Της Ελένης Μήτσου
Με το νόμο 4324/2015 η ΕΡΤ ανοίγει ξανά, όπως είχε δεσμευτεί προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για μια σημαντική κίνηση από την πλευρά της νέας κυβέρνησης, καθώς η επαναλειτουργία της δημόσιας τηλεόρασης που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε κλείσει εν μια νυκτί χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις καταστολής, συμβολίζει την αποκατάσταση των καταπατημένων ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ωστόσο την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά, κάνει ταυτόχρονα μια σειρά από απαράδεκτες υπαναχωρήσεις σε σχέση και με τις κατακτήσεις των εργαζομένων και με τις προεκλογικές της υποσχέσεις…
Ας δούμε μερικά από τα προβλήματα του νέου νόμου συγκεκριμένα:
Επαναπρόσληψη εργαζομένων
Στη νέα ΕΡΤ επαναπροσλαμβάνονται όλοι οι εργαζόμενοι που είχαν συμβάσεις αορίστου χρόνου, όχι όμως και όσοι είχαν συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Ο υπουργός επικρατείας Ν. Παππάς κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή είπε, όσον αφορά στους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου της ΕΡΤ, ότι:
«αποτυπώνεται η μεγαλύτερη αδικία την οποία δεν μπορεί αυτό το νομοσχέδιο να υπερβεί, διότι θα δημιουργούνταν ένα προηγούμενο που θα αφορούσε όχι μόνο την ΕΡΤ, αλλά ολόκληρο το δημόσιο τομέα.»
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση στήριζε τους αγώνες των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Όχι μόνο στην ΕΡΤ, αλλά και στους Δήμους και σε όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου, στις οποίες εδώ και πάνω από 15 χρόνια πολλές πάγιες και διαρκείς ανάγκες καλυπτόταν από εργαζόμενους, χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ομήρους του πολιτικού συστήματος, που υπέγραφαν τη μία σύμβαση ορισμένου χρόνου μετά την άλλη.
Ως κυβέρνηση όμως ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται όχι μόνο να αποκαταστήσει αυτή την αδικία (τόσο στην ΕΡΤ όσο και στο υπόλοιπο Δημόσιο) αλλά και να δώσει οποιαδήποτε προοπτική (π.χ. υπόσχεση με χρονοδιάγραμμα 6 μηνών, ενός χρόνου κλπ) για την αποκατάσταση της.
Επιπλέον, αντί να μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (γιατί αυτό σημαίνει η αποκατάσταση της αδικίας που υφίσταντο) στο νέο νόμο της ΕΡΤ προβλέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η ύπαρξη δηλαδή εργαζομένων δυο ταχυτήτων (κάποιων με πλήρη και κάποιων με κουτσουρεμένα εργασιακά δικαιώματα) συνεχίζεται…
Τρόπος Διοίκησης
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα, αλλά συνέχισαν επί 21 μήνες να διεκδικούν την επαναλειτουργία της, ανέδειξαν ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης, διοίκησης και λειτουργίας της ΕΡΤ.
Ένα μοντέλο απείρως πιο δημοκρατικό, το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Ένα μοντέλο χωρίς «διευθυντές» με (υπερ)εξουσίες, αλλά με συντονιστές εκλεγμένους από τη συνέλευση των εργαζομένων, υπόλογους στους εργαζόμενους και ανά πάσα στιγμή ανακλητούς.
Αυτό το μοντέλο διοίκησης της ΕΡΤ πρότειναν οι αγωνιζόμενοι στη νέα κυβέρνηση. Ένα μοντέλο όπου[1]:
-
Οι θέσεις των Διευθυντών και του Γενικού Διευθυντή καταργούνται και αντικαθίστανται με εργαζόμενους της ΕΡΤ. Οι εργαζόμενοι αυτοί λειτουργούν σαν Συντονιστές και Γενικός Συντονιστής αντίστοιχα, δεν διορίζονται σ’ αυτές τις θέσεις από την κυβέρνηση αλλά εκλέγονται σ’ αυτές από τη γενική συνέλευση των εργαζομένων για συγκεκριμένη περίοδο, μετά την οποία θα επιστρέφουν στις οργανικές τους θέσεις, ενώ τόσο οι Συντονιστές όσο και ο Γενικός Συντονιστής μπορούν να ανακληθούν από την γενική συνέλευση των εργαζομένων πριν την λήξη της θητείας τους αν κριθούν ακατάλληλοι.
-
Καταργούνται όλες οι θέσεις «Ειδικών Συμβούλων» και «Προσωπικού Ειδικών Θέσεων» που κατά κανόνα καταλαμβάνονταν από χρυσοπληρωμένους υποστηρικτές της εκάστοτε κυβέρνησης
-
Προβλέπεται η «αδιαμεσολάβητη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, με τις αλληλέγγυες δομές της, τα κοινωνικά κινήματα, τις λαϊκές επιτροπές γειτονιάς, τις συνελεύσεις των σωματείων κλπ.
Παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υιοθετήσει πολλά από αυτά τα στοιχεία στο προεκλογικό του πρόγραμμα[2] ως κυβέρνηση επανέφερε με το νόμο 4324/2015 το παλιό ιεραρχικό μοντέλο διοίκησης: Μια ΕΡΤ που διοικείται από ένα 7 μελες ΔΣ, με 5 από τα 7 μέλη του διορισμένα από την κυβέρνηση (τα άλλα δυο είναι εκπρόσωποι των εργαζομένων) και μ’ έναν διευθύνοντα σύμβουλο ο οποίος αποφασίζει λίγο – πολύ για τα πάντα (π.χ. πόσα κανάλια θα έχει η νέα ΕΡΤ, το πρόγραμμα κ.α.) χωρίς να λογοδοτεί πουθενά.
Μεγάλη οπισθοχώρηση
Από τη σκοπιά της Αριστεράς και του κινήματος το μοντέλο που περιγράφει ο νόμος 4324/2015 για τη διοίκηση και λειτουργία της ΕΡΤ αποτελεί μια μεγάλη οπισθοχώρηση. Γιατί «προσπερνά τις κατακτήσεις των αγωνιζόμενων εργαζομένων». Και καταργεί ένα μοντέλο εργατικής διαχείρισης και κοινωνικού ελέγχου που λειτουργούσε –με τις όποιες αδυναμίες– στην ΕΡΤopen, στην ΕΡΤ3 και στις υπόλοιπες περιφερειακές δομές που συνέχιζαν να εκπέμπουν και μετά το μαύρο και το αντικαθιστά με το παλιό και σάπιο μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας.
Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση δημιουργεί επιπλέον τις βάσεις για επιστροφή στην αναξιοκρατία, στην κομματοκρατία, στον αυταρχισμό των προϊσταμένων και των διευθυντάδων, στους «ειδικούς συμβούλους»-golden boys κοκ, ενώ «υπογράφει» αυτή την επιλογή διορίζοντας τον Λάμπη Ταγματάρχη διευθύνοντας σύμβουλο της ΕΡΤ.
Η επιλογή Ταγματάρχη
«Είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι δεν χτίζεις το καινούριο με παλιά υλικά.» [3]
Αυτό είπαν, μεταξύ άλλων, για την επιλογή Ταγματάρχη 3 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (η Αννέτα Καββαδία, η Αγλαΐα Κυρίτση και ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης) που ήταν και δημοσιογράφοι της ΕΡΤ .
Χαρακτηριστική της απογοήτευσης των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ είναι και η ανακοίνωση που εξέδωσε η γενική συνέλευση των εργαζομένων της ΕΡΤ3 το Μάρτιο, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο και στην οποία γράφονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Για 21 μήνες, δεν αγωνιστήκαμε για να επιστρέψουμε στο καθεστώς προ της 11ης Ιουνίου 2013. Δεν αγωνιστήκαμε για να επανέλθουμε απλώς στις παλιές θέσεις εργασίας μας. Αγωνιστήκαμε για να περάσουμε στην επόμενη ημέρα που θα δημιουργεί ριζοσπαστικές τομές στο παλιό τοπίο της γηρασμένης αντίληψης του κόσμου μας. Ήταν και είναι αγώνας για την πραγματική δημοκρατία. Η αυτοθέσμιση, η αυτοδιαχείριση, η αυτοδιεύθυνση που εφαρμόσαμε στην Ελεύθερη ΕΡΤ, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για έναν δικαιότερο κόσμο, γι’ αυτό άλλωστε έχουν προκαλέσει και το διεθνές ενδιαφέρον». [4]
ΕΡΤ Α.Ε.
Ο Γ. Πλείος, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνέντευξη του στο ραδιοσταθμό «στο Κόκκινο» στις 12/5, εξήγησε ότι η νέα ΕΡΤ έχει «προσανατολισμό στην ανταγωνιστικότητα ιδιωτικού τύπου».
Πράγματι ο νέος νόμος μιλά για τα «επιχειρησιακά σχέδια» που πρέπει να καταρτίζει η νέα ΕΡΤ και για την «ανταγωνιστικότητα» που πρέπει να έχει. Αυτές οι έννοιες είναι όμως ασύμβατες με τον κοινωνικό, πολιτιστικό και μορφωτικό ρόλο που πρέπει να παίζει μια δημόσια τηλεόραση.
Όπως εξηγούσε και ο κ. Πλείος, σε συνέντευξη του στην ΕΡΤopen (στις 16/5) ένα πρόγραμμα π.χ. για κωφάλαλους, δεν μπορεί να έχει μεγάλο μερίδιο τηλεθέασης και δεν μπορεί λοιπόν να είναι «ανταγωνιστικό».
«Ο κόσμος αισθάνεται απογοήτευση διότι χάνεται μια χρυσή ευκαιρία για την δημόσια ραδιοτηλεόραση, αφενός γιατί η ιδιωτική τηλεόραση καταρρέει και θα μπορούσε μια ποιοτική ΕΡΤ να καλύψει τις ανάγκες του κοινού, αφετέρου γιατί το πλαίσιο λειτουργίας της νέας ΕΡΤ, βαδίζει σε λάθος δρόμο»… «Δεν είναι αριστερό το μοντέλο της νέας ΕΡΤ.»
συμπλήρωσε ο Γ. Πλειός στην προαναφερόμενη συνέντευξη «στο Κόκκινο».
