Εύα Δημοκωστούλα, αναπληρώτρια μουσικός
Η απόφαση του Εφετείου, στο οποίο προσέφυγε η Υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως ενάντια στην απεργία των εκπαιδευτικών, με σκοπό να χαρακτηριστεί ως παράνομη και καταχρηστική, δικαίωσε κατά το ήμισυ την κυβέρνηση. Αυτό γιατί την έκρινε μόνο παράνομη, εστιάζοντας σε νομικά σημεία και όχι σε ουσιαστικά. Το ότι δεν την έκρινε καταχρηστική σημαίνει ότι αναγνώρισε τους λόγους για τους οποίους γίνεται η απεργία και άρα οι διεκδικήσεις είναι νόμιμες, ωστόσο κρίθηκε παράνομη διότι δεν έγινε προηγουμένως δημόσιος διάλογος καθώς επίσης και γιατί έκρινε αναρμόδια τα Δ.Σ. των ομοσπονδιών να κηρύξουν την απεργία – θα έπρεπε να γίνει μέσω Γενικής Συνέλευσης.
***
Με αυτά τα δεδομένα, το Σάββατο 16 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση των προέδρων των κατά τόπους ΕΛΜΕ, για να αποφασίσει τη συνέχιση του αγώνα. Και ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών συνελεύσεων πήρε θέση για τη συνέχιση της απεργίας, η πρόταση δεν συγκέντρωσε το απαιτούμενο των 2/3 των προέδρων. Πρόκειται για μια απαράδεκτη στάση, που ισοδυναμεί με σαμποτάζ του αγώνα από τους ίδιους τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών!
Σύμφωνα με δηλώσεις προέδρων στο ThePressProject, ανέβηκαν στο βήμα εκπρόσωποι που έλεγαν ότι έχουν απόφαση από την τοπική συνέλευσή τους για συνέχιση της απεργίας και την ώρα της ψηφοφορίας δεν την υπερψήφισαν! Την ευθύνη για αυτήν την αντιδημοκρατική στάση φέρουν οι εκπρόσωποι της ΔΑΚΕ αλλά και των ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν λευκό.
Το Σάββατο 23 Οκτώβρη γίνεται η ολομέλεια των Προέδρων των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας. Πιθανόν οι αντίστοιχες δυνάμεις να κρατήσουν ανάλογη στάση.
Διάφοροι συνδικαλιστές που δεν επιθυμούν τη συνέχιση του αγώνα προβάλλουν νομικίστικα κολλήματα (όπως ότι ήταν εξουσιοδοτημένοι από τις ΕΛΜΕ για συνέχιση της απεργίας αλλά όχι για επαναπροκήρυξη κλπ), δικαιολογίες που δεν θα έλεγαν ούτε οι μαθητές τους, ενώ αρκετοί προτείνουν έναν άλλο δρόμο για να «μπλοκαριστεί» η αξιολόγηση: να κατατεθεί από όλους τους συλλόγους το ίδιο έγγραφο σημειώνοντας σε όλα «Άριστα», με σκοπό να αχρηστευθεί η διαδικασία.
Η πραγματικότητα είναι ότι θα μπορούσε να προκηρυχθεί απεργία-αποχή με τέτοιον τρόπο που να πληρούνται οι προϋποθέσεις για τις οποίες το Εφετείο την έβγαλε παράνομη, με στόχο να συνεχιστεί ο αγώνας. Το πιο σημαντικό σημείο ωστόσο δεν είναι το νομικό σκέλος, αλλά η διάθεση του κλάδου που φάνηκε στην μαζικότατη Απεργία της 11ης Οκτώβρη και βέβαια η απεργία-αποχή όλο το τελευταίο διάστημα από τις διαδικασίες της αξιολόγησης. Οι εκπαιδευτικοί έδειξαν τη δύναμή τους, αν υπήρχε ένα σχέδιο κλιμάκωσης και συνέχισης του αγώνα, η κυβέρνηση και η Κεραμέως δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν έναν συσπειρωμένο και αποφασισμένο κλάδο.
***
Απέναντι στο σαμποτάζ των προέδρων των ΕΛΜΕ, ήδη μια σειρά τοπικές ενώσεις καθηγητών έχουν προχωρήσει σε νέες συνελεύσεις, μέσα από τις οποίες αποφασίζουν για στάσεις εργασίας με σκοπό να καλυφθούν οι εκπαιδευτικοί στο να μην προχωρήσουν με τη διαδικασία της αξιολόγησης. Το ίδιο συμβαίνει και σε τοπικούς συλλόγους δασκάλων, προσανατολιζόμενοι παράλληλα σε οριζόντιο συντονισμό.
Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί ο κλάδος, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στις ηγεσίες των ομοσπονδιών για να ανατραπούν οι αποφάσεις που σταματούν τον αγώνα. Παράλληλα χρειάζεται πλατιά εκστρατεία ενημέρωσης των γονέων και της κοινωνίας για τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών, ότι δεν πρόκειται για ένα συντεχνιακό ζήτημα ή ότι «φοβούνται να αξιολογηθούν», αλλά ότι η αξιολόγηση που προωθεί το Υπουργείο κατηγοριοποιεί τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», συνδέοντας τη χρηματοδότησή τους με τα αποτελέσματά της, προωθώντας τη λογική της αναζήτησης ιδιωτικών πόρων, τα οποία υποσκάπτουν συνολικά τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα της αξιολόγησης στο εξωτερικό
ΗΠΑ
Το 2002 εφαρμόστηκε ο Νόμος NCLB για την αξιολόγηση των σχολείων. Σε όσα σχολεία δεν πετυχαίνουν τους στόχους που έχουν τεθεί, επιβάλλονται κυρώσεις που ξεκινούν από επιπλήξεις, δυνατότητα σε μαθητές να αλλάξουν σχολείο, αναζήτηση ιδιωτικών πόρων μέχρι και απολύσεις εκπαιδευτικών και κλεισίματός τους. Σήμερα το ένα τρίτο των δημόσιων σχολείων της χώρας (δηλαδή, περισσότερα από 30.000) έχουν ενταχθεί στην κατηγορία των σχολικών μονάδων που δεν επιτυγχάνουν «ικανοποιητικά ετήσια αποτελέσματα».
Μεγάλη Βρετανία
Οι συνθήκες που εργάζονται οι εκπαιδευτικοί στην Αγγλία με τους δείκτες και την αξιολόγηση, οδηγούν πολλούς εκπαιδευτικούς σε απογοήτευση και εξουθένωση ενώ πολλοί εξαναγκάζονται σε παραίτηση, με τέτοιο ρυθμό που τα κενά στα σχολεία είναι περισσότερα από ποτέ.
Όλα αυτά σε μια πανίσχυρη οικονομικά χώρα, όπου όμως η εκπαίδευση έχει πάψει να αποτελεί ευθύνη του κεντρικού κράτους. Τα σχολεία έχουν γίνει «αυτοδύναμα», και λειτουργούν επίσημα ως επιχειρήσεις με μειωμένη χρηματοδότηση (μέσω της αξιολόγησης) και καταθέτουν προϋπολογισμούς με σκοπό να πιάσουν τους οικονομικούς κι όχι τους μαθησιακούς στόχους, όπως θα ήταν το σωστό με βάση τις ανάγκες των μαθητών τους.
Έτσι τα σχολεία έχουν κατηγοριοποιηθεί σε «καλά» και «κακά», αναλόγως των οικονομικών τους, με αποτέλεσμα τα λεγόμενα «κακά» να έχουν τις χειρότερες εργασιακές και μαθησιακές συνθήκες.
