Στέλλα Χονδροματίδου, ακτινολόγος στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ)
Την ίδια ώρα που οι δείκτες της πανδημίας αρχίζουν σταδιακά να υποχωρούν και η κοινωνία με την οικονομία να επιστρέφουν σε ρυθμούς «κανονικότητας», τα δημόσια νοσοκομεία συνεχίζουν να βρίσκονται «στο κόκκινο».
Εδώ και δύο χρόνια τώρα δέχθηκαν όλο το βάρος της αντιμετώπισης της πανδημίας με τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, με απειλές και αναστολές εργασίας των υγειονομικών, οι οποίες στο τέλος του Μαρτίου θα οδηγήσουν σε χιλιάδες απολύσεις.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα σχέδια της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και το «νέο ΕΣΥ» ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Στην πραγματικότητα εκμεταλλεύθηκαν την πανδημία για να χτυπήσουν ότι έχει απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν περίθαλψη και να πριμοδοτήσουν τον Ιδιωτικό Τομέα.
Με πρόσχημα την κάλυψη των κενών θέσεων που αφήνουν οι αναστολές των ανεμβολίαστων εργαζομένων, ο Υπουργός Υγείας Πλεύρης με τροπολογίες επιτρέπει σε ιδιωτικές υπηρεσίες να αναλάβουν κομμάτια των νοσοκομείων, όπως τη μεταφορά των ασθενών (τραυματιοφορείς, ασθενοφόρα) εργαστηριακές εξετάσεις, τη διοίκηση κτλ.
Σχεδιάζουν συγχωνεύσεις νοσοκομείων, κλείσιμο ολόκληρων μονάδων, ενώ έχει ήδη ανακοινωθεί η είσοδος ιδιωτών γιατρών στα νοσοκομεία και η δυνατότητα πραγματοποίησης απογευματινών χειρουργείων με οικονομική επιβάρυνση των ασθενών.
Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Η άλωση του ΕΣΥ επιταχύνεται και μάλιστα σε δύσκολες συνθήκες για τη δημόσια υγεία – χρειάζεται εγρήγορση.
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) προκήρυξε για την Τετάρτη 23 Φλεβάρη 24ωρη παν-υγειονομική απεργία, για την κρίσιμη κατάσταση που βρίσκονται τα νοσοκομεία και οι υγειονομικοί. Οι κινητοποιήσεις ωστόσο ήταν αναντίστοιχες της σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτό είναι κατανοητό σε έναν βαθμό, από την άποψη ότι οι υγειονομικοί που έχουν απομείνει στα νοσοκομεία είναι πλέον εξαντλημένοι και προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ δουλειάς, εφημεριών και ξεκούρασης, για να επιστρέψουν ξανά στη μάχη της πανδημίας.
Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας παρά τις δύσκολες συνθήκες και να εμποδίσουμε τις απολύσεις υγειονομικών. Ζητάμε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και αύξηση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ από τον προϋπολογισμό, ενάντια σε κάθε σχέδιο ιδιωτικοποίησης.
