα» με πάνω από 2.000 μέλη!
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Apple έχει μπλοκάρει τις συζητήσεις των υπαλλήλων της σε σχέση με τη μισθολογική ανισότητα. Αντιθέτως, έχει αναγκάσει πολλές φορές τους υπαλλήλους της να «κατεβάσουν» έρευνες για τους μισθούς ανάλογα το πόστο, το φύλο κλπ.
Όμως, μέσα στο καλοκαίρι, η Σερ Σκάρελτ, αποφάσισε να διεξάγει δική της έρευνα, την οποία πλήρωσε από την τσέπη της, σε σχέση με το μισθολογικό χάσμα. Αν και τα αποτελέσματα δεν μπορούν να είναι απόλυτα, καθώς στην έρευνα συμμετείχαν μόλις 2.000 άτομα από τους 147.000 εργαζόμενους συνολικά, παρόλα αυτά δείχνουν την τάση.
Σύμφωνα με το site «The Verge» που ανέλυσε τα δεδομένα, η μέση αμοιβή των ανδρών που δουλεύουν ως τεχνικοί μεσαίου επιπέδου ήταν κατά 6,25% υψηλότερη από την αντίστοιχη μέση αμοιβή των γυναικών, ενώ η μέση αμοιβή των λευκών εργαζομένων στο ίδιο πόστο ήταν κατά 5,06% υψηλότερη από εκείνη των μη λευκών εργαζομένων.
Και όλα αυτά ενώ, ήδη από το 2016 η Apple ισχυρίζεται πως πλέον όλοι οι υπάλληλοί της πληρώνονται ίδιους μισθούς για την ίδια εργασία. Αλήθεια, αν κάτι τέτοιο ισχύει, γιατί η πολυεθνική «καίγεται» τόσο να μπλοκάρει τις έρευνες των εργαζομένων για τους μισθούς τους;
Η Apple είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση
Στα τέλη του φετινού Ιούλη, εκατοντάδες εργαζόμενοι/ες στην αμερικάνικη εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών Activision Blizzard συμμετείχαν σε στάση εργασίας, ενάντια στη σεξιστική κουλτούρα στην επιχείρηση, στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και στη μισθολογική ανισότητα.
Οι εργαζόμενοι/ες της Google οργάνωσαν συντονισμένες δράσεις σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο την 1η Νοεμβρίου του 2018, ενάντια στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και στον τρόπο που τα αντιμετώπιζαν στελέχη της εταιρείας, αλλά και διεκδικώντας ίσους μισθούς.
Τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς εργαζόμενες και εργαζόμενοι στα McDonald’s, σε 10 διαφορετικές πόλεις των ΗΠΑ προχώρησαν σε στάση εργασίας για μία ώρα και πάλι για τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας, αλλά και την αδιαφορία που δείχνει η διοίκηση όταν τα περιστατικά αυτά καταγγέλλονται. Ακόμα, στις αρχές του 2019 οι εργαζόμενες στον Δήμο της Γλασκώβης κέρδισαν ίσους μισθούς με τους άντρες συναδέρφους τους μετά από 12 χρόνια αγώνα και απεργιακών κινητοποιήσεων.
Συνολικά, τα τελευταία χρόνια το γυναικείο κίνημα έχει δώσει πολλές μάχες, ενάντια στη βία κατά των γυναικών, τη σεξουαλική παρενόχληση, το δικαίωμα στην άμβλωση κοκ.
Κάτω από αυτό το πρίσμα γίνεται φανερό πως η Apple δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα για το τι αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους και φυσικά και στους χώρους εργασίας.
Το γεγονός πως το γυναικείο κίνημα αναπτύσσεται και στους χώρους εργασίας και συνδέεται με εργατικά δικαιώματα και αιτήματα είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Εξίσου σημαντικό για το κίνημα είναι να προχωράει πέρα από τις ανώνυμες καταγγελίες –που από μόνο του βέβαια αποτελεί σημαντικό προχώρημα– και να οργανώνει τη μάχη με τα πιο ισχυρά του όπλα: τις στάσεις εργασίας και τις απεργίες που χτυπούν τους εργοδότες στο ευαίσθητο σημείο τους, τα κέρδη που βγάζουν από την εκμετάλλευσή μας.
