Ανακοίνωση του Σωματείου των εργαζομένων στο «Περιβολάκι» σχετικά με την κινητοποίηση του κλάδου ενόψει της 24ωρης γενικής απεργίας στις 15 Ιούνη.
ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΙΧΩΣ ΑΥΡΙΟ
Μόνη απάντηση είναι οι αγώνες και η οργάνωσή τους στα χέρια των εργαζομένων!
Εμείς, οι εργαζόμενοι στο χώρο της ψυχικής υγείας καθώς επίσης και σε άλλους χώρους που ο ρόλος τους είναι να προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες σε συνανθρώπους μας που ανήκουν στις λεγόμενες «ευπαθείς ομάδες» αντιμετωπίζουμε προβλήματα όπως είναι η προβληματική χρηματοδότηση και οι ελλείψεις σε υποδομές εδώ και πολλά χρόνια.. Παρόλα αυτά επιμένουμε και παλεύουμε καθημερινά να προσφέρουμε ευσυνείδητα τις υπηρεσίες μας και να διατηρήσουμε την ποιότητα της δουλειάς μας.
Αυτό που πλέον βιώνει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία είναι πρωτοφανές! Οι επιθέσεις της κυβέρνησης και του ΔΝΤ με απανωτά μέτρα εναντίον του βιοτικού μας επιπέδου, της οικονομικής και προσωπικής μας επιβίωσης δεν έχουν τελειωμό. Σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες που οδηγούμαστε και που σπρώχνουν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του κόσμου στην ανάγκη υπηρεσιών, όπως οι χώροι που εργαζόμαστε, αντί να υπάρχει ένα πραγματικό σχέδιο αντιμετώπισης της κοινωνικής κρίσης, υιοθετούνται πολιτικές που όχι απλά απαξιώνουν εμάς και τη δουλειά μας αλλά μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην χρεοκοπία και τον αφανισμό. Ό,τι επιφυλάσσουν για όλους τους εργαζόμενους στο όνομα του μνημονίου δεν μπορεί να αφήσει απέξω έναν χώρο που σε περίοδο οικονομικής κρίσης και βάναυσων περικοπών αποτελεί πολυτέλεια για τους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διατηρήσουν τα προνόμια τους με κάθε τρόπο.
Ήδη τα σημάδια εγκατάλειψης κάθε σοβαρής πολιτικής είτε για την πρόληψη είτε για την θεραπεία σε μια σειρά από χώρους είναι εμφανή. Πέρα από τη χρόνια υποχρηματοδότηση σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν και τα επί μέρους ζητήματα του κάθε χώρου, έχουμε τις πρόσφατες εκβιαστικές νομοθετικές ρυθμίσεις ένταξης δομών σε καθεστώς ΔΕΚΟ και την περίφημη λίστα με τους υπό συγχώνευση ή/και κατάργηση φορείς που βάζει το ζήτημα των περικοπών και των απολύσεων στην ημερήσια διάταξη, καταδικάζοντας εργαζόμενους, λήπτες και τις οικογένειές τους σε ανεργία, απελπισία και σε φαινόμενα επιστροφής στη δεκαετία του ’50, όταν ο κοινωνικός αποκλεισμός των ψυχικά ασθενών ήταν κανόνας και όχι εξαίρεση.
Τα παραπάνω είναι όλα προβλήματα που μας ενώνουν και μας δείχνουν ότι σε αντίθεση με το μονόδρομο της κοινωνικής κατάρρευσης και κατ’επέκταση της κατάρρευσης του χώρου της ψυχικής υγείας που μας οδηγούν πρέπει να οργανώσουμε την αντίστασή μας όλοι μαζί! Σε μια συνθήκη σαν τη σημερινή δεν υπάρχει ατομική διέξοδος. Μόνη απάντηση μπορεί να είναι ο οργανωμένος και συντονισμένος αγώνας σε όλους τους χώρους δουλειάς και αρχή να αποτελέσει η μαζική συμμετοχή μας στη γενική απεργία στις 15/06 σε ένα ενιαίο μπλοκ του χώρου της ψυχικής υγείας. Σίγουρα μια απεργία δεν είναι αρκετή, ούτε μας εκφράζουν οι εργατοπατέρες των επίσημων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Η απεργία παραμένει ωστόσο σημαντικό όπλο. Η συμμετοχή μας είναι το κλειδί για να πάμε ένα βήμα παραπέρα, στο συντονισμό και τη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων στους χώρους μας με βάση ένα οργανωμένο σχέδιο μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία που κινητοποιούνται καθημερινά στις πλατείες και ψάχνουν όπως και εμείς μια διέξοδο. Είναι ώρα να φύγουν και για να γίνει αυτό χρειάζεται οι αγώνες να περάσουν στα δικά μας χέρια!
- Ζητάμε το αυτονόητο: το μισθό που δικαιούμαστε και το δικαίωμα στη δουλειά.
- Απαιτούμε πραγματικές υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και καμιά έκπτωση στην ποιότητα της δουλειάς μας.
- Δεν ευθυνόμαστε για την κρίση που μας οδήγησαν οι κυβερνήσεις και οι τραπεζίτες και αρνούμαστε να πληρώσουμε τις συνέπειές της.
