Βαγγέλης Κολτσίδης,
Γενικός Γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων CYTA – Hellas
Εκτός φυλακής βρίσκεται ο επιχειρηματίας Άρης Φλώρος καθώς έγινε δεκτό το αίτημα του για αποφυλάκιση λόγω κρίσεων επιληψίας και ψυχιατρικών προβλημάτων που τον καθιστούν ανάπηρο σε ποσοστό άνω του 67%.
Πριν μερικούς μήνες είχε κάνει αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής του το οποίο απορρίφθηκε. Στη συνέχεια φρόντισε να προμηθευτεί τα απαραίτητα έγγραφα ώστε πλέον να ικανοποιεί τις προϋποθέσεις αποφυλάκισης με βάση τον ποινικό κώδικα 110Α που τροποποιήθηκε επί υπουργίας Νίκου Παρασκευόπουλου.
Μετά την αποφυλάκιση Φλώρου σύσσωμη η αντιπολίτευση αλλά και ο εγχώριος ηλεκτρονικός και έντυπος τύπος επέκρινε υποκριτικά την απόφαση της δικαστικής εξουσίας φορτώνοντας τις ευθύνες στην κυβέρνηση.
Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον υπουργό δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή να ζητήσει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χαλκίδας, με βάση το οποίο αποφυλακίστηκε ο Άρης Φλώρος προς περαιτέρω έλεγχο και διερεύνηση.
Ο Άρης Φλώρος είχε (κατ’ αρχήν) καταδικαστεί πριν 1,5 χρόνο από το τριμελές εφετείο κακουργημάτων για υπεξαίρεση και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, σε φυλάκιση 21 ετών και χρηματικό πρόστιμο 1,5 εκατομμυρίου ευρώ.
Το οικονομικό σκάνδαλο της Energa – Hellas Power, που ήταν η αιτία κάθειρξής του (να θυμίσουμε ότι) αφορούσε υπεξαίρεση μέσω των λογαριασμών παροχής ηλεκτρικής ενέργειας που πλήρωναν κανονικά συμπολίτες μας συνολικό ποσό 256 εκατομμυρίων ευρώ τα οποία τα διακινούσαν στη συνέχεια σε διάφορα σημεία του κόσμου από το Μονακό και το Ντουμπάι μέχρι την Κύπρο και την Τουρκία ώστε να χαθούν τα ίχνη τους.
Η υπόθεση αυτή δεν ήταν η μόνη για την οποία ο 39χρονος επιχειρηματίας είχε καταδικαστεί. Πριν από 6 μήνες είχε επίσης κριθεί ένοχος για ηθική αυτουργία στην απόπειρα δολοφονίας του δικηγόρου Γιώργου Αντωνόπουλου και του απαγγέλθηκε ποινή κάθειρξης 13 χρόνων.
Οι φυσικοί αυτουργοί αποκάλυψαν κατά την ανάκριση ότι ο Άρης Φλώρος τους είχε υποσχεθεί το ποσό των 300.000 ευρώ ώστε να δολοφονήσουν τον αντίδικό του στην υπόθεση Energa – Hellas Power Γιώργο Αντωνόπουλο.
***
Έχουμε και λέμε λοιπόν… Αν έχεις λεφτά και τις ανάλογες γνωριμίες:
- Κλέβεις 256 εκατομμύρια από το δημόσιο χρήμα
- Πληρώνεις κακοποιούς να βγάλουν από την μέση όποιον σε κατηγορεί
- Αν παρόλα αυτά καταδικαστείς σε φυλάκιση θα πληρώσεις ένα ελάχιστο ποσό σε σχέση με αυτά που καταχράστηκες
- Στη συνέχεια μέσω ενός καλού δικηγόρου θα βρεις το παραθυράκι της αστικής δικαιοσύνης που θα σε βγάλει ξανά έξω
Άλλωστε η παρακμάζουσα ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από οξυδερκείς νέους επιχειρηματίες που ρισκάρουν ώστε να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, να δώσουν πνοή σε αυτόν τον τόπο βγάζοντάς τον από το οικονομικό και κοινωνικό τέλμα που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια.
Αν όμως, για κακή σου τύχη, δεν έχεις το ανάλογο οικονομικό εκτόπισμα και σε λένε Ηριάννα ή Περικλή, παρότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για τις κατηγορίες που σου απαγγέλλονται, οι αιτήσεις αποφυλάκισης που καταθέτεις θα απορρίπτονται η μία μετά την άλλη!
***
Το μόνο πράγμα που φοβάται η συστημική Δικαιοσύνη όπως και κάθε κρατικός μηχανισμός είναι η μαζική δύναμη και δράση της κοινωνίας. Όταν διαπιστώσουμε το πόσο μεροληπτικά δομημένο είναι κάθε κράτος των καπιταλιστών υπέρ των οικονομικά ισχυρών θα καταλάβουμε και την αιτία της δικής μας οικονομικής κατάστασης. Τον λόγο για τον οποίο δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις βασικές βιοτικές μας ανάγκες παρότι μοχθούμε καθημερινά.
Ασκώντας όμως συλλογικά πίεση και διεκδικώντας μαζικά απονομή δικαιοσύνης, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της Ηριάννας και του Περικλή, μπορούμε να κερδίσουμε πράγματα που έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, όπως δικαιοσύνη, ισοτιμία, ευημερία και ειρήνη. Όλα αυτά δηλαδή που δεν μπορούν να υπάρξουν αυτόματα σε ένα σύστημα που τρέφεται και αναπαράγεται από την εκμετάλλευση τους ενός από τον άλλον. Η ανέχεια της συντριπτικής πλειοψηφίας του κοινωνικού συνόλου αποτελεί προϋπόθεση για την ευμάρεια των ολίγων.
Η ένωση των πολλών ωστόσο στην βάση των κοινών τους προβλημάτων αποτελεί ισχυρότερη δύναμη από κάθε μεμονωμένη οντότητα όσο ικανή και αν δηλώνει αυτή. Ας εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας και ας φροντίσουμε πρώτα από όλα για το δικό μας μέλλον, να το διαμορφώσουμε καλύτερο, επιλέγοντας τον δύσκολο φαινομενικά δρόμο του συλλογικού αγώνα, του μόνου ικανού όμως να φέρει αποτέλεσμα.
