Στο Εργατικό Κέντρο Θήβας (ΕΚΘ) έγινε μια απρόσμενη συνεργασία δυνάμεων της αριστεράς με διαφορετική ιδεολογία, με κοινό όμως όραμα την προσπάθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι εργαζόμενοι του νομού Βοιωτίας. Με πρωτοβουλία του συνομιλητή μας, μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και της διοίκησης του ΕΚΘ, συνδικαλιστές από τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ μέχρι και όλα σχεδόν τα ιδεολογικά ρεύματα και πολιτικά κόμματα της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, συγκρότησαν την Ριζοσπαστική Αγωνιστική Συνεργασία (ΡΑΣ). Είναι μια νέα συνδικαλιστική παράταξη στο νομό, που φιλοδοξεί να αλλάξει τα δεδομένα στο εργασιακό τοπίο της Βοιωτίας και όχι μόνο. Μιλήσαμε για τα παραπάνω αλλά και για πολλά ακόμα με τον Παύλο Ροβόλη, να τις μας είπε:
Η συνεργασία αυτή που κατέληξε στη δημιουργία της Ρ.Α.Σ. τάραξε τα νερά στο βαλτωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Πώς φτάσατε εκεί;
Η ανάγκη για την επίλυση καίριων προβλημάτων των εργατών στη Βοιωτία μας και η απόκρουση των συνεπειών της κρίσης μας οδήγησε στο καθήκον να δημιουργήσουμε μια συνδικαλιστική παράταξη που να μπορεί πραγματικά να ανταποκριθεί. Στo νομό Βοιωτίας υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της χώρας με περισσότερες από 600 βιομηχανίες, στις οποίες εργάζονται περίπου 25.000 εργαζόμενοι. Οι βιομηχανίες αυτές παράγουν το σύνολο των προϊόντων (μεταλλουργίες, κλωστοϋφαντουργίες, εργοστάσια παραγωγής τροφίμων, ξύλου, μηχανημάτων κ.α.). Στην βιομηχανική ζώνη Οινόφυτων, όπου δραστηριοποιείται ο μεγαλύτερος αριθμός των βιομηχανιών, δεν υπάρχει καθορισμένη βιομηχανική ζώνη. Τα εργοστάσια είναι άναρχα δομημένα, δεν υπάρχουν υποδομές, δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να καθορίζει περιβαλλοντικούς όρους, υπάρχουν βιομηχανίες που λειτουργούν χωρίς άδεια, χωρίς μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Οινοφυστάν αποκάλεσε ο σ. Αλέκος Αλαβάνος σε μια από τις επισκέψεις του την περιοχή. Πολλοί εργάτες είναι μετανάστες, κάτι που κάνει τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία καθεστώς. Τα ανύπαρκτα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, η μόλυνση του περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα από την τοξική και άκρως επικίνδυνη ουσία του εξασθενούς χρωμίου έχουν κάνει αφόρητη τη ζωή των εργαζομένων και των κατοίκων. Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις, η ανάγκη να παρέμβουμε πιο αποφασιστικά και αποτελεσματικά μας οδήγησε στη δημιουργία αυτής της συνδικαλιστικής παράταξης. Είπαμε να βάλουμε στην άκρη τις διαφωνίες μας και να προχωρήσουμε.
Ποιο ήταν το συνδικαλιστικό πολιτικό τοπίο στη Βοιωτία πριν φτιαχτεί η Ρ.Α.Σ.;
Στο ΕΚΘ διοίκηση ήταν το δίδυμο ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Οι περισσότερες ομοσπονδίες και τα σωματεία που βρίσκονται στο νομό μας διοικούνται από αυτές τις δυνάμεις. Πιο συγκεκριμένα, 13 επιχειρησιακά και άλλα τόσα περίπου κλαδικά ελέγχονται από ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, οι οποίες όμως δε στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να αλλάξει η Ρ.Α.Σ..
Στην Ρ.Α.Σ. συμμετέχουν άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους της αριστεράς. Τι γίνεται με τους ανθρώπους διαφορετικών εθνοτήτων; Έχετε προσεγγίσει τους χιλιάδες αυτούς μετανάστες;
Πολλοί οικονομικοί μετανάστες παίρνουν μέρος στις δραστηριότητες που άρχισε να αναπτύσσει η Ρ.Α.Σ.. Στη συντονιστική επιτροπή της Ριζοσπαστικής Συνδικαλιστικής Συνεργασίας συμμετέχει και ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας Θήβας.
Πώς προχωράει αυτή τη στιγμή το χτίσιμο της απήχησης της Ρ.Α.Σ. σε εργασιακούς χώρους αλλά και στην τοπική κοινωνία;
Καθημερινά κερδίζουμε μέλη σε όλα σχεδόν τα εργοστάσια της Βοιωτίας. Η «δουλειά» μας βγαίνει με πολύ μεράκι και αυτό φαίνεται, αφού υπάρχει πολύ καλό κλίμα ανάμεσά μας. Κάνουμε επίσης διάφορες εκδηλώσεις στο εργατικό κέντρο. Η πιο πρόσφατη έγινε στα τέλη του Απρίλη με θέμα ‘Οικονομική κρίση και επιπτώσεις σε εργαζόμενους’ και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Η ιδρυτική μας σύσκεψη είχε επίσης μεγάλη επιτυχία. Σε γενικές γραμμές, έχουμε ήδη αποκτήσει αρκετά καλό όνομα στη Βοιωτία και αυτό μας βοηθά να παλέψουμε για τους στόχους μας. Ποιοι είναι αυτοί; Να βοηθήσουμε στη δημιουργία πραγματικών αγωνιστικών ταξικών σωματείων, μακριά από απομονωτικές λογικές αλλά με μόνο στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, να παρέμβουμε στα σωματεία που διοικούνται από τις δυνάμεις του δικομματισμού και να παλέψουμε για την ανατροπή των συσχετισμών στο εσωτερικό τους. Η μεγαλύτερη όμως φιλοδοξία μας είναι να αποτελέσουμε παράδειγμα προς μίμηση για την υπόλοιπη Ελλάδα.
Η οικονομική κρίση σας έχει χτυπήσει στη Βοιωτία;
Όχι μόνο μας έχει ήδη χτυπήσει αλλά εδώ έχουν γίνει πράξη και αυτά που λέει κάθε τόσο στα κανάλια ο ΣΕΒ και οι διάφοροι Μίχαλοι. Η τετραήμερη εργάσιμη εβδομάδα έγινε σχεδόν καθεστώς, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις είναι καθημερινό φαινόμενο.
Στη διάρκεια της εργασιακής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ στα τέλη Μάρτη πρότεινες να φτιαχτεί ενιαία συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και να αποχωρήσει η Αυτόνομη Παρέμβαση (συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ) από το προεδρείο της ΓΣΕΕ γιατί δημιουργούνται προβλήματα. Τι εννοείς;
Εννοώ αυτό που καταλαβαίνει ο κάθε μέσος εργαζόμενος. Όπως είναι σήμερα η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, η συμμετοχή μας σε προεδρεία ομοσπονδιών και συνομοσπονδιών δεν έχει νόημα, αφού χρεωνόμαστε τις αποφάσεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Πρότεινα λοιπόν, και το ξανακάνω από τις σελίδες της εφημερίδας σας, να μην συναινούμε στη δημιουργία αναλογικών αντιπροσωπευτικών προεδρείων σε σωματεία, δηλαδή να σταματήσει η μοιρασιά των θέσεων στα προεδρεία αναλογικά σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις αλλά να στοχεύουμε στη δημιουργία συμμαχιών στα προεδρεία σωματείων ΜΟΝΟ με δυνάμεις που θα έχουμε δεσμευτεί για κοινούς στόχους και αν αυτό δεν είναι δυνατό, να μη συμμετέχουμε καθόλου. Είναι κοινό μυστικό πως διάφοροι συνδικαλιστές στρογγυλοκάθονται σε καρέκλες που δυσκολεύονται …να αποχωριστούν για προσωπικά τους οφέλη. Αφού προχωρήσουμε στο σπάσιμο με τις λογικές της συνδιαχείρισης, νομίζω πως είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενιαίας συνδικαλιστικής παράταξης με αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ο λόγος οι δυνάμεις μας να είναι διασπασμένες από τη στιγμή που έχουμε κοινούς προγραμματικούς στόχους ;
Πρότεινες όμως και τη δημιουργία ενός πανελλαδικού συντονιστικού ομοσπονδιών και σωματείων έξω από τη λογική της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Δηλαδή μιλάς για ένα άλλο ΠΑΜΕ;
Σε καμία περίπτωση δεν πρότεινα ένα νέο ΠΑΜΕ από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που είπα όμως είναι πως πέρα από τη συμμετοχή μας στα σωματεία και στις διαδικασίες τους, πέρα από την ενιαία –με όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας- δράση πρέπει να φτιαχτεί ένα συντονιστικό ταξικών και αγωνιστικών σωματείων και ομοσπονδιών, που να προτείνει κινητοποιήσεις και να φροντίζει για την επιτυχία τους, κάτι που η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν κάνει. Αυτό που προτείνω δεν είναι ένα άλλο ΠΑΜΕ, με ξεχωριστές πορείες και απεργίες. Ίσα ίσα. Οι παλιότεροι ίσως θυμούνται τα ΣΑΔΕΟ (Συντονιστικό Αγωνιστικών Δημοκρατικών Εργατικών Οργανώσεων) των δεκαετιών 70-80. Για να μαθαίνουν λοιπόν και οι νεότεροι, τα ΣΑΔΕΟ δραστηριοποιούταν τόσο σε κινητοποιήσεις, στις οποίες προχωρούσε με μεγάλη μαζικότητα όσο και στην υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, στις οποίες επίσης πετύχαινε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τους εργατοπατέρες της τότε ΓΣΕΕ. Τα ΣΑΔΕΟ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη συνδικαλιστικού κινήματος και στην αλλαγή της τότε εργοδοτικής διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι είμαι κατηγορηματικά αντίθετος με την οργανωτική διάσπαση του συνικαλιστικού κινήματος. Το συντονιστικό θα έχει τη νομική κάλυψη στο σχεδιασμό και την οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων. Μια καλή εμπειρία είναι οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις που οργάνωσαν και εκπλήρωσαν με μεγάλη επιτυχία τα σωματεία για την σ. Κωσταντίνα Κούνεβα.
Πέρα από την ιδιότητά σου ως ιδρυτικό μέλος της Ρ.Α.Σ. και μέλος του ΕΚΘ, είσαι και μέλος της επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ στη Θήβα. Πώς πάνε εκεί τα πράγματα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Θήβα αναπτύσσει αξιόλογη δράση, έχει βέβαια και ζητήματα που πρέπει να λύσει στο εσωτερικό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα εμφανίζει σοβαρό οργανωτικό πρόβλημα. Οι τοπικές και θεματικές επιτροπές πρέπει να αποκτήσουν ενότητα στη δράση με γνώμονα όχι τις συμφωνίες «κορυφής» των συνιστωσών αλλά με βάση την επίλυση των πραγματικών καθημερινών προβλημάτων των εργαζομένων και του λαού. Στη Θήβα δραστηριοποιήθηκαν για τη δημιουργία συντονιστικής τοπικής επιτροπής πολίτες απογοητευμένοι από το ΠΑΣΟΚ , το ΚΚΕ κλπ., οι οποίοι σήμερα νιώθουν έντονα απογοητευμένοι διότι συμμετείχαν σε ένα όργανο που ουσιαστικά δεν μπορούσε να πάρει αποφάσεις. Η συμμετοχή τους δηλαδή δεν είχε ουσιαστικό ρόλο και περιεχόμενο.
Ποιος είναι ο βασικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς αυτή την εποχή;
Το σημαντικότερο καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα είναι κατά τη γνώμη μου η στροφή του στην εργατική τάξη. Στο εργασιακό-συνδικαλιστικό πεδίο έχουμε τις σημαντικότερες αδυναμίες. Θα πρότεινα λοιπόν για συμβολικούς λόγους να πάρει την τελευταία θέση του ευρωψηφοδελτίου κάποιος βιομηχανικός εργάτης. Γενικότερα, πιστεύω πως τώρα που το νεοφιλελεύθερο μοντέλο καταρρέει, η αριστερά πρέπει να σπρώξει τη συνείδηση του μέσου εργαζόμενου-πολίτη από το νεοφιλελευθερισμό και το δικομματισμό στην ανατροπή τους και στην οικοδόμηση του αντικαπιταλιστικού μετώπου. Αυτή είναι η μόνη δυνατή διέξοδος για μια άλλη κοινωνία. Ο φιλελευθερισμός που ήταν το πλεονέκτημα του συστήματος πριν από κάποιες δεκαετίες σήμερα είναι το μειονέκτημά του. Στο χέρι της αριστεράς είναι να το εκμεταλλευτεί. Κανείς δεν εγγυάται στην αριστερά πως θα έχει πάντα αυτή την ιστορική ευκαιρία να το κάνει. Βλέποντας και το παρελθόν, θα διαπιστώσουμε πως αν χάσουμε αυτή την ευκαιρία, η ανθρωπότητα μπορεί να στραφεί σε άλλες «εξόδους» από την κρίση. Κάπως έτσι δεν φτάσαμε σε 2 παγκόσμιους πολέμους και στο φάντασμα του φασισμού; Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ είμαστε υποχρεωμένοι να συμβάλλουμε τα μέγιστα προς τη δημιουργία αυτής της αριστεράς.
Τη συνέντευξη πήρε ο Γιώργος Κασαμπαλάκος
