του Νάιτζελ Σμιθ, Βρετανία
Το τελευταίο διάστημα στο Ηνωμένο Βασίλειο σημειώνονται πολλές απεργιακές κινητοποιήσεις σε μια σειρά από εργατικούς κλάδους.
Απεργία στο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι
Οι εργαζόμενοι στο Felixstowe, το μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι του Ηνωμένου Βασιλείου, ψήφισαν υπέρ της 8ήμερης απεργίας, διεκδικώντας καλύτερους μισθούς. Ο Μπόμπι Μόρτον (Bobby Morton), υπεύθυνος του συνδικάτου «Unite» για τους εργαζόμενους στα λιμάνια, δήλωσε στο Reuters ότι, η εταιρεία «είχε, κάθε ευκαιρία να κάνει στα μέλη του συνδικάτου μας μια δίκαιη πρόταση, αλλά επέλεξε να μην το κάνει». Το Felixstowe διαχειρίζεται σχεδόν τις μισές (48%) από τις εμπορικές μεταφορές του Ηνωμένου Βασιλείου και η διεκδίκηση αύξησης των μισθών αφορά σχεδόν δύο χιλιάδες εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι αποχώρησαν την Κυριακή 21 Αυγούστου από τις διαπραγματεύσεις με την εταιρεία, μετά από πρόταση της εργοδοσίας για αύξηση μισθών κατά 7% συν 500 λίρες επιπλέον. Η πρόταση αυτή είναι σημαντικά χαμηλότερη από τον τρέχοντα πληθωρισμό και ακόμα χαμηλότερη από τα ποσοστά που προβλέπεται να φτάσει αργότερα μέσα στη χρονιά. Η Τράπεζα της Αγγλίας κάνει εκτίμηση πως ο πληθωρισμός θα φτάσει στο 13% φέτος και η αμερικάνικη τράπεζα «Citi» προβλέπει αύξηση στο 18% την ερχόμενη χρονιά.
Οι εργοδότες του λιμανιού Felixstowe κατηγόρησαν το «Unite», ότι αποφασίζει χωρίς να ζητήσει τη γνώμη των εργαζομένων, στο οποίο το συνδικάτο απάντησε ότι θα υποβάλει στους εργαζόμενους μια πρόταση μόνο εφόσον αυτή θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και πως το 7% αύξηση δεν πληροί αυτήν την προϋπόθεση. Το «Unite» είναι ανοιχτό σε περαιτέρω διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία, αλλά επιμένει ότι η πρόταση του 7% πρέπει να αλλάξει προς τα πάνω. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση του πληθωρισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Δικηγόροι ποινικών υποθέσεων
Οι ποινικοί δικηγόροι ψήφισαν να προχωρήσουν σε απεργία επ’ αόριστον από τις 5 Σεπτεμβρίου. Η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ποινικών Δικηγόρων, Κίρστυ Κρίμλοου (Kirsty Brimlow), δήλωσε στο BBC ότι πρόκειται για μια πράξη έσχατης ανάγκης και πως η απεργία θα κοστίσει περισσότερο από το να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. Οι δικηγόροι έχουν δει μείωση 28% στα εισοδήματά τους από το 2006 και ζητούν αύξηση 25%. Τους έχει προταθεί αύξηση στο 15%.
Οι ποινικοί δικηγόροι ψήφισαν με 79,5% υπέρ της απεργίας διαρκείας. Η διάθεση για απεργία διαρκείας «χτίζεται» εδώ και πολύ καιρό ανάμεσα στους δικηγόρους, καθώς νιώθουν όλο και πιο θυμωμένοι με την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας τους και των υπηρεσιών που παρέχουν στους πελάτες τους.
Η πρόσβαση του κόσμου σε δωρεάν νομικές συμβουλές (μια υπηρεσία που παρέχεται από το κράτος) έχει γίνει πιο δύσκολη και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην απονέμεται δικαιοσύνη στους Βρετανούς πολίτες με χαμηλό και μέσο εισόδημα. Οι δικηγόροι ποινικών υποθέσεων είναι όλο και περισσότερο απρόθυμοι να αναλάβουν υποθέσεις δωρεάν νομικών συμβουλών, επειδή οι οικονομικές απολαβές από αυτού του είδους τις υποθέσεις είναι πολύ χαμηλές.
Ταχυδρομικοί υπάλληλοι
Οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι, μέλη του συνδικάτου εργαζομένων στις επικοινωνίες (CWU), πρόκειται επίσης να ξεκινήσουν τετραήμερη απεργία στα τέλη του μήνα. Ένα εντυπωσιακό 97,2% των εργαζομένων ψήφισε υπέρ της απεργίας.
Η κήρυξη της απεργίας ήρθε σαν απάντηση στην άθλια πρόταση των εργοδοτών (Royal Mail), για αύξηση των μισθών μόλις κατά 2%! Η διαπραγμάτευση αυτή αφορά 115.000 εργαζόμενους και αποτελεί μέρος ενός μακροχρόνιου αγώνα που διεξάγει η CWU με τη Royal Mail για τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας.
Οι σπόροι αυτής της διαμάχης πηγαίνουν αρκετά χρόνια πίσω και συνδέονται με τη λεγόμενη «ατζέντα εκσυγχρονισμού» των εργοδοτών μετά την ιδιωτικοποίηση της Royal Mail. Οι εργαζόμενοι στα ταχυδρομεία έχουν μακρά ιστορία και παράδοση στους ενωτικούς αγώνες και έχουν επιτύχει στο παρελθόν να αντισταθούν στις χειρότερες συνέπειες των προσπαθειών των εργοδοτών να επιτεθούν στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας.
Άλλες απεργίες
Πρόσφατα οι εργαζόμενοι σε αποθήκες της Amazon απήργησαν για τους μισθούς σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή απορριμμάτων στο Κόβεντρι πέτυχαν καλύτερη πρόταση για αύξηση μισθών μετά από μια εκτεταμένη περίοδο απεργιακών κινητοποιήσεων. Οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία στο Δυτικό Γιορκσάιρ βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για τους μισθούς τους.
Οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους τόσο του Εθνικού Συνδικάτου Εργαζομένων στους Σιδηροδρόμους, τη Ναυτιλία και τις Μεταφορές όσο και του Συνδικάτου των οδηγών τρένων, παραμένουν σε διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες και τα κυλιόμενα προγράμματα των απεργιακών τους κινητοποιήσεών συνεχίζονται.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος ενός κύματος απεργιακών δράσεων και κινητοποιήσεων που αναπτύσσεται στους εργαζόμενους σε όλο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με τον πληθωρισμό να αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων σαράντα χρόνων και το κόστος ζωής να αυξάνεται περισσότερο για όσους έχουν χαμηλότερα εισοδήματα, η εξάπλωση των συγκρούσεων με τους εργοδότες είναι αναπόφευκτη.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρόκειται να κληθούν σε ψηφοφορία για απεργία αυτό το φθινόπωρο και οι εκπαιδευτικοί, οι νοσηλευτές, οι γιατροί και άλλοι εργαζόμενοι θα απαιτήσουν αυξήσεις στους μισθούς τους. Υπάρχει επίσης κρίση στον τομέα της κοινωνικής φροντίδας με το προσωπικό να εγκαταλείπει τον τομέα κατά χιλιάδες για να εργαστεί στην εστίαση, τον τουρισμό και το λιανικό εμπόριο, όπου οι μισθοί, αν και χαμηλοί, είναι κατά τι υψηλότεροι. Οι παιδικοί σταθμοί πλήττονται ιδιαίτερα σοβαρά, με πολλούς να κλείνουν λόγω ελλείψεων στο προσωπικό.
Η κατάσταση ενδέχεται να κλιμακωθεί
Φαίνεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα βιώσει μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις επιθέσεις στο βιοτικό επίπεδο. Με τη Λιζ Τρας (Liz Truss) να είναι πιθανότατα η επόμενη πρωθυπουργός, η κατάσταση είναι πιθανό να κλιμακωθεί ακόμη πιο γρήγορα. Μπορεί να έχει την υποστήριξη των πιστών του Συντηρητικού Κόμματος, αλλά δεν έχει την εμπιστοσύνη του βρετανικού λαού.
Η ίδια η δημόσια διοίκηση την έχει σε χαμηλή εκτίμηση από την περίοδο που όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών – μια γυναίκα με περιορισμένες ικανότητες, δογματικές απόψεις και νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Η Τρας έχει γίνει απίστευτα αντιδημοφιλής στο Λιντς, τη γενέτειρά της, όπου άσκησε άδικη και ωμή κριτική στην εκπαίδευση που έλαβε στο Roundhay High School (ένα γενικό σχολείο). Η Τρας είναι ένθερμη υποστηρίκτρια της επαναφοράς των «επιλεκτικών» σχολείων, σχολείων δηλαδή που επιλέγουν τους μαθητές τους βάσει των ακαδημαϊκών τους ικανοτήτων, μετά από εξετάσεις στην ηλικία των 11 ετών.
Η οικονομική της ατζέντα θα τη φέρει σε σύγκρουση με τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα και καθοδηγείται από περιφρόνηση για τους φτωχούς και τους κοινωνικά ευάλωτους, αίσθημα που είναι ιδιαίτερα έντονο ανάμεσα στα μέλη του Συντηρητικού Κόμματος. Θα επιδιώξει επίσης να τα βάλει με τα συνδικάτα σε μια προσπάθεια να επιτεθεί στα περιορισμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα που εξακολουθούν να υπάρχουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αν η Τρας επιλέξει να το κάνει αυτό, δεν θα επαναλάβει τη «σταυροφορία» της Θάτσερ που συνέτριψε ένα μόνο συνδικάτο κατά την απεργία των ανθρακωρύχων το 1984-5, αλλά θα τα βάλει με τους εργαζόμενους σε μια σειρά συνδικάτων, και μάλιστα από μια συγκριτικά πιο αδύναμη θέση.
Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ενότητα και αποφασιστικότητα
Τα συνδικάτα πρέπει να ανταποκριθούν στις συνθήκες και να ενωθούν για να αντισταθούν στις επιθέσεις που έρχονται. Η κυβέρνηση των Συντηρητικών προσπαθεί να περιορίσει τις μισθολογικές αυξήσεις, αλλά σε ένα επίπεδο τόσο χαμηλό που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν πλέον να το αντέξουν.
Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και η διάθεση που επικρατεί στην κοινωνία είναι σε γενικές γραμμές υπέρ των εργαζομένων που διεκδικούν αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες. Ο Μπόρις Τζόνσον προσπάθησε γελώντας να πει στην αρχή της πανδημίας του Κόβιντ ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό. Αυτό στο οποίο είναι όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, είναι στη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων που θα ανταποκρίνονται στον πληθωρισμό.
Εργαζόμενοι από διαφορετικούς κλάδους μπαίνουν ήδη στη μάχη – το κίνημα μπορεί να αναπτυχθεί και είναι ζωτικής σημασίας όλοι όσοι βρίσκονται στην Αριστερά μέσα στα συνδικάτα και τους χώρους εργασίας τους να πάρουν μια αποφασιστική θέση για αυξήσεις στους μισθούς.
Είναι καιρός να πληρώσουν οι πλούσιοι! Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους όταν είναι ενωμένοι. Αυτό θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει σε ανάπτυξη της συνείδησης στο πολιτικό επίπεδο. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα το Εργατικό Κόμμα να πολιτευτεί προς όφελος των εργαζομένων. Ο Κιρ Στάρμερ (Keir Starmer-αρχηγός του Εργατικού Κόμματος) έχει δείξει ξεκάθαρα την εχθρότητά του προς όσους μέσα στο κόμμα του υποστηρίζουν τους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Οι αγώνες που αναπτύσσονται μπορεί να οδηγήσουν σε μορφές αντίστασης που θα παρακάμπτουν τα «παραδοσιακά» κοινοβουλευτικά κόμματα και να βγάλουν μπροστά νέους ηγέτες που θα είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για την εργατική τάξη.
