Με αφορμή την 24ωρη απεργία που πραγματοποίησε στις 5/6 το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στην Vodafone, το «Ξεκίνημα» πήρε συνέντευξη από τη Βίκυ Κωστοπούλου και το Χάρη Σιδέρη. Η Βίκυ και ο Χάρης είναι 2 νέοι άνθρωποι οι οποίοι απολύθηκαν από μια πολυεθνική γιατί τόλμησαν να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να οργανωθούν στο σωματείο του χώρου τους. Η απεργία καλέστηκε με βασικό αίτημα την επαναπρόσληψή τους.
Μετά την πολύ πετυχημένη 24ωρη απεργία της 5/6, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone προχωρά σε νέα 24ωρη απεργία στις 25 Ιούνη και καλεί σε συσκέψεις για τη δημιουργία επιτροπών αλληλεγγύης, στα Εργατικά Κέντρα Αθήνας και Θεσ/νίκης, στις 18 και 19 Ιούνη αντίστοιχα. Διαβάστε την ανακοίνωση του σωματείου εδώ: https://xekinima.org/arthra/view/article/vodafone-nea-24ori-apergia-kalesma-gia-systasi-epitropis/.
Ακολουθεί η συνέντευξη
ΕΡ: Πότε προσληφθήκατε στην εταιρεία, σε τι πόστο και με τι μισθό;
Βίκυ: Η πρόσληψή μου πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2012 μέσω της εταιρείας Αtlas/ Adecco. Εργαζόμουν στις συνδέσεις σταθερής και ίντερνετ των εταιρικών πελατών της Vodafone με μισθό 644,69 ευρώ μικτά για 8ωρη απασχόληση.
Χάρης: Η πρόσληψη μου έγινε στις 4/10/2010 με μηνιαία σύμβαση μέσω της εταιρίας Manpower με μισθό 520€ καθαρά για 5ωρη – 5νθήμερη εργασία, στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών. Οι συμβάσεις αρχικά ανανεώνονταν κάθε τέλος του μήνα, μέχρι που στα τέλη Μαρτίου του ’11 μου ανακοινώθηκε ότι δε θα ανανεωθεί για τον επόμενο μήνα. Η Manpower μου είπε τότε ότι αυτό έγινε λόγω χαμηλής απόδοσης, τον επόμενο μήνα όμως με κάλεσαν εκ νέου για να επιστρέψω! Οι μηνιαίες συμβάσεις συνέχισαν να ανανεώνονται κάθε μήνα μέχρι τις 2/04/2012, όταν και υπέγραψα – μαζί με αρκετούς ακόμα – σύμβαση αορίστου χρόνου με την εταιρία CQS με τους ίδιους μισθολογικούς όρους.
Την 1/4/2013, μία μέρα πριν τη συμπλήρωση ενός χρόνου (και άρα το δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης) η CQS μας ανακοίνωσε ότι είτε θα αποδεχτούμε μείωση στα 330€ καθαρά (μεγαλύτερη του 35% δηλαδή) είτε θα απολυθούμε!
ΕΡ: Ποια τα προβλήματα των ενοικιαζομένων του χώρου;
Βίκυ: Οι ενοικιαζόμενοι υπάλληλοι του χώρου, εκτός από τα προβλήματα που απασχολούν το σύνολο των υπαλλήλων που εργάζονται για τη Vodafone (επιβεβλημένες υπερωρίες, πιεστικές συνθήκες εργασίας σε περιβάλλον όπου η παραμικρή δραστηριότητα του εργαζόμενου καταγράφεται και αξιολογείται) έχουν να αντιμετωπίσουν και τους καταφανώς χαμηλότερους μισθούς για παροχή ίδιας εργασίας καθώς και την αδυναμία/δυσκολία μέχρι πρότινος να οργανωθούν και να ενταχτούν στο επιχειρησιακό σωματείο, ώστε να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους.
Ειδικά αυτό το τελευταίο, καθιστά τους εργαζομένους αδύναμες, διαιρεμένες και απομονωμένες μονάδες, απόλυτα εκτεθειμένες στις απαιτήσεις ή και τις αυθαιρεσίες της διοίκησης.
Σε κάθε κτίριο και τμήμα της Vodafone εργάζονται υπάλληλοι πολλών διαφορετικών εργολαβικών εταιριών. Η αδυναμία οργάνωσής τους οδηγεί στη διαίρεση, το φόβο και την απομόνωση τους περισσότερους, ενώ αυτοί που διεκδικούν στιγματίζονται ατομικά και απομακρύνονται με διαδικασίες ταχείς και συνοπτικές.
Χάρης: Εντοπίζω δύο βασικά προβλήματα. Το ένα αφορά τη μισθοδοσία που είναι κατά πολύ χαμηλότερη από εκείνων που εργάζονται με άμεσο εργοδότη τη Vodafone. Έτσι δημιουργούνται τεχνηέντως εργαζόμενοι δύο ή και τριών ταχυτήτων –αν λάβουμε υπ’ όψη όσους είναι κάτω των 25, άρα με ακόμα μικρότερο μισθό– παρότι η δουλειά που κάνουμε είναι ακριβώς η ίδια!
Το δεύτερο είναι η μη δυνατότητα, με βάση το εργατικό δίκαιο, συνδικαλισμού. Αυτό σημαίνει μη δυνατότητα διαπραγμάτευσης συλλογικής σύμβασης εργασίας αλλά και στέρηση ενός βασικού δικαιώματος κάθε εργαζόμενου.
Ιδιαίτερα στα τηλεφωνικά κέντρα, όπου το ποσοστό των συναδέλφων που εργάζεται σε κάποιον εργολάβο αγγίζει το 75-80%, η παρουσία πολλών εταιριών ενοικίασης (πχ. Info Assist, Adecco, Atlas, CQS κ.α.), εξασφαλίζει στον εργοδότη την απαραίτητη για εκείνον διάσπαση, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα ένταξης σε ένα κοινό σωματείο.
ΕΡ: Πως ακριβώς έγινε η διαδικασία της απόλυσης, ποια ήταν η στάση στελεχών της εταιρείας και πως αισθανθήκατε;
Βίκυ: Στη δική μου περίπτωση τη Δευτέρα 25/5 το απόγευμα, αφού δηλαδή είχα αποχωρήσει από το χώρο εργασίας μου και χωρίς να έχω λάβει κάποια σχετική ενημέρωση από τους προϊσταμένους μου στη Vodafone, δέχτηκα τηλεφωνική ενημέρωση από την Atlas/ Adecco προκειμένου «να συζητήσουμε ένα θέμα που αφορά τη σύμβασή μου». Σε επίμονες ερωτήσεις μου για το τι ακριβώς επρόκειτο, δεδομένου πως η σύμβασή μου ήταν αορίστου χρόνου, έλαβα την παραίνεση να το συζητήσουμε από κοντά την επομένη μέρα το πρωί. Μετά το τηλεφώνημα έκανα επανειλημμένες προσπάθειες να έρθω σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον άμεσα προϊστάμενό μου στη Vodafone αλλά οι κλήσεις μου ουδέποτε απαντήθηκαν.
Την επόμενη μέρα βρέθηκα στα κτίρια της Αtlas, όπου μετά από αναμονή 40 λεπτών, μου ανακοινώθηκε η απόλυσή μου με την αιτιολογία της χαμηλής απόδοσης. Tην ίδια χρονική στιγμή στο κτίριο όπου εργαζόμουν στη Vodafone η προϊσταμένη μου ανακοίνωνε στους συναδέλφους μου την απομάκρυνσή μου για τους ίδιους λόγους. Σε αντιδράσεις που υπήρξαν, τόσο σε σχέση με την αιτιολογία όσο και με το ότι 20 μέρες πριν, σε συνάντηση του τμήματος, η διοίκηση είχε ενημερώσει πως το τμήμα επί του συνόλου είχε αυξήσει θεαματικά την απόδοσή του και πως ενόψει της συγχώνευσης με τη Hol και τον αυξημένο όγκο εργασίας δε θα υπήρχαν απολύσεις και θα χρειάζονταν εντατικοποίηση των υπερωριών, εκφράστηκαν οι πρώτοι ισχυρισμοί από τους προϊσταμένους μου πως υπήρχαν και «άλλα θέματα» που επέβαλαν την απομάκρυνσή μου.
Χάρης: Η απόλυση έγινε ως συνήθως με κλήση από τον εργολάβο που φαίνεται ως άμεσος εργοδότης. Σε παίρνουν τηλέφωνο την προηγούμενη μέρα και σε ενημερώνουν να περάσεις από τα γραφεία τους για να συζητήσετε «ένα θέμα που αφορά τη σύμβαση σου». Από τη στιγμή που η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου και με τον κατώτατο μισθό, η μόνη συζήτηση που μπορεί να γίνει αφορά τον τερματισμό της.
Με ενημέρωσαν ότι με απολύουν λόγω παραβίασης των κανόνων ασφαλείας του κτιρίου. Το «έγκλημα» μου ήταν ότι την ημέρα της απόλυσης της Βίκυς (εγώ είχα ρεπό) την «έβαλα παράνομα» στο κτίριο με το αυτοκίνητό μου! Όμως δεν υπήρχε καμία παρανομία καθώς ότι έγινε, έγινε στο φως της ημέρας, αφού κανένας δεν είχε απαγορεύσει στην Βίκυ την πρόσβαση στην εταιρεία.
Σε επικοινωνία που είχα με τους άμεσους προϊσταμένους μου, ενημερώθηκα ότι δεν είχαν σε καμία περίπτωση ζητήσει την απόλυση μου, καθώς δε συνέτρεχε κανένας απολύτως λόγος. Άλλωστε, ακόμα και με βάση την αξιολόγηση της εταιρίας, η απόδοση μου υπήρξε εξαιρετική (exceptional όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο που έχω στη διάθεση μου για το διάστημα 1/4/2014 – 30/4/2015). Όσον αφορά τα συναισθήματα, αισθάνθηκα πρώτα απ’ όλα κοροϊδία, αλλά παράλληλα ένα θυμό και αποφασιστικότητα να μην το αφήσω έτσι, σε συνδυασμό και με τη Βίκυ.
ΕΡ: Ποια ήταν η αντίδραση των συναδέλφων σας και του Σωματείου;
Χάρης: Οι συνάδελφοι που με γνώριζαν δε μπορούσαν να πιστέψουν ότι απολύθηκα, η αντίδραση τους ήταν εξαιρετική και συγκινητική. Σταμάτησαν στην πλειοψηφία τους να εργάζονται και βγήκαν στον αίθριο του κτιρίου προκειμένου να διαμαρτυρηθούν και να μάθουν από πρώτο χέρι τi συνέβη. Το επιχειρησιακό σωματείο στο οποίο απευθύνθηκα από την πρώτη στιγμή, στάθηκε δίπλα μου σε όλη τη διαδικασία. Πήγαμε μαζί στα κτίρια της CQS όπου και μου ανακοινώθηκε η απόλυση, μιλήσαμε άμεσα με δικηγόρο για τις κινήσεις που θα ακολουθήσουμε και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο κτίριο του Κηφισού όπου μπήκαν μπροστά για να μπούμε τόσο εγώ όσο και η Βίκυ στο κτίριο.
Από τη διοίκηση της Vodafone μας απαγορεύτηκε η είσοδος, είχαν δοθεί σχετικές εντολές στο προσωπικό ασφαλείας του κτιρίου. Όταν ανεβήκαμε κι εμείς στο αίθριο, οι συνάδελφοι που περίμεναν μας χειροκρότησαν και μας αγκάλιασαν πριν προχωρήσουμε σε συνέλευση από τη οποία με μεγάλη πλειοψηφία προέκυψε η 24ωρη απεργία της 5/6/2015.
Βίκυ: Ερχόμενη σε επαφή με το επιχειρησιακό σωματείο, τα μέλη του οποίου ήταν δίπλα μου σε πρακτικό και ανθρώπινο επίπεδο από την πρώτη στιγμή, έφτασα στο κτίριο της Vodafone όπου εργαζόμουν, προκειμένου να ενημερώσω τους συναδέλφους μου για το τι είχε συμβεί κα να συναντηθώ με τους πραγματικούς μου εργοδότες. Η στάση και η αντίδραση των συναδέλφων μου ήταν συγκινητική, μιας και οι ίδιοι πέρα και πάνω από όλους γνώριζαν πως ήμουν πάντα τυπική στις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις της θέσης μου, αλλά αντιστεκόμουν επανειλημμένως διεκδικώντας για όλους μας αξιοπρεπείς συνθήκες και ωράρια εργασίας.
Στη σύντομη συνάντησή μου με τους προϊσταμένους μου, την οποία εκ των πραγμάτων θεώρησα ετεροχρονισμένη, οι αντιφάσεις τόσο ως προς την αιτιολογία της απόλυσης, όσο και ως προς την παντελή έλλειψη έγκαιρης ενημέρωσής μου, επιβεβαίωσαν τους πολυετείς προβληματισμούς μου για το καθεστώς εργασίας της επινοικίασης που νομιμοποιεί την αυθαιρεσία της διοίκησης των εταιρειών.
ΕΡ: Πως ήταν το κλίμα στην απεργία στις 5/6 και πως νομίζετε ότι πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας;
Βίκυ: Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί πως την δική μου απόλυση ακολούθησε, έπειτα ακριβώς από μία εβδομάδα, η απόλυση του συναδέλφου μου Χάρη Σιδέρη, επίσης ενοικιαζόμενου, μέσω της CQS/ Paladino, που με συνόδευσε, μαζί με την πρόεδρο του σωματείου, στο κτίριο όπου εργαζόμουν τη μέρα της απόλυσής μου. Δεδομένης της εξαιρετικής του απόδοσης και συμπεριφοράς καθ’ όλη τη διάρκεια των 4,5 χρόνων εργασίας του για Vodafone, οι λόγοι παραβίασης των κανόνων ασφαλείας που προφασίστηκε η διοίκηση για την απομάκρυνσή του δεν μπόρεσαν να συγκαλύψουν την προφανή προσπάθεια αντεκδίκησης όσων εργαζομένων αντιδρούν στην αδικία και λειτουργούν αλληλέγγυα και συναδελφικά καθώς και την προσπάθεια εκφοβισμού των υπολοίπων.
Την ημέρα της απόλυσης του Χάρη η συμμετοχή των συναδέλφων στην έκτακτη συνέλευση που συγκάλεσε το σωματείο ήταν θεαματική. Τα λόγια συμπαράστασης και αλληλεγγύης έγιναν πράξη με την στάση εργασίας εκείνης της ημέρας και με την ενθουσιώδη συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της 5ης Ιουνίου.
Στο κτίριο του Κηφισού –όπου εργαζόμασταν εγώ και ο Χάρης– αλλά και στο κτίριο της Πειραιώς, κανένας συνάδελφος δεν προσήλθε για να εργαστεί. Έξω από αυτά δεχόμασταν τη συνεχή υποστήριξη συναδέλφων και αλληλέγγυων.
Η συνέχεια μας βρίσκει πιο δυνατούς και αποφασισμένους. Έχουμε ήδη εκκινήσει τις πρώτες νομικές διαδικασίες μέσω της Επιθεώρησης Εργασίας στοχεύοντας στην επαναπρόσληψή μας και την εξάλειψη της επινοικιαζόμενης εργασίας. Επιθυμία μας είναι να ενημερωθούν όλοι οι συνάδελφoι τόσο για το γεγονός των απολύσεων μας, όσο και για τα δικαιώματα που μπορούμε να διεκδικήσουμε πράττοντας συλλογικά.
Χάρης: Έχω συμμετάσχει σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις στο χώρο τα τελευταία 4,5 χρόνια και μπορώ να πω ότι αυτή ήταν η πιο επιτυχημένη! Όχι μόνο λόγω των στοιχείων που προκύπτουν για τη συμμετοχή, αλλά και –κυρίως– για την παρουσία συναδέλφων στην απεργιακή συγκέντρωση το πρωί της Παρασκευής στο κτίριο του Κηφισού όπου εργαζόμασταν μαζί με τη Βίκυ. Ήταν μακράν η μεγαλύτερη που έχω δει!
Από εδώ και στο εξής, πέρα από τις όποιες νομικές διαδικασίες (καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας κοκ) νομίζω πως πρέπει να γίνει μια όσο το δυνατόν αναλυτικότερη ενημέρωση των συναδέλφων σε όλα τα κτίρια και στη συνέχεια να κληθεί μια Γενική Συνέλευση του επιχειρησιακού σωματείου όπου εκεί θα αποφασιστούν οι επόμενες κινητοποιήσεις.
ΕΡ: Υπάρχει κάτι που θέλετε να πείτε στους συναδέλφους σας ενοικιαζόμενους;
Βίκυ: Στους συναδέλφους που εργάζονται για τη Vodafone μέσω εργολαβικών εταιρειών θα ήθελα αρχικά να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την μέχρι τώρα συγκινητική και έμπρακτη υποστήριξη.
Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων της εταιρείας με πρόσφατη προσθήκη στο καταστατικό του δέχεται πλέον την εγγραφή και των επινοικιαζόμενων συναδέλφων, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό για τις δυνατότητες διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας με τρόπο συλλογικό.
Η πρόσφατη απεργία άλλωστε είχε ως βασικό της αίτημα, πέρα από την επαναπρόσληψή μας και την υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης, και την κατάργηση της επινοικιαζόμενης εργασίας.
Θα υπενθυμίσω πως ο φόβος μας και η απομόνωσή μας είναι ένα όπλο στα χέρια της διοίκησης που πρέπει και πλέον υπάρχει τρόπος να αποτάξουμε.
Χάρης: Το πρώτο είναι να μη φοβούνται και να μη δέχονται αδιαμαρτύρητα ότι τους ζητάει η διοίκηση της Vodafone. Να είναι σε εγρήγορση σε κάθε περίπτωση που ακούσουν για κάποια απόλυση, ενημερώνοντας παράλληλα άμεσα το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων της Vodafone. Να μην υπογράψουν κανένα χαρτί αν πρώτα δεν γνωρίζουν τα νόμιμα δικαιώματα τους. Τέλος –και πιο σημαντικό– να οργανωθούν ενεργά στο σωματείο! Αυτή είναι μια καινούρια δυνατότητα που μπορεί να αλλάξει την εικόνα στους χώρους εργασίας.
Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafone – Παναφον είναι από τα λίγα που έχουν ανοίξει τις γραμμές του για εγγραφές ενοικιαζόμενων συναδέλφων, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το πρόβλημα στους χώρους εργασίας και διεκδικώντας την κατάργηση της επινοικίασης και την πρόσληψη όλων των συναδέλφων από τη Vodafone.
