Διαβάστε παρακάτω κάλεσμα της Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης «Πρωτοβουλία» στην Εθνική Τράπεζα (στην οποία συμμετέχει το Ξ) , για την γενική απεργία στις 30 Μάη.
Στρατηγική επιλογή των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ η συμμαχία με την εργοδοσία
Στις 30 Μάη απεργούμε μαζικά και δυναμικά!
Μετατρέπουμε την φιέστα της «Κοινωνικής Συμμαχίας» σε πραγματική απεργία με βάση τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας
Η Γενική Πανεργατική Απεργία που έχει προκηρυχθεί από τις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για τις 30 Μάη 2018, στο πλαίσιο της «Πανεθνικής Ημέρας Δράσης» της λεγόμενη «Κοινωνικής Συμμαχίας» αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου» και την μοιραία κατάληξη ενός συνδικαλισμού, που βλέπει τους εργοδότες ως κοινωνικούς εταίρους και θεωρεί ξεπερασμένη την απεργία ως μορφή αγώνα.
Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί μια ποιοτικά διαφορετική κατάσταση πλήρους υποταγής του συνδικαλιστικού κινήματος στην εργοδοσία και υιοθέτησης της στρατηγικής του κεφαλαίου. Κάτι που έρχεται ως αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας ενσωμάτωσης και εκφυλισμού της ηγεσίας του.
Μιας ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβλεπε τις κυβερνήσεις και τους εργοδότες ως κοινωνικούς εταίρους και όχι ως ταξικούς αντιπάλους. Που στην πρώτη περίοδο των μνημονίων ακολούθησε μια τακτική εκτόνωσης και όχι οργάνωσης των αγώνων, με κορυφαία στιγμή το ανοιχτό πέρασμά της στο στρατόπεδο των αντιπάλων των εργαζομένων, και τη στοίχισή της με τις δυνάμεις του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015. Κι αφού έπαιξε τον ρόλο της, ώστε το βάρος της μνημονιακής προσαρμογής να πέσει στις πλάτες των εργαζόμενων, αρνήθηκε να οργανώσει αντιστάσεις αφήνοντας να περάσει το πολυνομοσχέδιο που ορθώνει εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ υπέγραψε στα μουλωχτά νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, επικυρώνοντας τους μισθούς πείνας των 586 και 511 ευρώ μεικτά ως κατώτερου μισθού. Και σήμερα, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση για την επόμενη μέρα της «επιστροφής στην κανονικότητα», στήνει «κοινωνικές συμμαχίες», ώστε και πάλι οι εργαζόμενοι να είναι οι χαμένοι, την στιγμή που τα εταιρικά κέρδη έχουν ήδη πάρει την ανιούσα.
Μιας γραφειοκρατικής ηγεσίας, που έφτασε σήμερα να θεωρεί την απεργία ξεπερασμένη και τις αντιδράσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας «…ως λαϊκισμό και πόλωση που στερούν κάθε προοπτική για τις υγιείς και παραγωγικές κοινωνικές δυνάμεις…»!
Την ίδια περίοδο που οι υποταγμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μας καλούν «όλοι μαζί να θέσουμε την πατρίδα στην πρώτη γραμμή με σκοπό την παλινόρθωση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας…», οι κοινωνικές αντιθέσεις μεγαλώνουν και οξύνονται: το κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη του, εργαζόμενοι και λαός υποφέρουν και χάνουν την περιουσία τους, η ανεργία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, οι μισθοί και οι συντάξεις στον πάτο, ενώ η εργασία ελαστικοποιείται και εντατικοποιείται. Παράλληλα, οι κοινωνικές υπηρεσίες εμπορευματοποιούνται, ο δημόσιος πλούτος εκποιείται, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί ξεπουλιούνται αντί πινακίου φακής.
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν τους εργαζόμενους να απεργήσουν για αιτήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους. Δεν υπάρχει κανένα αίτημα για την αύξηση του βασικού μισθού, ή για την πραγματική επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την κατάργηση των μνημονιακών νόμων για τις ΣΣΕ, ούτε για την κατάργηση της ελαστικής εργασίας και της ενοικίασης εργαζομένων, ούτε για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης Αργίας κ.α.. Τα 10 αιτήματα της κοινωνικής συμμαχίας είναι γενικόλογα και αφορούν βασικά τις διεκδικήσεις των (όχι μόνο μικρών) επιχειρήσεων.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, το δίλημμα δεν μπορεί να είναι «Απεργούμε – Δεν απεργούμε». Αντίθετα, αυτό που επείγει για όλες τις αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις είναι να «διαβάσουν» τη νέα πραγματικότητα και να παλέψουν για την αναζωογόνηση των συνδικάτων, την δημοκρατική τους λειτουργία, για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου ταξικού πόλου, χωρίς ηγεμονισμούς και παραταξιακές-κομματικές περιχαρακώσεις και σκοπιμότητες. Ξεκινώντας από την οργάνωση της συμμετοχής των εργαζομένων στην απεργία, την αποκάλυψη του εργοδοτικού ρόλου της εργατικής γραφειοκρατίας, την καταγγελία της «Κοινωνικής Συμμαχίας» και την προβολή των εργατικών αιτημάτων.
Στις 30 Μάη, εμείς απεργούμε για αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα, στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα. Απεργούμε για τη μείωση του χρόνου εργασίας και την επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ. Παλεύουμε για την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτατου μισθού και την καταβολή του σε όλους τους άνεργους και για όλη τη διάρκεια της ανεργίας, παλεύουμε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για την πλήρη εφαρμογή τους.
Στις 30 Μάη, παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή εργασία, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που επιτρέπουν στην εργοδοσία από τη μια να απολύει, να εκβιάζει και να μην καταβάλει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους και από την άλλη η ίδια να αποκομμίζει κέρδη. Διεκδικούμε την κάλυψη όλων των πάγιων και διαρκών αναγκών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με σχέσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας. Αγωνιζόμαστε για την κατάργηση της ελαστικής, της εκ περιτροπής και της ενοικιαζόμενης εργασίας. Παλεύουμε για την άμεση μετατροπή όλων αυτών των συμβάσεων σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Στις 30 Μάη, απεργούμε αντιδρώντας στις ιδιωτικοποιήσεις και για την επανάκτηση όλων των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Απεργούμε ενάντια στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, της Ενέργειας, του Νερού και των Συγκοινωνιών. Παλεύουμε ενάντια στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον εκπλειστηριασμό της εργατικής – λαϊκής κατοικίας από κράτος και τράπεζες.
Ενώνουμε τη φωνή μας στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή μας και συνεχίζουμε τον αγώνα για την κατάργηση των μνημονίων και της μνημονιακής επιτροπείας που έχει επιβληθεί στη χώρα μας από το Κεφάλαιο, τις Κυβερνήσεις, την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Επιπλέον, ως εργαζόμενοι στην ΕΤΕ απεργούμε:
- διεκδικώντας άμεση λύση στο ΛΕΠΕΤΕ, με αναγνώριση από πλευράς τράπεζας των υποχρεώσεών της, επιστροφή των νέων ασφαλισμένων στον Λογαριασμό και λειτουργία του ως αποκλειστικού φορέα επικουρικής ασφάλισης για όλο το προσωπικό της ΕΤΕ
- απαιτώντας την διασφάλιση της βιωσιμότητας του ΤΥΠΕΤ, που έχει δεχτεί αλλεπάλληλα χτυπήματα από τις εθελούσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων.
- ενάντια στη συνεχή μείωση των θέσεων εργασίας στην ΕΤΕ, που πλέον προχωρά με νέα «κρυφή» μεθόδευση. Απαιτούμε διασφάλιση της σταθερής απασχόλησης, κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και ένταξη όλου του προσωπικού στον κανονισμό εργασίας, και μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα σημαντικά κενά που υπάρχουν.
- ζητώντας την καθιέρωση θεσμών διαφάνειας και αξιοκρατίας, όπως η προκήρυξη όλων των θέσεων ευθύνης σε δίκτυο και διευθύνσεις.
- ενάντια στην υπερεντατικοποίηση της εργασίας, τις χιλιάδες άγραφες και απλήρωτες υπερωρίες, την στοχοθεσία που ολοένα και περισσότερο αφορά «άτομα» και όχι «ομάδες». Να αναγνωριστεί το εργασιακό στρες ως παράγοντας που επηρεάζει την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.
- διεκδικώντας την υπαγωγή της ΕΤΕ υπό δημόσια ιδιοκτησία με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο, ώστε να μετατραπεί από εργαλείο των funds σε μοχλό προστασίας της λαϊκής αποταμίευσης και ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Ως «Πρωτοβουλία» καλούμε τους συναδέλφους σε όλη την χώρα να διαχωρίσουν την θέση τους από την λεγόμενη «Κοινωνική Συμμαχία», να απεργήσουν μαζικά και να συμμετέχουν στις αγωνιστικές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες που διοργανώνονται.
Με τον αγώνα μας μετατρέπουμε την φιέστα της «Κοινωνικής Συμμαχίας»
σε πραγματική απεργία για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας!
