Η ηγεσία της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Με αίσθημα… εργοδοτικής ευθύνης κάνει ακόμα ένα δωράκι σε κυβέρνηση και κεφάλαιο. Τη στιγμή που η επίθεση απέναντι στον κόσμο της εργασίας είναι λυσσαλέα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος και η παρέα του –που υποτίθεται πως αγωνίζονται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης– χρησιμοποιούν την πανδημία ως πρόσχημα προκειμένου να μην καλέσουν κινητοποίηση στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Αντίθετα, προγραμματίζουν μαζί με το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, με «υψηλό αίσθημα ευθύνης» εκδήλωση «για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο της εργασίας», η οποία θα γίνει σε κλειστό χώρο (!), σε 5άστερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, μακριά απ’ το κέντρο της πόλης. (Αν αυτό δεν είναι «γροθιά στο κατεστημένο», τότε τι είναι;)
Από το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη…
Στις 19 Ιουνίου ψηφίστηκε το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, ένα νομοσχέδιο-σταθμός που επιφέρει ακόμα ένα εξαιρετικά σοβαρό χτύπημα στο εργατικό κίνημα:
- Συνεχίζει το ξήλωμα του 1264/1982, που όσο ίσχυε ήταν ο πιο προοδευτικός συνδικαλιστικός νόμος στην Ευρώπη,
- νομιμοποιεί όλες τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και παραβάσεις (απλήρωτες υπερωρίες, αδικαιολόγητες απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, ποινικοποίηση συνδικαλισμού),
- προσφέρει γη και ύδωρ στην εργοδοσία προκειμένου να φορτώσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων,
- επιχειρεί να θωρακίσει το κράτος απέναντι στους εργατικούς αγώνες, που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσουν.
Απέναντι σ’ αυτό το έκτρωμα η ηγεσία της ΓΣΕΕ είχε περιοριστεί πριν το καλοκαίρι σε μια συμβολική στάση εργασίας.
Αφού, λοιπόν, ο δρόμος είναι ανοιχτός (χωρίς αντιστάσεις από τις ηγεσίες των συνδικάτων) και οι απεργίες «ξεπερασμένες», σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη: Επόμενος σταθμός η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.
…στο ξεπούλημα της Επικουρικής Ασφάλισης
Το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση τις επόμενες μέρες προβλέπει τη δημιουργία Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), το οποίο θα είναι αυτόνομο και θα λειτουργεί εκτός του Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ). Μάλιστα, δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για εκπροσώπηση των ασφαλισμένων στο διοικητικό του συμβούλιο, δηλαδή οι ασφαλισμένοι δεν θα έχουν λόγο για το τι θα γίνονται τα χρήματα που οι ίδιοι δίνουν στα ταμεία! Και την ίδια στιγμή θεσπίζεται το «ακαταδίωκτο» για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του νέου Ταμείου, τα οποία απαλλάσσονται από κάθε αστική ή ποινική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των «καθηκόντων» τους. Είναι προφανές ότι στήνεται πάρτι με τα χρήματα εργαζομένων και ασφαλισμένων!
Στο ΤΕΚΑ, θα ενταχθούν υποχρεωτικά όλοι οι νέοι εργαζόμενοι/εργαζόμενες που θα ασφαλιστούν για πρώτη φορά από την 1η Γενάρη 2022 και προαιρετικά όσοι κάτω των 35 ετών το επιθυμούν, καθώς και κλάδοι των ελεύθερων επαγγελματιών που δεν υπάγονταν σε επικουρική ασφάλιση.
Το ΤΕΚΑ θα επιλέγει ποιο πρόγραμμα ταιριάζει περισσότερο σε κάθε εργαζόμενο για να το πλασάρει, θα παίζει δηλαδή έναν ρόλο «ντίλερ» επενδυτικών προγραμμάτων χαμηλού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου, τα οποία θα προτείνει στους ασφαλισμένους.
Στόχος η δημιουργία «ατομικών κουμπαράδων» και η μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητική, καθώς θα εξαρτάται μόνο από το ποσό της εισφοράς και την απόδοση της στον τζόγο (μέσω των επενδύσεων σε χρηματιστήρια και αλλού), χάνοντας έτσι το σύστημα τον αλληλέγγυο και αναδιανεμητικό χαρακτήρα του.
Οι ασφαλιστικές εισφορές και αυτό που αποτελεί συλλογική ιδιοκτησία των εργαζομένων, που μαζεύτηκαν με κόπο δεκαετιών, μετατρέπονται σε «ατομικό επενδυτικό προϊόν», χωρίς εγγυήσεις, με μόνο στόχο την κερδοσκοπία των συμβούλων-επενδυτών. Η ασφάλιση από κοινωνικό αγαθό, της οποίας οι παροχές είναι εγγυημένες από το κράτος, επιχειρείται να μεταφερθεί στο πεδίο της ατομικής ευθύνης.
Εργατικές Αντιστάσεις
Η κυβέρνηση έχει βρει την κατάλληλη περίοδο να χτυπήσει. Η πανδημία, η πτώση του ηθικού των εργαζομένων, η πλήρης υποταγή των συνδικαλιστικών ηγεσιών και το τεράστιο πολιτικό κενό στην Αριστερά αποτελούν το έδαφος πάνω στο οποίο ξεδιπλώνεται αυτή η επίθεση.
Μέσα σ’ αυτή την δυσμενή συνθήκη καλούνται οι ριζοσπαστικές δυνάμεις μέσα στο εργατικό κίνημα να βρουν τα πατήματά τους και να απαντήσουν. Είναι υποχρεωμένες να κάνουν δουλειά «βάσης», καθώς η κατάσταση των ηγεσιών των συνδικάτων δεν αποπνέει καμία εμπιστοσύνη.
Απαιτείται να οπλιστούν με υπομονή, να εστιάζουν στην ανάγκη συνεργασίας της Αριστεράς και υποστήριξης κάθε πρωτοβουλίας που λαμβάνεται για ενίσχυση ή δημιουργία σωματείου (π.χ. Υγειονομικοί, Ντελιβεράδες, Εργαζόμενοι στις τέχνες, Ερευνητές, κ.α.), καθώς και να σχεδιάσουν ενωτικές καμπάνιες ενάντια σε απολύσεις και εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
Είναι κρίσιμο, λοιπόν, την επόμενη περίοδο να δοθεί έμφαση στα εξής:
- Συντονισμός της ριζοσπαστικής-ανατρεπτικής Αριστεράς στους χώρους δουλειάς και υπομονετική συστηματική από κοινού δουλειά, με στόχο να χτιστούν σταδιακά, μαχητικά και δημοκρατικά σωματεία στα χέρια των εργαζομένων.
- Συνέχιση, επέκταση και συστηματοποίηση του από τα κάτω συντονισμού των μαχητικών πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών.
- Η σημασία της ενότητας στη δράση και στη μάχη είναι θέμα κρίσιμης σημασίας. Στο χώρο της ανατρεπτικής (εξωκοινοβουλευτικής) Αριστεράς πρέπει να γίνουν προσπάθειες για κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες με το ΚΚΕ, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό (το φοιτητικό κίνημα, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, έκανε σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση την προηγούμενη περίοδο).
Οι αντιδραστικοί νόμοι μπορεί να φρενάρουν, να προκαλούν απογοήτευση να βάζουν σοβαρά προσκόμματα στους αγώνες. Κανένας νόμος, όμως, δεν μπορεί να καταργήσει τη ταξική πάλη. Όταν η εργατική τάξη το αποφασίσει μπορεί να ανατρέψει οποιοδήποτε καθεστώς. Το σημαντικό είναι να προετοιμαστούμε από τώρα, να οργανωθούμε και να χτίσουμε τις συλλογικότητες, συνδικαλιστικές και πολιτικές, με τις οποίες θα δώσουμε τις μάχες με αξιώσεις.
Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας αλλά και στην προδοτική στάση της ηγεσίας ΓΣΕΕ και ΕΚΘ, στη φετινή κινητοποίηση της ΔΕΘ στις 11 Σεπτέμβρη, που καλούν σωματεία και αριστερές οργανώσεις, είναι σημαντικό να δοθεί μια πρώτη απάντηση και να προετοιμαστούμε για τις επόμενες μάχες.
