Άρθρο του Νίκου Μαλίνογλου,προέδρου του σωματείου των εργαζομένων στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο
Η απόφαση της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ (ομοσπονδία εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία) να προχωρήσει στην εξαγγελία 48ωρων απεργιακών κινητοποιήσεων είναι αποτέλεσμα της πίεσης της βάσης του συνδικαλιστικού μας κινήματος το οποίο από την πρώτη στιγμή και με διάφορους τρόπους έδειξε την απαρέσκεια του στις 5ωρες στάσεις που είχε αρχικά εξαγγείλει η ΠΟΕΔΗΝ.
Παρά τις αρνητικές προϋποθέσεις για την πορεία του αγώνα μας, που δημιουργεί το γεγονός πως επικεφαλής βρίσκεται μια ηγεσία που δεν πιστεύει πραγματικά σ’ αυτό τον αγώνα, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουμε για την επιτυχία αυτών των κινητοποιήσεων.
Σε αντίθετη περίπτωση απλά ενισχύεται η πολιτική των κυβερνώντων ενάντια στη δημόσια Υγεία.
Αυτός ο αγώνας, για μια δημόσια Υγεία, με σεβασμό στον εργαζόμενο και στην υπηρεσία των λαϊκών στρωμάτων, βαδίζει χέρι-χέρι με την πάλη που πρέπει να δώσουμε για μια αλλαγή των ισοζυγίων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, για μια άλλη συνδικαλιστική ηγεσία, μακριά από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τα ξεπουλήματα.
Στα μέσα Σεπτέμβρη η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ εξήγγειλε, σε πανελλαδική σύσκεψη 400 συνδικαλιστών, 5ωρες στάσεις εργασίας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική στο χώρο της Υγείας. Η μόνη φωνή που κατάγγειλε τις στάσεις εργασίας σαν κοροϊδία ήταν η δικιά μας.
Στις 23 Οκτώβρη η ίδια ηγεσία αποφάσισε να μετατρέψει τις βδομαδιάτικες 5ωρες στάσεις εργασίας που είχε εξαγγείλει τον Σεπτέμβρη, σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Εξήγγειλε κατ’ αρχήν μία 24ωρη προς τα τέλη Οκτώβρη, στη συνέχεια δύο 48ωρες μέσα στο Νοέμβρη και, σαν κατάληξη, ένα 5μερο κινητοποιήσεων μέσα στο Δεκέμβρη.
Η εντύπωση που δημιουργείται είναι για μια στροφή 180 μοιρών στη στάση της ΠΟΕΔΗΝ. Αυτό είναι μόνο εν μέρει σωστό. Γιατί η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς εννοεί με 5μερο κινητοποιήσεων στις αρχές Δεκέμβρη…
Κι επειδή σύμφωνα με τα λεγόμενα στελεχών της ΠΑΣΚΕ εννοούν… κυλιόμενες στάσεις κατά κλάδο (κι όχι απεργίες!!) στα διάφορα νοσοκομεία έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε. Γιατί αν η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, σκέφτεται μετά από δύο 48ωρες απεργίες να προτείνει στάσεις εργασίας τότε δεν μιλάμε για κλιμάκωση, μιλάμε για ξεπούλημα.
Στην πραγματικότητα υποσκάπτουν
Τι μεσολάβησε κατ’ αρχήν και η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ άλλαξε στάση;
Τίποτα άλλο από την πίεση της βάσης.
Οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας αντιμετώπισαν από την πρώτη στιγμή τις 5ωρες σαν προκλητική κοροϊδία. Και είτε εκφράζανε δυναμικά και με οργή τη διαφωνία τους προς τους εργατοπατέρες, είτε αντιδρούσαν με απάθεια στα καλέσματα των συνδικαλιστών.
Ηγεσίες οι οποίες εξαγγέλλουν απεργιακές κινητοποιήσεις μόνο και μόνο γιατί φοβούνται την οργή των εργαζομένων δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να καθοδηγήσουν ένα αγώνα σωστά.
Αν το κάλεσμα των δύο 48ωρων είχε γίνει από την αρχή θα έδινε το στίγμα μιας δυναμικής και αποφασιστικής στάσης για τη λύση στα μεγάλα προβλήματα των νοσοκομειακών.
Τέτοια διάθεση όμως δεν υπάρχει από μέρους της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ.
Συντονισμός των αγώνων: και δυνατός και απαραίτητος
Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να είχε κάνει η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ είναι η σύνδεση και ο συντονισμός του αγώνα μας με τον αγώνα άλλων κλάδων που δώσανε σοβαρές απεργιακές μάχες μέσα στον Οκτώβρη και ιδιαίτερα ο συντονισμός με τους γιατρούς και με τους εκπαιδευτικούς.
Ούτε που πέρασε από το μυαλό των συνδικαλιστών της ΠΟΕΔΗΝ ένας τέτοιος συντονισμός, ούτε καν με τους γιατρούς με τους οποίους ζούμε και δουλεύουμε καθημερινά και με τους οποίους έχουμε τόσα κοινά προβλήματα και αιτήματα.
Να παλέψουμε για αλλαγή του προγράμματος δράσης.
Οι εργαζόμενοι στην Υγεία δεν έχουμε στην πραγματικότητα άλλη επιλογή από το να παλέψουμε για:
α) την επιτυχία των 48ωρων κινητοποιήσεων, ώστε να μη νοιώσει η κυβέρνηση ότι μπορεί να εντείνει την επίθεσή της ενάντια στη δημόσια υγεία.
β) να ασκηθεί πίεση από τα κάτω έτσι ώστε οι 5μερες κινητοποιήσεις στις αρχές Δεκέμβρη να μην έχουν τη μορφή των στάσεων εργασίας αλλά της απεργιακής κινητοποίησης.
Πρωτοβουλίες από τα κάτω, τώρα!
Η άποψή μας είναι ότι τα σωματεία που κινούνται στα αριστερά της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ, στα οποία πλειοψηφούν αριστερές παρατάξεις, χρειάζεται άμεσα να συναντηθούν και
– να προχωρήσουν σε κοινή απόφαση με την οποία να ασκούν σκληρή κριτική στην ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ
– να προχωρήσουν από μόνα τους σε πρωτοβουλίες κοινών απεργιακών κινητοποιήσεων, στη βάση ενός δικού τους προγράμματος.
Αυτός είναι ο πιο δραστικός τρόπος να πιεστεί η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ.
Αυτός είναι κι ο μόνος τρόπος για να στείλουμε το μήνυμα μιας μαχητικής συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης, στη βάση του κινήματος, ώστε να παίξουμε το ρόλο του καταλύτη για εντονότερες διεργασίες στο χώρο της Υγείας.
Αριστερό μέτωπο στην Υγεία
Όλοι καταλαβαίνουμε πως ο αγώνας για τη διάσωση της δημόσιας υγείας από τα δόντια της κυβερνητικής πολιτικής και των ιδιωτικών συμφερόντων είναι μακρόχρονος. Η επαφή, σύνδεση και συντονισμός των αριστερών σωματείων, παρατάξεων και συνδικαλιστών στην Υγεία δεν πρέπει να είναι μόνο συγκυριακός. Πρέπει να είναι μόνιμος και με προοπτική μακροχρόνια. Η πάλη για το κτίσιμο του αριστερού μετώπου στο χώρο της Υγείας αποτελεί πρώτη και άμεση αναγκαιότητα.
